70
Uw mening post
Deel uw mening in de brievenrubriek. Mail de redactie: checkpoint@
mpg.today o.v.v. brieven. Of stuur uw brief naar Checkpoint, rubriek brieven, Postbus 862, 1180 AW Amstelveen. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te redigeren, in te korten of niet te plaatsen.
Jonge generatie Nieuw-Guinea
Naar aanleiding van een bericht van Irma Wopereis in Kareoler #3, dat de jonge generatie weinig informatie krijgt over het soldatenleven, wil ik mijn verhaal graag delen. Ik ben 97 jaar, heb het concentratiekamp Dachau overleefd en ben een oud-Indiëganger. Ik heb op zeven verschillende scholen verteld over wat er in de oorlog is gebeurd, wat veel indruk maakte op de jongeren. Ik vertelde hoe ik oorlog en concen- tratiekamp heb overleefd dankzij mijn vrienden uit het verzet. Na de oorlog ben ik naar Indië gegaan met mijn oude verzetsvrienden. Wij konden op elkaar rekenen bij verdriet of tegenslag. Die kameraadschap is mij mijn hele leven bijgebleven, net als bij mijn sobats. Ik hoop dan ook dat de vrijheid die wij hebben verkregen door de jonge militairen gewaarborgd blijft. Militair zijn is niet ‘met een geweertje spelen’. We moeten kunnen rekenen op de jonge generatie zodat de vrede bewaard blijft. Militair zijn is een eervol beroep; je bent je hele leven verzekerd van werk, je wordt niet ontslagen, ontvangt een goed salaris en krijgt de kans om hogerop te komen in rang. Bovendien bouw je een kameraadschap op die je nooit meer vergeet. Ik krijg nu nog steeds alle hulp van Defensie voor mijn invaliditeit en ik krijg een goed pensioen. Ik hoop dan ook dat veel jong afgestudeerden an- ders gaan denken en bereid zijn zich in te zetten voor de vrede in Europa, zoals wij dat hebben gedaan. WILLEM WILBRINK, ‘HAANTJESBATALJON’, 1-8 RI
In de uitgave van CP03 las ik dat Paul Pattynama vindt dat Nederland in 1962 Papoea na de overdracht van Nieuw-Guinea aan de VN in de steek heeft gelaten. Jean Dumoulin is het hier niet mee eens en meent dat Indonesië het land en de mensen in de armen sloot. Als veteraan en oud-inwoner van dat prachtige land vind ik dat de heer Pattynama volledig gelijk heeft. Nederland betrok de Papoea’s niet bij de overdracht van hun land. Wij militai- ren zagen het als handjeklap. Amerika wilde ons niet steunen en Nederland wilde eigenlijk al van de Papoea’s af omdat het een kostbare aangelegenheid werd en het volk onrustig was. Alles ging snel, want Indonesië stond klaar om ons met Russische steun aan te vallen. Onze legerleiding, onder leiding van luitenant-kolonel Reeser, vroeg Den Haag om toestemming om de aanval op te vangen, maar dat werd verboden. Er was net op tijd een overeenkomst getekend in New York. Nederland eruit en de VN erin. We kennen de rest van de verhalen. Wat er na het vertrek van de VN gebeurde, was onvoorstelbaar. Indone- sische militairen plunderden winkels en ziekenhuizen. Als Papoea’s weerstand boden, werden ze neergeschoten en in dorpen heerste grote angst. Er vonden gruwelijke martelingen en moorden plaats wanneer de militairen informa- tie wilden. Vooraanstaande Papoea’s werden doelbewust vermoord en vele vluchtten naar buurland Papoea-Nieuw-Guinea. Inmiddels zijn er vele jaren verstreken en zijn de Papoea’s in de kustplaatsen enigszins gewend geraakt aan de Indonesiërs. Er is veel gebouwd en er heeft een
checkpoint
volksverhuizing plaatsgevonden uit andere delen van Indonesië. De lokale bevolking is nu bijna een minderheid in eigen land. De militairen en politie-een- heden zijn nog steeds gevreesd en in het binnenland woedt nog steeds een oorlog, omdat de bewoners vasthouden aan de Nederlandse beloften en onaf- hankelijkheid willen. Onlangs bracht Human Rights Monitor een video naar buiten waarop te zien is dat Indonesi- sche militairen in Gome, in het centrale deel van West-Papoea, een Papoeaman martelen. Deze beelden hebben inter- nationaal voor opschudding gezorgd, ook in Nederland. In West-Papoea bevindt zich de groot- ste koper- en goudmijn ter wereld en raad eens wie daar als eersten waren na de overdracht? Ja, de Amerikanen en Australiërs. De Amerikanen hadden al eerder een overeenkomst gesloten met Jakarta. Het is niet moeilijk te begrijpen waarom wij het land moes- ten verlaten. Het was gewoon ordinair handjeklap. Nederland was het zat, Amerika rook geld en dat kon Indone- sië goed gebruiken.
‘Het zou beter zijn geweest als wij ons werk hadden mogen afmaken’
De heer Pattynama heeft gelijk. Neder- land heeft wat betreft Nieuw-Guinea eerst idealistisch gehandeld en daar waren we supertrots op. Er werd hard gewerkt aan gezondheidszorg, scholen en woningen. Toch wel vreemd dat de Papoea’s les kregen in het Maleis en wij in het Nederlands. Maar men zag alles groeien en bloeien. Velen hielden van het land en volk, en de verstand- houding was goed. Het zou beter zijn geweest voor de Papoea’s als wij ons werk hadden mogen afmaken en van het land Papoea een deel van Melanesië hadden kunnen maken, want uiteinde- lijk zijn Papoea’s geen Indonesiërs maar Melanesiërs. PIET ZEVENBERGEN, NNG-VETERAAN
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76
