1038 | WEEK 14-15 3 APRIL 2024


Binnenvaartsector vindt zeer langdurige stremming Julianakanaal onacceptabel


“Rijkswaterstaat leeſt in een andere wer- kelijkheid”, zegt Machiel Smitsman (ms Merwestroom) van schippersvereni- ging ASV. Samen met brancheorganisa- tie KBN wordt een rechtsgang overwogen om de langdurige stremming ongedaan te maken. Schippersbond ASV heeſt al- vast een boze brief geschreven om demis- sionair minister Harbers (Infrastructuur en Waterstaat) op andere gedachten te brengen, omdat de kostbare omvaarrou- te via Antwerpen ook veel oponthoud zal kennen vanwege de tunnelbouw voor de Oosterweelverbinding.


Foto Rijkswaterstaat


ROTTERDAM Direct betrokken binnenvaart- partijen hebben boos gereageerd op de plan- nen van Rijkswaterstaat om het belangrijke Limburgse Julianakanaal op de noord-zuid- corridor eind dit jaar voor zes tot acht maan- den te stremmen. Een algehele afsluiting zou noodzakelijk zijn voor een drooglegging, om de werkzaamheden voor verruiming van de laatste vier kanaalkilometers tussen Berg en Obbicht veilig te laten verlopen.


De mededeling dat het Julianakanaal tot acht maanden dichtgaat ‘komt on- verwacht’, zo stellen TLN, VNO-NCW en Koninklijke Binnenvaart Nederland (KBN) in een gezamenlijke reactie. Ook zou er een impactanalyse gemaakt worden over de gevolgen van het afsluiten van het kanaal. “Die was nog niet af. En nu is opeens een besluit genomen”, stelt Elisabeth Post vast, bestuursvoorzitter van TLN namens de drie brancheorganisaties.


“De afsluiting van het Julianakanaal be- tekent een ramp voor het transport


PTC hekelt droogzettingsplan voor


kanaal: 'Brevet van onvermogen' CAPELLE AAN DEN IJSSEL De binnen- vaartondernemers van de Particuliere Transport Coöperatie (PTC) beschouwen de plannen voor droogzetting van het te verruimen Julianakanaal als een bre- vet van onvermogen. “Want als er íets een voorbeeld is waar Rijkswaterstaat sa- men met het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat het bewijs leveren dat ze niet op hun taak berekend zijn, dan is het wel nu, bij het besluit tot drooglegging van het Julianakanaal”, zo laat het coö- peratiebestuur weten in een schriſtelijke verklaring.


Het besluit is al genomen voordat de uit- slag van de toegezegde economische im- pactanalyse bekend is geworden. PTC: “Alle uit het bedrijfsleven aangedragen alterna- tieven zijn genegeerd of naast zich neer- gelegd. De ervaring leert dat waar nu ge- sproken wordt over vijf tot acht maanden afsluiting, dit soort projecten altijd uitlo- pen. Wij houden al rekening met een af- sluiting van een jaar. Dit alles door onjuiste keuzes in uitvoering en dat Rijkswaterstaat al jaren voor een dubbeltje op de eerste rang wil, of moet, zitten en de kennis gro- tendeels is weggevloeid. In ieder geval gaan de ondernemers de rekening betalen.” De nadeelcompensatieregeling waarnaar


verwezen wordt, zou de schade nooit kun- nen dekken. PTC: “Want hoeveel werk vloeit er zo weer terug naar de weg op de toch al drukke wegen naar het Zuiden? En wie kan garanderen dat de omvaarroute wel beschikbaar blijſt? Enige afstemming tussen Nederland (Julianakanaal) en België (Oosterweelverbinding) heeſt kennelijk niet plaatsgevonden, want beide verwijzen naar elkaars vaarweg als mogelijke omvaarrou- te. In een ‘worst case’-scenario zijn Zuid- Limburg en de bedrijven langs de Belgische Maas voor een langere periode niet bereik- baar via een hoofdvaarweg.”


