Hoe inbrekers binnenkomen, en hoe je ze buitenhoudt
In 2017 waren er iets minder dan 50 duizend geregistreerde inbraken.
Inbrekers komen meestal binnen door een deur of raam aan de achter- kant van het huis open te breken met een koevoet of een schroevendraaier, zegt Sybren van der Velden, landelij k projectleider Woninginbraak Nationale Politie.
‘Maar kerntrekken zien we ook
steeds meer. Het complete cilinderslot wordt dan uit de deur getrokken met bij voorbeeld een klauwhamer.’
Inbrekers nemen vooral sieraden, computers, mobiele telefoons en contant geld mee. ‘De buit moet mak- kelij k en onzichtbaar mee te nemen zij n.’
Maar: een inbreker kij kt meestal niet naar wat er te halen valt, maar hoe snel hij een huis binnenkomt.
Inbrekers weren? Als er licht brandt of lawaai is – tekenen van bewoning – schrikt dat af, zegt Van der Velden.
Ook als een inbreker het idee krij gt dat hij aan een inbraak wel eens lang werk kan hebben (‘langer dan drie minuten’) is hij minder snel geneigd een poging te doen. Neem dus goede inbraakwerende sloten.
Meer advies over wat je moet doen en laten om inbraak te voorkomen? Kij k op
veh.nu/inbraak-voorkomen
‘Ik kon de inbreker aanraken’
Ria van der Weij den (68) woonde in een tussenwoning in Valkenswaard. Een inbreker ‘hengelde’ met een haak door de brievenbus en maakte zo de voordeur open.
‘’s Nachts werd ik wakker van geluid. Ik stond halverwege de trap toen ik door had dat er iemand beneden was. Misschien mijn zoon, die had ook een sleutel. Ik riep zijn naam, hoorde vanuit de woonkamer ‘shit’ en vervol- gens stoof iemand langs me richting de voordeur. Ik kon hem aanraken. Ik rende hem achterna op mijn blote voeten, maar hij verdween al snel uit het zicht. In de keuken sliep mijn hond ondertussen rustig door. Thuis belde ik de politie en kwam de schrik. Twee agenten arriveerden. Eén bleef bij mij, de ander ging de wijk in. Een signalement geven kon ik niet. Het
ging zo vlug. Toch heeft de agent de inbreker opgepakt. Ik was zijn derde slachtoff er die nacht. Mijn voordeur zat nooit op het nachtslot, want mijn kinderen moesten in noodgevallen snel binnen kunnen komen. De inbre- ker heeft daarvan geprofi teerd, maar niks kunnen stelen. Na de inbraak heb ik een tijdje een alarminstallatie gehad met een bewegingsmelder, maar met een hond is dat niet handig. Naast mijn bed lag een kleine alumi- nium pijp, stevig genoeg om iemand goed te raken. Dat mocht eigenlijk niet van de politie. Veilig heb ik me nooit meer gevoeld in dat huis, daarom ben ik uiteindelijk verhuisd. Nu woon ik in een appartement op drie hoog. De voordeur gaat altijd op het nachtslot en de balkondeur blijft ’s nachts dicht.’
eigen huis magazine jul/aug 2018 23
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60