AA 2019 - 04

Fietsen 039

dagen fi etsen, een dag rust, vier dagen fi etsen, een dag rust, vĳ f dagen fi etsen, een dag rust. Ik heb nog nooit klachten gehad.” Op de rustdagen bezoekt ze een museum. “En ik handwerk dan. Ik heb altĳ d mĳ n borduurwerk bĳ me.” De fi etstas voorop noemt Reinking

haar bureau. “Daar zit mĳ n mobiele telefoon in, mĳ n paspoort en mĳ n reservebril. Die tas neem ik mee, als ik mĳ n fi ets ergens neerzet. Over de rest van mĳ n bagage, maak ik me niet druk.” vooramref.nl/actie/willemien-reinking-jonxis

Appelman in de sportschool, maar zodra het langer licht is, traint ze buiten op haar race- fi ets. “Af en toe trainen we met de groep, doen we samen met

een fi etstocht mee. Het gaat er vooral om veel trainingskilometers te maken.” Tĳ dens de tocht blĳ ft het team bĳ el-

kaar. “Dat is voor de veiligheid en het is handig omdat we dan maar één volgauto nodig hebben.” Voor Appelman en haar man (ook cardioloog) is de Monstertocht meer dan een gewone (lange) fi etstocht. “Het goede doel maakt het heel bĳ zon- der. Door de voorbereidingen en spon- soractiviteiten leef je er echt naartoe. Het is mooi dat een groep, met ook jonge mensen, dit wil doen. De saamhorigheid is groot.” monstertocht.nl

Willemien Reinking-Jonxis (78) uit Zwolle heeft zelf een tocht uitgestippeld. Ze vertrekt in mei naar Tsjechië om 1300 kilometer van bron tot monding langs de rivier de Elbe te fi etsen. Daarmee wil ze geld inzamelen voor Amref. “Ik vind mezelf helemaal niet sportief.” Reinking, die in haar werkende leven

de apotheek runde van haar man die apotheekhoudend huisarts was, leest in het decembernummer van Arts en Auto over het Amref-project om in Afrika nieuwe rituelen te ontwikkelen als alternatief voor meisjesbesnĳ denis. Daarop besluit ze om haar laatste grote fi etstocht aan dit goede doel te koppe- len. “Ik fi ets altĳ d lange afstanden, maar deed dat nog nooit voor een goed doel. Liever sta ik niet in de schĳ nwerpers,

want het gaat niet om mĳ . Maar nu hei- ligt het doel de middelen. Ik draag graag mĳ n steentje bĳ aan het voorkomen van meisjesbesnĳ denis.” Zeezeilen is altĳ d de grote passie

geweest van Reinking en haar man. Na zĳ n overlĳ den zoekt ze een nieuwe hob- by. “Ik vind mezelf helemaal niet spor- tief, hou ook niet van wandelen, maar fi etsen doe ik wel graag.” Ondertussen heeft Reinking duizenden kilometers gefi etst, sinds een paar jaar met elektri- sche ondersteuning. Haar eerste tocht gaat naar Frankrĳ k

en daarna heeft Reinking de smaak van de lange fi etstochten te pakken. “Ik hou van alleen fi etsen, lekker rustig. Ik ben niet snel bang, want dan moet je er niet aan beginnen. Op al mĳ n tochten ben ik maar één keer bang geweest, toen ik in Maagdenburg tussen skinheads terecht kwam.” Bĳ Eric Schuĳ t van De Vakantiefi et-

ser in Amsterdam leert Reinking haar fi ets repareren, zodat ze zich goed kan redden onderweg. “Binnenbanden, spa- ken, alles heb ik bĳ me. Ik ben te lui om een band te plakken, dan leg ik er een nieuwe binnenband in. Gelukkig heb ik tĳ dens al die tochten maar één keer een lekke band gehad. Dat was langs de Donau.” De Vakantiefi etser doet haar ook een goed fi etsschema aan de hand: “Drie

Oogarts Hans Klaver (61) uit Aerden- hout fi etst met beroepsgenoten verschil- lende tochten per jaar. Klaver is vanaf het begin lid van het Cyclo Ophthalmo- logisch Gezelschap (COG), een fi etsclub van oogartsen en aios oogheelkunde. Elk jaar kiest het gezelschap een goed doel, meestal een project in een derdewereld- land waar een van de leden bĳ betrok- ken is. Zo fi etsten ze bĳ voorbeeld voor een nieuwe autoclaaf voor oogartsen op de Kaapverdische Eilanden. Voorheen werd de fi etsclub per gefi etste kilometer gesponsord, tegenwoordig is er een vaste sponsor die de club elk seizoen met € 1.500 ondersteunt. Het gezelschap, bestaande uit zo’n der-

tig fi etsers, rĳ dt van april tot september een aantal tochten, zowel op de racefi ets als op de mountainbike. Klaver: “Meestal vertrekken we bĳ een van onze leden. We wonen verspreid, dus we fi etsen in alle delen van het land. In de duinen, door Drenthe of rond de Lochemse berg. Voor Zuid-Limburg trekken we een weekend uit.” Ondertussen is het traditie geworden om één keer per jaar een week in het buitenland te fi etsen. “In septem- ber gaan we naar de Franse Pyreneeën, waar we cols fi etsen die ook in de Tour de France zitten.” Het fi etsgezelschap is al ruim vĳ fen-

twintig jaar bĳ elkaar. “We zĳ n echt een vriendenclub geworden. Maar nieuwe leden zĳ n van harte welkom. We kunnen wel wat verjonging gebruiken.” Het gezelschap bestaat niet alleen uit mannen. “Een van onze vrouwelĳ ke le- den fi etst elke dag twintig kilometer van huis naar werk en weer terug. Zĳ is ons best getrainde lid.” oogartsenfi etsen.nl

<

<

Willemien Reinking-Jonxis: “Ik vind mezelf helemaal niet sportief.”

Oogarts Hans Klaver (vierde van rechts, groene helm): “We fi etsen cols die ook in de Tour de France zitten.”

FOTO: FRANS PAALMAN

Page 1 | Page 2 | Page 3 | Page 4 | Page 5 | Page 6 | Page 7 | Page 8 | Page 9 | Page 10 | Page 11 | Page 12 | Page 13 | Page 14 | Page 15 | Page 16 | Page 17 | Page 18 | Page 19 | Page 20 | Page 21 | Page 22 | Page 23 | Page 24 | Page 25 | Page 26 | Page 27 | Page 28 | Page 29 | Page 30 | Page 31 | Page 32 | Page 33 | Page 34 | Page 35 | Page 36 | Page 37 | Page 38 | Page 39 | Page 40 | Page 41 | Page 42 | Page 43 | Page 44 | Page 45 | Page 46 | Page 47 | Page 48 | Page 49 | Page 50 | Page 51 | Page 52 | Page 53 | Page 54 | Page 55 | Page 56 | Page 57 | Page 58 | Page 59 | Page 60 | Page 61 | Page 62 | Page 63 | Page 64 | Page 65 | Page 66 | Page 67 | Page 68 | Page 69 | Page 70 | Page 71 | Page 72 | Page 73 | Page 74 | Page 75 | Page 76 | Page 77 | Page 78 | Page 79 | Page 80 | Page 81 | Page 82 | Page 83 | Page 84 | Page 85 | Page 86 | Page 87 | Page 88 | Page 89 | Page 90 | Page 91 | Page 92 | Page 93 | Page 94 | Page 95 | Page 96 | Page 97 | Page 98 | Page 99 | Page 100

orderForm.title