Omvallen De PTC-verklaring sluit af met: “Als wij niet per schip aan- of afleveren zullen sommi- gen producties stilvallen en bedrijven zelfs omvallen. De transporten die wij voor hen uitvoeren zijn wij dan voorgoed kwijt en zal de binnenvaart diep raken. Hoe triest is het dat wij nu in een binnenvaartland dat Nederland toch heet te zijn, genoodzaakt zijn om juridische vervolgstappen niet uit te kunnen sluiten? Dit alles doordat ‘good housekeeping’ al decennia niet meer in het woordenboek staat bij het ministerie van I&W en/of Rijkswaterstaat. Wanneer gaat de overheid haar zorgplicht voor een robuust vaarwegennetwerk weer oppakken?”


vanaf Rotterdam en Amsterdam naar België, Duitsland en Frankrijk. We lopen hierdoor veel financiële schade op”, vult Leny van Toorenburg van KBN aan. “Dat geldt zowel voor het vervoer over de weg als over het water. Bovendien: de omvaar- route via België is allerminst vrij van obsta- kels door de Oosterweelwerken die daar in diezelfde tijd zullen plaatsvinden.”


Binnenvaartcoöperatie PTC is een van de grote gedupeerde zakelijke partijen bij een langdurige algehele stremming van het ka- naal. Schipper en PTC-penningmeester Henri van Sandijk: “Er wordt niet naar ons geluisterd en dat is een serieus probleem. Zelfs omvaren via Antwerpen is in die pe- riode niet eens een optie. Er komen ze- ker vervolgstappen, maar daarvoor wil- len we eerst met de andere partijen om tafel. Het is ook heel erg jammer, omdat we nu juist zo graag op goede voet staan met Rijkswaterstaat. Want je hebt elkaar nodig.”


Gedrocht De compensatieregeling van Rijkswaterstaat zou zo ingewikkeld zijn, dat deze door ASV als ‘gedrocht’ wordt om- schreven. Volgen woordvoerder Smitsman zouden twee aannemers de afrondende klus in het Julianakanaal ook in ‘natte uit- voering’ willen uitvoeren, maar sinds het plotseling vollopen van de bouwkuip begin vorig jaar wenst Rijkswaterstaat geen extra risico meer te lopen. Smitsman noemt dat ‘een gemiste kans’.


Leny van Toorenburg (KBN): “Ons uitgangs- punt is uitvoering van het werk in de natte - met andere woorden - uitvoering met een Julianakanaal dat open blijſt.”


Voor de omvaarroute over Antwerpen wordt een toename van het scheepvaart- verkeer met 30 tot 35 procent verwacht, terwijl daar nu al eenrichtingsverkeer is in- gesteld. Wanneer ook nog eens de storings- gevoelige sluizencomplexen van Weurt en Grave het in die periode gaan begeven, voorziet Smitsman een ‘logistieke ramp’ van nationale omvang.


Duurkoop De ASV-brief aan Harbers: “Dat goedkoop vaak duurkoop is, blijkt ook nu weer. Met die kanttekening dat de duurkoop nu voor rekening van de logistieke keten en het be- drijfsleven komt. Dat dit onverteerbaar is behoeſt geen nadere uitleg. Temeer, om- dat achteraf blijkt dat na het volstromen van de bouwkuip, een gerenommeerde Nederlandse aannemer die zelfs wereld- wijd opereert en een Duitse partij met veel ervaring in het werken met kanaalverrui- ming middels bouwkuipen, Rijkswaterstaat de helpende hand geboden hebben.”


“Deze partijen waren in de aanbesteding wel duurder, maar gaven aan dat zij de werkzaamheden alsnog kunnen uitvoe- ren, terwijl de vaarweg beschikbaar blijſt voor de scheepvaart. Je zou zeggen: zo’n aanbod zou je minstens kunnen overwe- gen. Zeker gezien welke staat van dienst deze beide aannemers hebben. Maar Rijkswaterstaat kiest toch voor de huidi- ge aannemer en vindt de enorme kosten waarmee de logistieke keten en het be- drijfsleven worden opgezadeld, geen aan- gelegenheid die hun aangaat. Dit is ronduit stuitend!”


3


Machiel Smitsman (ASV).


Elisabeth Post (TLN).


Henri van Sandijk (PTC).


Leny van Toorenburg (KBN).


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52