COLUMN ▶▶▶ Een ei is geen ei ...
DICK OOSTERWIJK, LIFESTYLE COACH IN ELP (DR.) EN MEDE-INITIATIEFNEMER VAN HET GEZONDHEIDSEI
H
et is boeiend en soms zelfs amusant om te zien hoe verschillende partijen over elkaar heen buitelen om de (vermeende) proble- men in de intensieve veehouderij te bena-
drukken of te bagatelliseren. Van afstand kun je al waarnemen waarom deze partijen hun meestal niet heel genuanceerde, stellingnames poneren. Afstand nemen is wenselijk. De toenemende massa- liteit van de voedselvoorziening schreeuwt om out of the box-oplossingsrichtingen. Die zich voor de goe- de waarnemer al aandienen. Een mooi voorbeeld hiervan is de huidige wijze waarop voeding wordt betaald: op basis van kilo’s of volumes. Kwaliteit speelt een relatief marginale rol. De meeste consumenten beoordelen een ei bijvoor- beeld met zeer beperkte criteria: prijs, kleur, grootte, schaal. Daarnaast beoordelen fijnproevers, zo’n 10%
‘Het gezondste of geschiktste ei wordt het meeste waard.’
van de consumenten, een ei ook op smaak, geur, structuur. Terwijl voeding toch vooral zou moeten worden gewaardeerd op basis van voedingswaarde. En dat gaat over enkele jaren gebeuren. Er is betaal- bare, handheld apparatuur te koop waarmee een product kan worden beoordeeld op een aantal nutri- enten. Elke consument kan daarmee de nutriënten in zijn tomaat of ei of wat dan ook, vergelijken en met behulp van gepersonaliseerde apps kiezen welke het meest geschikt is voor hem of haar. Het aantal gepro- duceerde kilo’s wordt steeds minder belangrijk en de hoeveelheid nutriënten belangrijker. Het gezondste of geschiktste ei wordt dan het meeste waard. Kwali- teit wordt meteen vertaald in (toegevoegde) waarde. En productie gaat steeds meer richting inhoudelijke, nutritionele kwaliteiten. De inhoud wordt weer be- langrijker dan de vorm. In de legpluimveehouderij zijn inmiddels al geslaag- de experimenten uitgevoerd waarbij verbeterde leef-
omstandigheden en verrijkt voer tot een qua nutriën- ten superieur ei heeft geleid. Dit zal gaan leiden tot hogere marges op minder eie- ren en dus ook tot minder leghennen. En andersom: eieren met een lage voedingswaarde worden niet meer verkocht. Op kleinere schaal hogere kwaliteit met meer marge produceren wordt dan noodzaak. Daarmee kan een flinke bijdrage worden geleverd aan verbetering en versterking van de legpluimveehoude- rij en haar imago. Mits hierop adequaat wordt inge- speeld. De hierboven geschetste technieken verdub- belen elke 1,5 jaar in mogelijkheden. Hierin meegaan is absoluut noodzakelijk. Snel schakelen is geboden.
▶PLUIMVEEHOUDERIJ | 24 januari 2019 25
FOTO: KOOS GROENEWOLD
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40
