Uw mening Pins (1)


Blij verrast dat ik twee veteranenpins kreeg. Wie moest ik blij maken met de tweede? Al jaren ben ik bevriend met Aad Schouten, net als ik oud-marinier en lid van Contact Oud Mariniers. Hij heeft veertien maanden gediend op Curaçao maar mag zich geen veteraan noemen. Hij is wel veertien maanden van huis geweest en was zijn burger- baan kwijt. Dat heb ik altijd als onrecht ervaren. Toen ik hem het speldje gaf was hij erg ontroerd, hij zou hem direct opdoen. JAN VAN DEN GOORBERGH, OUD- MARINIER 1958-1959 NIEUW GUINEA


Pins (2)


De pins die een paar maanden geleden bij Checkpoint zaten waren tot mijn verbazing niet alleen voor de echte veteraan bestemd maar ook als cadeau voor niet-veteranen. Er is toch maar één veteranenteken en alleen voor de echte veteranen. Op deze manier is er geen onderscheid meer want eenieder kan en mag dit dragen. Ik vind dit toch een grote misser. Dat de minister hier- mee instemt en er geld voor vrijmaakt is helemaal belachelijk, zij heeft niet eens geld over om de actief dienende militairen goed te betalen, ook al heeft zij de mond vol over de voortreff elijke inzet van de militairen. Conclusie: het speldje gaat gewoon in de doos en ik blijf het echte onderscheidingsteken vol trots dragen. A.F.M. HOOGENBOOM


Hoe is het om traumatisch te zijn?


Geregeld gaat het over psychische problemen wanneer in gezelschap het onderwerp ‘veteranen’ voorbijkomt. Of toen we nog Veteranendagen hadden, ik in de treinreis heen en weer jaarlijks daarover werd aangesproken als iemand mijn Anjer-speldje of V-speldje zag. Natuurlijk is er zorg nodig voor


65


beschadigde veteranen, dat staat buiten kijf. Maar het lijkt wel alsof dit het enige onderwerp is waarover stukjes kunnen worden gemaakt. Met enige haast sla ik de verhalen en artikelen over, die betrekking hebben op PTSS, DIG, MIP, laptops, honden en lijnzorg. Ik durf best te stellen dat deze artikelen bijna uitsluitend door lotgenoten worden gelezen, en anderen - net als ik - een rondje overslaan. RON LIPS, LIBANONVETERAAN


Westerling, slachtoff er van zijn tijd?


Het is best te begrijpen dat Palmyra Westerling het opneemt voor haar vader kapitein Westerling. Ieder goed opgevoed kind zal dit voor zijn ouders willen doen. Toch is het soms ontzet- tend moeilijk, en dan denk ik bijvoor- beeld aan de kinderen van foute ouders tijdens WO II. Zij kunnen en willen niet het gedrag van hun ouder(s) ontkennen of vergoelijken. Zij vragen om een beet- je begrip om de tijd en context in acht te nemen. Voor Palmyra Westerling is dat niet anders: ook hier ontkent zij niet dat haar vader vreselijke dingen heeft gedaan. Zij vindt het alleen niet eerlijk dat van hem een zondebok wordt ge- maakt, terwijl hij gehandeld heeft in op- dracht én met instemming van de poli- tieke en militaire leiders. Tot zover kan ik haar betoog volgen. Maar zij vergeet, dat iedere militair bij de eerste lessen Krijgstucht onder meer hoort dat orders altijd moeten worden uitgevoerd. Maar, om kadaverdiscipline tegen te gaan, hij moet altijd handelen naar eer en geweten. Dat dit in de praktijk vaak moeilijk uitvoerbaar is, ontslaat hem echter niet van de plicht om toch naar bevind van zaken en eer en geweten te handelen. Dit nu is bij Westerling niet goed gegaan; hij waande zich gedekt door zijn militaire en politieke bazen en heeft zich schuldig gemaakt aan stand- rechtelijke executies. Wie ooit zoiets van dichtbij heeft meegemaakt (mijn vader werd voor mijn ogen bijna ont- hoofd en in Zaïre werden vluchtelingen


in ons bijzijn als UNHCR-leden met de machete of met een kogel afgemaakt) zal begrijpen hoe wreed het optreden van Westerling was. Dat hij daarvoor niet is veroordeeld, komt omdat hij in opdracht handelde. Daarom zouden de opdrachtgevers (eveneens) berecht moeten worden. Westerling is het slachtoff er van de omstandigheden in zijn tijd geworden en van een onvol- doende ontwikkeld normbesef. PETER RUFI


VOC Zeeland


Met stijgende verbazing las ik dat het VOC Zeeland in zwaar weer verkeert. Onbegrijpelijk dat de Zeeuwse gemeen- ten en de burgemeesterskring Zeeland niet bereid zijn tot enige fi nanciële steun. Wellicht kan Defensie nog een herinnering sturen over de steun die Defensie gaf bij de overstromingsramp. Wat een goed idee overigens om de mariniers NIET te verplaatsen naar Vlissingen. In zo’n provincie wil je toch niet gezien worden. AD VAN NIEUWBURG, LUITENANT-KOLONEL B.D.


Overpeinzing van een oude


Indië-veteraan Wat zal 2022 ons brengen? Blijven wij als kwetsbare ouderen de speelbal van het coronavirus of leggen we toch nog het loodje? Laten we maar optimistisch blijven en dankbaar zijn voor de tijd die we met alle ups en downs hebben gehad en wellicht nog krijgen. Wij ouderen hebben ons steentje wel bijgedragen. Eerst WO II en de ver- plichte diensttijd in de tropen en daarna onze bijdrage aan de opbouw van ons mooie Nederland tot een welvarende natie. Zo willen wij voor onze kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen als een goed voorbeeld in herinnering blijven. A. VAN DRUTEN


checkpoint


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76