48 sport
ZATERDAG 10 JULI 2010
JohanCruijffenFranzBeckenbauerindefinalevan1974inMünchen:Nederland-West-Duitsland1-2.
FOTOEPA Generatie 2010moettrauma
Voetballen alskoningen, maar nooit de hoogste troon bestijgen: het lijkthet eeuwige lotvan hetNederlandselftal.Degeneratie van1974 en 1978 bleef metlegehanden achter,degeneratie van2010kan voor altijdafrekenen metdat trauma. ROELWICHE
E
rgebeurtiets bijzonders als OrlandoPirates,een vandegrote clubs vanSo- weto,aan de vooravond vanditWKeenoefenwed-
strijdspeelt tegendenationale ploegvan Zuid-Afrika. Carlos Alber- to Parreira, de bondscoachvan Zuid-Afrika, loopt voor de aftrap naarRuudKrol, trainervanOrlando Pirates,engeeft hem voladoratie een hand. Vervolgens begint hij een uitgebreide lofzangophet totaal- voetbal vanOranjetijdens het WK van1974. De oud-Ajacied is volko- menoverrompeld. Pas later ontdekt hij dat Parreirain’74 de assistent- coachwas vanBrazilië, datdoorhet weergaloze spel vanCruijffenNees- kens vernederdwerd. Krol: “Dat washet mooisteelftal dat hijooit heeft zienspelen, drukteParreira meop het hart. Toen besefteikweer watwemet die ploeg allemaal los hebben gemaakt.Dat spel is onuit- wisbaar,met niets te vergelijken.” Twee WK-finales speelde Ruud
Krol en nogsteeds voelthij de pijn vantweebitterenederlagen. In 1974 washij linksbackineen droom- ploeg,een ploeg die de wereld ver- rastemet even revolutionair als ver- rukkelijkvoetbal,waarin allelinies als eenharmonica in en uit elkaar schoven. Cruijff washet geestelijke brein, VanHanegemdearchitect, Neeskens de onuitputtelijke motor. Hettotaalvoetbal wasgeboren, en de uitvoeringwas sensationeel.
Vier jaar laterwasKrolaanvoerder
vaneen elftal dat grotevedetten miste, maar wél op tijd de geest kreeg. Hetwaren de antihelden Poortvliet, Wildschut en Brandts die de ploeg droegenendepoort naar de finale openden, in eende- cordat bepaaldwerddoor mitrail- leursenpolitieke spanningen. Beide keren, in 1974 én 1978,ging
het mis.Krol: “Het heeftmelang achtervolgd dat ik die cup nooitheb mogenvasthouden. Daar droom je toch vanals voetballer?Waarvan denk je dat Giovanni vanBronck- horst nu droomt?Wehebben toen een fantastische prestatie geleverd doortweekeerachter elkaardefina- le te bereiken. De eerste keer had- denweeenploegdie geweldigspec- taculair speelde. De tweede keer misten we Cruijff en VanHanegem. We begonnen niet goed, maar toch fliktenwehetweer.” De generatie vandejaren zeven- tig, zegt Krol, is niet te vergelijken
met de generatie van2010.Andere spelers, andere persoonlijkheden, andere stijl. De betoveringvan het totaalvoetbal is ernuniet,maarmet de nieuwe wetten op het veld is Oranjeevenvergekomen.“Ditelftal speelteffectief, zakelijk, zuinig. Het had allemaal veel spectaculairder kunnen ogen, maar ze laten nogte veel kansen liggen. De vier aanval- lers maken voorin het verschil, het blok op het middenveld is fantas- tischmet VanBommel en De Jong. Iedereen vreesde dat de verdedi- ging zou bezwijken, maar die blijft knapovereind. Zes wedstrijden achter elkaarwinnen, dat moet je welkunnen. Voor eenlandjemet zestien miljoen inwonersisdat een heleprestatie. Engeland, Italië en Frankrijk zijn veel groter,maar die zijnweggevaagd.” Mentale kracht is de talisman van
