COLUMN ▶▶▶ ‘Veel ruimte voor willekeur’
door Peter Verschuren, broccoliteler in Raamsdonk (N.-Br.)
D
e huidige wet- en regelgeving verlangt op administratief ge- bied een hoge mate van profes- sionaliteit van boeren en tuin-
ders. Die eis gaat zo ver, dat ze niet meer aansluit bij de aard van de agrarische sec- tor, en al helemaal niet bij de zo graag ge- ziene bedrijven van kleinere omvang. De maatschappij wil graag bedrijven met persoonlijk ondernemerschap, met een boer of tuinder op klompen die heel de dag bezig is met produceren. Maar tegelij- kertijd wordt verwacht dat hij de godgan- se dag bezig is aan te tonen dat zijn be- drijfsvoering voldoet aan alle wetgeving en maatschappelijke wensen: hij moet daarvoor een perfecte, sluitende adminis- tratie bijhouden. Het gevolg daarvan is dat een breed op-
‘Wet- en regelgeving moeten de praktijk
volgen, niet omgekeerd’
getuigde dienstensector is ontstaan, om de bedrijven te ontlasten van al dat pa- pierwerk. Dat gebeurt voor uurtarieven die een veelvoud zijn van wat de agrari- sche ondernemer met zijn eigenlijke pro- ductie per uur kan overhouden, met alle risico’s en vermogensinzet die daarbij ho- ren. Deze ondersteunende instanties advi- seren de overheid ook geregeld, uitmon- dend in – ‘verrassing’ – nog meer regels. Onder het mom van liberalisering heeft de overheid ondertussen een deel van haar regelgeving ondergebracht bij de markt, met een wildgroei aan certificerin- gen tot gevolg. Ondernemers moeten
oeverloos lange vragenlijsten afvinken, en de overheid kan de zaak afdoen met een simpele verwijzing naar de markt. Hier- mee maakt ze ruimte vrij voor willekeur, corruptie en machtsmisbruik. Denk aan bovenwettelijke MRL-eisen of aan een audi teur die niet stevig in zijn schoenen staat. Aan wie wordt in die gevallen eigen- lijk rekenschap afgelegd? Ik denk dat een overheid juist bescherming moet bieden tegen dit soort situaties. Nog een punt: wet- en regelgeving moe- ten de praktijk volgen, niet omgekeerd. Als er technische mogelijkheden voor bedrijfsvoering bijkomen, mag de regel-
geving meer eisen. Maar loopt wet- en re- gelgeving voor op de feitelijke mogelijk- heden, dan kan dat tot onwerkbare situaties en criminalisering van de gang- bare praktijk leiden. Je hoort soms geluiden over het failliet van het huidige voedselproductiesysteem. Dan wordt iets anders bedoeld, maar fei- telijk gaat het dan over het in elkaar grij- pende systeem van administratieve ge- drochten die de sector steeds meer in haar greep houdt. Het zou voor de boeren en tuinders een zegen zijn als de nieuwe re- gering het aandurft al dat energie- en tijd- verslindend extra werk in te dammen.
▶ GROENTEN & FRUIT | 4 juni 2021 33
FOTO: PETER ROEK
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48
