Het verbruik aan grondwater komt voor 40% voor rekening van onttrekkingen. Daarvan is 25% onttrekking door de land- en tuinbouw, rekent Har Frenken van het Waterschap Limburg voor.
maar de besparingen die het oplevert zijn wel te beschouwen als een mooie bij- vangst. In veel andere gewassen zijn drup- pelslangen echter niet populair, omdat ze tijdens de teelt in de weg liggen, vanwege de investeringskosten in slangen en van- wege het extra werk dat het oplevert. “On- getwijfeld waar, maar is er een tekort aan water, dan is dat een gegeven. Daarnaast geldt voor grondwater dat de onttrekking voor drinkwater altijd voorrang krijgt. Dat kan uiteindelijk consequenties hebben voor de waterbeschikbaarheid voor ge- wasgroei”, zegt Van der Hulst. Nog een mogelijkheid is water geven op basis van gemeten behoefte op basis van vochtmetingen, en eventueel ook nog plaatsspecifiek water geven. Een volgen- de, al meer voorkomende besparingsme- thode is peilgestuurde drainage, zoals die in Limburg sinds 2018 verplicht is. Rijken hardop denkend: “Je zou bedrijven die werken aan waterbesparing, kunnen belonen door ze niet te confronteren met onttrekkingsbeperkingen die voor colle-
ga-bedrijven wel gelden.” In dit verband past ook de zorg voor bodemcondities die bijdragen aan het vasthouden van water. “Dan heb je het over zaken als bodem- structuur en hoeveelheid droge stof. Daar- mee los je de huidige droogteproblemen niet op, maar zorg je er wel voor dat neer- slag beter vastgehouden wordt.”
Afvoer beperken “Waar je eigenlijk niet naar toe moet wil- len, is een verbod op grondwateronttrek- king of de invoering van een stevig tarief voor iedere kubieke meter die wordt ont- trokken. Dan is het beter te werken aan manieren om water vast te houden. Dat vraagt wel om een andere manier van denken, veel minder gericht op water af- voeren. Dat kan door stuwen hoger te zet- ten en projecten als ‘Drempel tegen droogte’, eveneens gericht op het tegen- gaan van een te snelle waterafvoer”, legt Rijken uit.
Nog een punt om bij stil te staan is de tot nu toe gehanteerde stelregel dat het wa-
terschap het peilbeheer afstemt op de aard van de teelten. Die benadering kun je ook omdraaien, wat inhoudt dat je niet op percelen moet telen die daar qua water- huishouding niet voor geschikt zijn, om- dat ze eigenlijk te nat zijn of heel snel te droog. Die te droge gronden zou je in plaats daarvan kunnen gebruiken voor de infiltratie van water, om zo de onder- grond se voorraad te vergroten. “Natte stukken zou je de kans moeten geven om nat te blijven en nog natter te worden, in plaats van te pogen om die grond alsnog geschikt te maken voor teelten met drai- nage en het wegpompen van water.”
Waterbergingsgebieden ‘Creëer gebieden voor waterberging’, dat idee wordt regelmatig geopperd. “Ik zeg niet dat je dat niet moet doen”, stelt Rij- ken, “maar het startpunt blijft ‘water vast- houden in de bodem’. Bovengronds water bergen kost erg veel ruimte en is altijd te duur. In enkele laag gelegen natuurgebie- den proberen we al meer water op te
▶GROENTEN & FRUIT | 5 juni 2020 9
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48
