Hoe je dagvaardt, een zaak voorbereidt en eventueel schikt
Je recht halen zonder advocaat
Kun je als consument zonder advocaat je recht halen? Denise Mosbach vertelt de stappen die ze zet nadat haar dakluik uit z’n voegen springt en de leverancier daarvoor geen verantwoordelijkheid neemt.
TEKST DENISE MOSBACH FOTOGRAFIE CLEMENS RIKKEN H
et was acht uur ’s ochtends toen ik wakker werd van luid geklater. Ik rende de trap op van ons onlangs ge- kochte appartement en zag
regenwater in brede stralen langs het glazen dakluik onze woonkamer bin- nen stromen. Het luik, dat toegang gaf tot ons dakterras, bleek ontzet. Ik belde de vorige eigenaar, die vertelde dat dit al het tweede luik was dat hier zo snel kapot ging. Gelukkig was het door een installateur van de leverancier geplaatst, waardoor het luik – slechts twee jaar oud – ruim onder de tienjaarsgarantie viel. Dit moest goed komen, dacht ik – inmid- dels negen maanden geleden.
Nul op het rekest Maar de leverancier nam geen en- kele verantwoordelijkheid. Alles ten
44 eigen huis magazine juli/aug 2018
spijt: telefoontjes, (licht) wanhopige e-mails, een brief waarin ik hem offi- cieel aansprakelijk stelde. De reden: het bedrijf beweerde dat het luik niet onder de garantie viel, omdat het om een individuele overeen- komst tussen de installateur en de vorige eigenaar ging. Dit was onjuist. De vorige eigenaar had juist omdat het eerste dakluik zo snel kapot was gegaan expliciet om een installateur
Mijn advocaat raadde een gang naar de rechter af: zijn kosten zouden niet opwegen tegen die van het dakluik
van de leverancier gevraagd. Iets dat door e-mailverkeer werd onder- bouwd. Bovendien heb je als con- sument in Nederland recht op een deugdelijk product. Een dakluik van bijna 4.000 euro dat het niet één maar twee keer zo snel begeeft, is dat duidelijk niet. Gefrustreerd nam ik contact op met een advocaat die het bedrijf middels een brief of- ficieel in gebreke stelde. Geen enke- le reactie. Frank Dijkslag, advocaat bij Vereniging Eigen Huis, ziet dit vaker. ‘Of ze reageren bot of botweg niet.’ Voor sommige bedrijven is het een ontmoedigingstactiek; ze gaan ervan uit dat consumenten het uiteindelijk opgeven.
Uitkomst onzeker Ik kookte inmiddels van woede. Het enige dat mij nog restte was
juridisch
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60