Hetspelvan ’74 is metniets te vergelijken,is onuitwisbaar
de lichtingVan Bommel-Sneijder, die hardop durft uit te spreken voor de wereldtiteltegaan, met eenzelf- bewustzijn dat in Nederland onge- kend is.Zelfs in de roemruchte ploeg vanhetWK’74was eenderge- lijke bravoureniet terugtevinden, vindtArie Haan, die evenals Krol ookinbeide finales meespeelde. “Weet jewathet groteverschilis? In ’74waren we gewoon blij,wewaren op ons gemak, we vondenhet leuk dat we goed speelden. In ’78kwa- menweeenbeetjeonverwacht inde finale.Ennu,nufocussen deze spe- lerszicherop. En daaromdenk ik
Hetgaat vooral om de goede mix, creativiteit is geen garantie
datweeen goede kansmaken.” Onsterfelijk voetbal is het niet wat
dit Oranje laatzien, maar om we- reldkampioen te worden, hoef je niet de schoonheidsprijs te winnen. De resultaten zijn als in 1974,het spel hangtdichter tegen1978aan. Hetdraait allemaalomde juisteba- lans in de ploeg, meent WimRijs- bergen, de robuusteOranjeverdedi- gerophet WK in Duitsland, voor wiens ogen zichsoms eenfantas- tischschouwspel afspeelde. “Heel veel creativiteit hoeft geen garantie te zijnvoor succes. Hetgaat vooral omdegoedemix.VanMarwijkheeft verdedigende zekerheid in de ploeg gebracht. Hij begint met het neer- zetten vanzeven mandie zakelijk spelen, daarna mogendevoorste vierdeideeën bedenken. Nee, dat kunjegeen totaalvoetbal noemen. Er is in mijn ogen maar één ploeg die totaalvoetbal speeltendat is Barcelona.” Aanelf sterren hebjeniks,aan elf
waterdragers evenmin.Het Oranje vanBertvanMarwijk is eeneenheid van23man –zowordt dat tenmin- steuitgedragen –enniemand die totnog toeuit de pas loopt.De bondscoachblinkt uit in conflictbe- heersing(VanPersie) en beschermt zijnspelersnaar buiten toe. Onge- zonde verhoudingenbinnen het elf- tal zijn er niet,vindtJan Jongbloed, doelmanin tweeWK-finales.“In elk groot teamhebjeeen stukofwatze- vens,tweeofdrie achten en éénne- gen. De juistesamenstellingbe- paaltdekrachtvan de ploeg. Als dan ook nogalles meezit, komt een elftal in eenroes terecht.Metalleen tegenslagenkun je nooit eengroot toernooiwinnen.” Ruud Krol kreegwel met de storm
te maken, uitgerekend op de mo- menten dat zijn ploegdewind in de zeilenhad moeten voelen. In de fi- nale van1974, tegengastland Duits- land,bleekdegrotevormvandebe- langrijkstespelersvervlogen. In 1978 wasereen schottegen de paal en ging Nederland uiteindelijkten onder in een angstaanjagend circus vankrijsendeArgentijnen. De pijn en het traumazullen nooit
meerhelemaal verdreven worden, maar alsmorgenavond de kleurvan de nieuwe wereldkampioen oranje blijkttezijn, is het leed geleden. Krol: “Het zal veel verzachten, heel veel. En dan zijnweook dat gezeur kwijt over fantastische voetballers die nooitiets winnen.”
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112 |
Page 113 |
Page 114 |
Page 115 |
Page 116 |
Page 117 |
Page 118 |
Page 119 |
Page 120 |
Page 121 |
Page 122 |
Page 123 |
Page 124 |
Page 125 |
Page 126 |
Page 127 |
Page 128 |
Page 129 |
Page 130 |
Page 131 |
Page 132 |
Page 133 |
Page 134 |
Page 135 |
Page 136