52


Missie KFOR


toe. Die mensen hadden helemaal niks, hooguit een klein tasje met wat spullen. Dan besef je opeens hoe goed wij het in Nederland hebben. Toch waren die vluchtelingen zo blij met onze hulp. Dat maakte het dankbaar werk.’


Patrouilles lopen ‘Begin juni ging ik naar Nederland voor twee weken verlof. Net in die periode kwam het staakt-het-vuren tot stand (zie kader) en werd besloten dat de artillerie Kosovo binnen zou gaan. Ik baalde dat ik daar niet bij zou zij n. Een paar uur later kreeg ik een telefoontje uit Den Haag met de mededeling om mij n spullen te pakken, naar Schiphol te gaan en de vlucht naar Skopje te pakken. Ze hadden mij nodig als chauffeur. Ik had nog een week verlof tegoed, maar dit had ik voor geen goud willen missen. In de middag van 13 juni kwam ik aan en die avond gingen we rollen. Het leek net of we de bevrij ders waren, want vlak voor de grens werden er van alle kanten bloemen op onze voertuigen gegooid. Mensen stonden te juichen! Eenmaal over de grens met Kosovo doken we in een zwart gat. Alle lichten waren uit. We trokken door spook- steden die totaal kapotgeschoten waren. De Servische troepen hadden hun wapens op ons gericht. Na een rit van 24 uur kwamen we aan op de vliegstrip bij Orahovac. Daar was nog helemaal niks. Geen tenten, geen wc’s, geen douches. We gingen daar “back to basics”, aten een maand lang nood- rantsoenen en prikten gaatjes in een fles water om te douchen. Je wordt erg vindingrij k. In de maanden daarna heb ik voorna- melij k patrouilles gelopen in de stad Velika Hoča. De mensen waren blij dat we er waren. Nu was er eindelij k rust. We hadden een ritme van twaalf uur op, twaalf uur af. Patrouille lopen, douchen, eten en dan slapen. De tij d ging op die manier erg snel en voor ik het wist was het 8 december en gingen we naar huis.


checkpoint


Ongeluk In april 2000 liep mij n contract af, want als korporaal mocht je in die tij d maar tot je 30e


blij ven. Later ging die


leeftij dsgrens omhoog en heb ik nog vier jaar gediend bij de pantserinfan- terie, onder meer als YPR-chauffeur. Die tij d wil ik het liefste vergeten. Ik had niks met de pantserinfanterie. In 2005 kreeg ik een ongeluk waarbij een ruggenwervel scheef kwam te zitten. Ik kreeg pij n tij dens het rij den. In 2008 heb ik mij n vak als servicemonteur


weer opgepakt, maar ik voel mij nog altij d zeer betrokken bij de artillerie. Ik zit in het bestuur van de Stichting Veteranen Korps Rij dende Artillerie, regel onze stand op het Malieveld tij dens de Nederlandse Veteranendag en rondom reünies kunnen ze mij voor alles vragen. Ze noemen mij dan ook de “korporaal van het korps”. Soms ontmoet ik collega’s die ik twintig jaar niet gezien heb. Het klikt dan gelij k en je hebt aan één woord genoeg. In de burgermaatschappij heb je dat niet.’


Missie KFOR Kosovo kreeg in de Joegoslavische grondwet van 1974 de status van zelfstandig gebied binnen de deel- republiek Servië. De meerderheid van de Kosovaren was van Albanese afkomst, een kleine minderheid van Servische afkomst. De Servische president Milošević ontnam Kosovo in 1989 zij n zelfstandige status. In de jaren daarna verloren de Albanezen alle rechten die het behoud van de eigen taal en cultuur garandeerden. Het Servisch-nationalistische gevoel dat Milošević uitdroeg en zij n onder- drukkende beleid ten koste van de Albanese Kosovaren leidden in de jaren negentig tot een gewapende strij d in Kosovo. Die werd in 1998 zo hevig dat ze omringende landen dreigde mee te sleuren.


De Serviërs waren pas na een weken- lange bombardementscampagne van de NAVO (Operatie Allied Force, lees ook het verhaal van vlieger Erik Rab op pagina 32) bereid een akkoord te tekenen over de gefaseerde terug- trekking van alle eigen leger- en poli- tie-eenheden uit Kosovo. Een door de NAVO geleide vredesmacht (Kosovo Force, KFOR) ging toezien op de handhaving van het staakt-het-vuren en op het scheppen van voorwaarden voor de veilige terugkeer van de gevluchte Albanese Kosovaren. Nederland stelde onder meer een artillerie-eenheid beschikbaar voor deze missie. De artilleristen vormden Task Force Orahovac, die zich op 13 juni 1999 installeerde op het plaat- selij ke vliegveld.


NIMH


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76