Mariniers controleren identiteitsbewijzen in de Afghaanse plaats Kakarak, 2009.
toelatingseis was een minimum aan maritieme ervaring. De mannen lagen in garnizoensplaatsen bij de belangrijke havens, direct inzetbaar voor de strijd. Was er op zee geen actie, dan moesten ze desnoods maar met gewone veldtochten mee. De zeesoldaten kregen trouwens vuursteengeweren uitgereikt. Het gebruik van ‘musquetten met lonten op zee’ werd immers ‘niet geheel bequaem’ geacht. De oprichting van het Régiment de Marine luidde een lange en bewo- gen geschiedenis in. Deze geschie- denis bracht de zeesoldaten over de hele wereld. Niet voor niets luidt de lijfspreuk onveranderd Qua Patet Orbis (Zo wijd de wereld strekt). Een van de meest vermaarde operaties vond al twee jaar na de oprichting van het regiment plaats: de ‘Dutch raid’ tijdens de Tweede Engels- Nederlandse Oorlog. In juni 1667 namen achthonderd land- en zee- soldaten het Engelse fort bij Sheer- ness in, aan de monding van de Theems. De Nederlandse vloot had
nu vrije doorgang naar de verderop voor anker liggende Engelse schepen. Vooral bij Chatham leden de Engel- sen een gevoelige nederlaag. Deze actie was uniek: sinds 1066, toen Willem de Veroveraar bij Pevensey aan land kwam, was geen enkele landing op de Engelse kust gelukt. Dit zou zo blijven. Slechts enkele eenheden hebben überhaupt eer- volle vermeldingen voor operaties op Britse bodem verdiend, wat de naam ‘Chatham’ op het mariniers- vaandel extra bijzonder maakt.
Naar een modern korps De start van het moderne Korps Mariniers ligt kort na de Napoleon- tische tijd. De eenheid kreeg in 1817 haar huidige naam. Er kwam een vast garnizoen mariniers in Rot- terdam, de stad waarmee het korps altijd een bijzondere band heeft onderhouden. Rotterdam is tevens de locatie van het Mariniersmu- seum. Dit museum opende in 1980 aan de Maaskade zijn deuren. Sinds 1995 is het gehuisvest in vier histo-
rische panden aan de Wijnhaven, naast het fameuze Witte Huis. Een plek met grote symbolische beteke- nis. Hier vochten de mariniers (de ‘zwarte duivels’) in mei 1940 tegen de Duitsers in het kader van de strijd om de Maasbruggen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden de mariniers verder vooral ingezet op Java en de Javazee. In de periode 1945-’49 volgden de operaties in Nederlands-Indië, uiteindelijk met een zelfstandige mariniersbrigade van ongeveer vijfduizend man, en daarna op Nieuw-Guinea. Er waren volop interessante ‘tussen- doortjes’. Een mooi voorbeeld is de inzet van een mariniersdetachement in het Saargebied. Daar hielden de militairen in 1934-’35 toezicht op de volksraadpleging over de toekomst van dit gebied. Men zou het een vre- desoperatie avant la lettre kunnen noemen. Verder is vermeldenswaar- dig dat de bevelhebber der zeestrijd- krachten admiraal Conrad Helfrich in 1946 de Militaire Willems-Orde (vierde klasse) aan het vaandel van
NOVEMBER 2015 11
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65