PSvdW27 10 juli 2010
ny’s pleegkinderen annexkleinzoons James en Quinten kruipen onderons dooromons bij wijze vankennismakingbij de enkelstegrij- pen.Dejongens hebben allebei een diepzwar- te vlecht totophunmiddel. “De gezinsvoogd zegt dat het erafmoet,” zegt Glenny als ze bin- nenkomt.Maar dat gaat mooi niet gebeuren. Glenny heeft het drukomdat haarmoeder uit Assen aanstaande zaterdaghaar bigi jari viert,vanwege haar tachtigste verjaardag. In de hoek vandekamer ligt eenberglichtblau- westof. Dat is de feestjurk voor haarmoeder, eenkotoinwording. Glennyzucht.Zemoet voor dat feest noghonderdduizendandere dingendoen.Nee, alles behalve ko- ken. Ze heeft het heelvaak aangebo- den,maar er komteencateraar. Wemogenniet in de keuken komen. Hetisdaar eenpuinhoop.Boven- dienisdeijskast stuk,enook het for- nuis en dewasdrogerwerken niet meer.Dedeur gaat resoluutdicht. Wezien doorhet raamde 25-jarige zoonBrucedie bami, kip en kouse- bandin demagnetronopwarmt.Hij heeft de bordenafgewassen en hijwappertze zo goedmogelijkdroog. Jamesgaat voor in gebed. Hijkrijgt applaus en dan kunnnenweeten. Glenny verteltenhet ene verhaal gaat over in het andere.Zeheeft noggeen hapgenomen,terwijliedereen zijn bord al leeg heeft.Bruceisinmiddelsopde bank in slaapgevallen. WewillenwetenofGlennyvan al die andijvie in de Diemense voedselpakkettenNederlands is gaan koken.Hetantwoordwordt eenmee- slepend en niet te onderbreken verhaal dat begint bij de dood vanhaar vader in 1975,toen Glennyineen zusterflat in Assenwoonde,en dat voertnaar Glenny’s broertjeHumphrey
G SurinaamsekipvanGlenny
Ingrediënten: kippenpoten,4elzoeteen4elzouteketjap,gember,1ui(in ringen)enknoflook,1tlvijf- kruidenpoeder,bouillonblokje,zonnebloemolie.
Laatdekipeennachtmarinerenineenmengselvandeketjaps, fijngestampteknoflookengember,uien envijfkruidenpoeder.Depdekipdroogenbakineenpaarelolie.Zeefdemarinadeengiethetbijdekip. Verkruimelereenbouillonblokjeboven.Laatdekipgaarwordenendesausinkoken.
lennystaat net onderdedouche alswe binnenkomen,wezijnveel te vroeg. Dusnemenweplaats op de bank. Glen-
‘Dejongens komenecht helemaal nietstekort’
die in 1992 aan het Songfestivalmeedeed. “Magikjouwetenopeten?” vraagt Jamesaan Glenny. Glennymoet lachen maar ze zegt streng:“Wie spoort er hier niet helemaal?” Jamesmoet straks nogmaar eenboterham smeren.Dejongens zijndelaatstetijdflinkge- groeid.Zekunnen de hele dagwel eten.Dat Voedselbankpakket komtdusheel goed uit, veronderstellenwe.Inderdaad, zegt Glenny. Je komter echt niet zomaar tussenbij de Voed- selbank.HulpverlenersindeBijlmerbleven heellangvolhoudendat ze helemaal geen problemen had. Terwijl ze toch in de schuld- saneringzat en net met vijf tieners uit haar huiswas gezet.Dan komenweterechtineen verhaal over haar tijdbij hetKwakoe Festival. Daar deed ze helemaalinhaar eentjedeadmi- nistratie. Maar tien jaar geleden kwamhet personeel ineens op straat te staan. Ze kreegzelfs geen WW.Bijnawarenalhaar kinderen het huis uit,toen ze de kinderen vanhaar oudstezoon in de schoot geworpen kreeg,hunmoeder kon nietmeervoor hen zorgenenhun vaderwoont inDeventer,met een nieuwevrouweneen zoontje;daar kunnen Jamesen Quinten ook niet
terecht. Sinds Glennyvan Zuidoost naar Diemenis verhuisd,krijgt zemeerhulp.Zekon vrijwel meteeneen pakket krijgen, anderhalf jaar ge- leden. Als de Voedselbankernietwas, zat ze al langweer in Suriname. Alhoewel, ze heeft de gezinsvoogd vandejongens moeten belo- vendat ze het land niet verlaat. Jamesgaat tegenGlennyaanhangen, hij ver- veeltzich. Glennystuurthemnaar zijnkamer. Ze hebben zoveel speelgoed. Dejongens krijgen speelgoed vanJeugdzorg, cadeautjes vanhunmoeder en vandeVoed- selbank, en eenfiets vanopa. “De jongens ko- menecht helemaal niets tekort,” zegt Glenny.
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112 |
Page 113 |
Page 114 |
Page 115 |
Page 116 |
Page 117 |
Page 118 |
Page 119 |
Page 120 |
Page 121 |
Page 122 |
Page 123 |
Page 124 |
Page 125 |
Page 126 |
Page 127 |
Page 128 |
Page 129 |
Page 130 |
Page 131 |
Page 132 |
Page 133 |
Page 134 |
Page 135 |
Page 136