Burn-out


Y Dit klinkt niet als ondersteuning waarvoor je jarenlang een hoop premie betaalt… “Dat vond ik ook. Ik heb via de VVAA een advocaat inge- schakeld, voor wie ik zijn langstlopende project ben ge- worden. Hij had zoiets nog nooit meegemaakt. De proce- dure heeft drie jaar geduurd. Intussen had ik wel melding gedaan bij de KNMT en ANT: is het niet interessant voor de hele beroepsgroep om uit te zoeken of meer collega’s via deze verzekeraar in zo’n benarde positie terechtkomen? De KNMT had namelijk zelf destijds de overstap naar Inter- polis gepromoot. Jammer genoeg is met mijn oproep nooit iets gedaan. Hoe dan ook, in 2019 concludeerde een onafhankelijk verzekeringsarts dat ik blijvend arbeidsongeschikt was voor 20 procent. Alleen: Interpolis keert pas uit vanaf 25 procent! In die drie jaar groeide mijn inzicht dat ik het zelfstandig niet ging volhouden. Na gesprekken met twee commerciële partijen heb ik in januari 2018 de praktijk aan DentConnect verkocht. Onder schappelijke voorwaarden: 3,5 dag werken, van 08.30 tot 16.30 uur. Inmiddels heb je dan wel 50 procnt van je inkomen als praktijkhouder inge- leverd. Ik kocht vrijheid, kreeg een manager en hoefde niet zelf naar nieuwe tandartsen te zoeken. Maar met vervan- gende tandartsen uit onder meer Zweden en Portugal, aan


10 NT DENTZ MAART/APRIL 2021


“ Als we – alleen op zaterdag – ’s avonds naar vrienden gingen, moest ik ’s middags drie uur slapen”


wie personeel en patiënten soms moeilijk wennen, trekt iedereen toch weer continu aan jouw jasje. Ik voelde dat dit niet ging verbeteren. Ik heb besloten mijn tot 1 februari jl. lopende contract niet te verlengen.”


Y Hoe werkt zo’n zware beroepsmatige belasting privé door? “Heel fors. De coach die ik voor mezelf had ingeschakeld, had ik al ingezet bij de fricties in mijn praktijk. Later zijn mijn partner en ik in relatietherapie gedaan. En zelfs mijn kinderen worden gecoached, soms in gezinsverband. Ik ben lang heel prikkelbaar en moe geweest. Als we – alleen op zaterdag – ’s avonds naar vrienden gingen, moest ik ’s middags drie uur slapen. Ik heb soms gedacht hoe handig het zou zijn als ik een hartstilstand aan de stoel zou krijgen: eigenlijk de beste oplossing voor iedereen. Niet actief uitstappen, maar hoe ideaal zou het niet zijn als het leven het zelf oplost?”


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80