search.noResults

search.searching

dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
098 Afscheid


Tekst: Wout de Bruijne Beeld: Patricia Nauta


Op 15 januari overleed op 72-jarige leeftijd Frans Zitman, psychiater. “Hij kende het ongeluk van psy- chiatrische patiënten en wilde hun leven verbeteren.”


Frans Zitman 1946-2019


Frans Zitman groeide op in Assen met patiënten in zijn nabijheid; het gezin woonde op het terrein van de psychiatri- sche instelling waar zijn vader psychiater was. Zijn latere LUMC-collega, psychi- ater Irene van Vliet, zei daarover op de uitvaart: “Frans kende het ongeluk van deze patiënten en trok zich hun lot aan. Hij wilde hun leven verbeteren.” Voor zijn studie geneeskunde (en


daarnaast filosofie) in Groningen, liep Zitman onder andere co-schappen op Curaçao. Daar leerde hij zijn vrouw Leoni kennen. Na zijn opleiding tot psychiater werd


hij in 1977 hoofd poli psychiatrie in het LUMC. In 1988 vertrok hij naar Nijme- gen. Hij werd daar hoogleraar biologi- sche psychiatrie. Na twaalf jaar keerde Zitman terug naar Leiden waar hij hoofd van de afdeling psychiatrie aan het LUMC werd. Daarnaast was hij tot zijn emeritaat


in 2011 voorzitter van de directie bij GGZ-instelling Rivierduinen (regio Lei- den). Renske de Reus, psychiater bij Rivierduinen, herinnert zich hoe hard en gedreven haar collega werkte


Overleden


W.C.G. van Ansem, Valkenswaard, tandprotheticus A.H.M. Assink, Eefde, huisarts W. Brouwer, Den Haag, bedrijfsarts H.G. de Bruin, Dordrecht, radioloog G.J. Bruining, Leiden, kinderarts M. Castelein, Rotterdam, tandarts R. Dalmijn, Den Haag, sociaal geneeskundige P.A. Dierick, Denekamp, huisarts


D.H. van Dijk, Laren, huisarts H. Doorn, Veere, kinderarts H.H. Fortuin, Zeist, tandarts C.P. van Heel, Drachten, huisarts M. van den Hoeven-v.d. Weerd, Hardenberg, huisarts H.L. Houtman-van Aller, Amsterdam, basisarts H. Janssen, Monnickendam, huisarts H.C. Moolenburgh, Haarlem, arts


A. Nieman, Groningen, chirurg F.A.J.M. Pieters, Vught, industrie apotheker M.L.J. van Poppel, Haaren, apotheekhoudend huisarts L. Rook, Haarlem, cardioloog J.H. Staas, Harderwijk, tandarts E. Stolz, Capelle aan den IJssel, dermatoloog J.W. Stoop, Bilthoven, kinderarts


W. Sybesma, Driebergen-Rijsenburg, dierenarts P.A.M. Verstegen, Huissen, huisarts M. Visser- Steegman, Heelsum, huisarts H.W. de Vries, Lelystad, dierenarts J.C. de Vries, Amstelveen, internist P.D. Willemsen, ‘s-Hertogenbosch, dierenarts gezelschapsdieren A.H. Wissel, Ermelo, Arts


en vindt het verdrietig ‘dat Frans zo jong gestorven is en na zijn pensioen zo kort van het leven samen met Leoni heeft kunnen genieten’. “Als professional stelde hij zich altijd op de hoogte van het wel en wee in de psychiatrie op diverse niveaus. Hij was een beschouwende, belezen man, maar kon ook hilarisch vertellen.” Zijn grote vakkennis zette Zitman tevens in bij bestuursfuncties in tal


De opinies en ideeën


van verpleegkundigen vond hij essentieel


van organisaties. Zo was hij lid van de Gezondheidsraad en voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Psychia- trie. Maar altijd hield hij contact met de ‘werkvloer’. De opinies en ideeën van de verpleegkundigen vond hij essentieel. ‘Zitman achtte hen hoog, zij hadden een cruciale rol bij de eerste van zijn ‘drie


pijlers’ voor goede psychiatrie: patiën- tenzorg, opleiding en onderzoek.’ Opleiden deed Zitman zelf als hoofd-


opleider psychiatrie in Leiden. Volgens Irene van Vliet genoot haar collega van het contact met studenten en arts-as- sistenten: “Frans wilde dat zij een brede opleiding kregen met zowel perifere als academische stages. Hij liet hen ook snuffelen aan onderzoek.” Van Vliet noemt Zitman een onderzoe-


ker ‘pur sang’. “Hij initieerde en coör- dineerde vele onderzoeken, zoals een groot onderzoek naar het terugdringen van het chronisch gebruik van benzo- diazepinen. Zijn onderzoekswerk leidde tot tal van publicaties en promoties.” In 2018 verscheen Zitmans laatste, goed ontvangen boek Knijpen in de ziel. Enkele maanden daarna werd bij


Frans Zitman terminale kanker gedi- agnostiseerd en binnen een half jaar overleed hij. Zijn voormalige collega’s en patiënten


herinneren zich een open, empathisch en integer mens, zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen missen een dierbare die heel trots op hen was.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100