Interview


Bijna twintig jaar geleden ontvluchtte huisarts Rouzbeh Zoubin (44) zijn geboorteland Afghanistan. Na een moeilijke tijd in een asielzoekers- centrum werkt hij tegenwoordig in Staphorst als huisarts en in Zwolle als straatdokter voor onverzekerde daklozen en uitgeprocedeerde asielzoekers. “Ieder mens heeft recht op hulp.”


“


Je kunt er niet altijd onderuit, maar ik spreek liever niet van grenzen, Nederlan- ders en buitenlanders, autochtonen en allochtonen. Ik denk in mensen en syste- men. Met de meeste mensen heb ik geen problemen, met systemen vaak wel. Neem ons systeem voor asielaanvraag.


In 1997 was dat een slecht systeem. Ik vluchtte voor de Taliban naar Iran en belandde via een mensensmokkelaar in Nederland. Mijn vrouw en 3-jarige peuter volgden vier maanden later. Ik kom uit een artsengezin en de rest van de familie was vier jaar eerder al gevlucht, groten- deels naar Duitsland. Mijn vrouw en ik waren beiden arts en we wilden in onze nieuwe omgeving direct weer aan de slag voor mensen die medische hulp zochten. We wilden zelf ons salaris verdienen, snel Nederlands leren en nuttig zijn. Maar zolang de asielaanvraag in behan-


deling was, mochten wij niet werken. Niet als arts, en ook niet als vrijwillig verpleeg- kundige. Ik wilde de taal leren, contacten leggen en wat van de Nederlandse zorg zien en stelde daarom voor om schoon- maakwerk in de medische opvang van het azc te gaan doen. Ook dat mocht niet. Er zijn regels, dat is logisch. Maar als


je van bepaalde asielzoekers weet dat ze graag willen werken, dat ze goed zijn opgeleid en beroepservaring en ambities hebben, dan moet je ze niet jarenlang la- ten wachten. Ze draaien dan door, worden apathisch en worden zelfs letterlijk ziek. Ook ik voelde me heel slecht tijdens de


twee jaar dat ik moest wachten op een verblijfsvergunning. Ik had te weinig


030 september 2016 ArtsenAuto


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92