53


Op een gegeven moment zouden we een gebouwtje maken met een onderlaag van natuurkeien. Wij zijn niet deskundig daarin, dus hebben we Burundezen ingehuurd. Dan kun je er wel met het hele team omheen gaan staan te kijken om het te leren, maar wij gunden onszelf niet die tijd. Je wilt toch iets goed opleveren, en de deadline hijgt je in je nek.’ In een weekend gingen de militairen op excursie naar een heel arm dorp. ‘Dat was geen feestelijk uitje, nee. Je wordt daar met je neus op de feiten gedrukt. Je ziet welke impact bijvoorbeeld de ge- nocide in Rwanda ook in Burundi heeft gehad. Een kaalslag.’ Dirksen vertelt over het contrast dat hem zo raakte: ‘Het is prachtig groen daar, een heel vruchtbaar land. En ze hadden zelfs een heel mooi systeem, waarbij elke inwoner recht had op een eigen stukje grond, een akkertje. Door corruptie is dat hele systeem in elkaar gedonderd, zo jammer. Dit land staat in de top 5 van armste landen, maar heeft zoveel rijkdom in de bodem om zichzelf mee te voeden.’


China ‘De Nederlandse ambassade investeert gelukkig veel om het land omhoog te trekken. Jammer genoeg zie je ook al de Chinezen Burundi intrekken en overal geld uitlenen voor infrastructu- rele projecten die het land nooit terug kan betalen. Dat gaat me echt aan het hart hoor. Ik heb ook nog steeds con- tact met de mensen waarmee we daar samenwerkten. Je hoeft er bij mij niet mee aan te komen dat de Burundezen maar harder moeten werken om uit de armoede te komen. Als je ziet hoe hard die mensen moeten zwoegen voor jan met de korte achternaam, harder kan gewoon niet! Ze leven van dollar naar dollar en kunnen niet verder kijken dan de dag van vandaag. Ik stopte ze vaak van alles toe, tandpasta, biertjes. Ooit wil ik nog eens terug. De president is kortgeleden overleden, dus ik hoop op vernieuwing.’


Mwaramutse Elsie Uwamahoro: ‘Ik was indertij d tolk voor de genisten. Wat ik me vooral herinner is dat ze niet afstandelij k waren, maar ons wilden leren kennen. We hebben veel gelachen samen. De Nederlandse militairen wilden graag ‘goeiemorgen’ kunnen zeggen in het Kirundi, onze moedertaal. Als ze dat woord – ‘Mwaramutse’ – gebruikten, was iedereen blij verrast. Met veel van hen heb ik via Facebook nog contact. Op dit moment zij n er vooral Duitsers in ons land op missie. Voor mij n gevoel hebben Nederlanders en Duitsers precies hetzelfde gemoed. Maar ik weet ook dat voor jullie waarschij nlij k alle mensen uit Afrika hetzelfde type mens lij ken, terwij l wij zelf echt grote verschillen zien.’ Tolk Elsie was ten tij de van African Support ook olympisch zwemster. Ze reisde de hele wereld over en doet dat nog steeds, nu als medewerker van een non-gouvernementele organisatie.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76