Brothers in arms


15


over Arnold:


TOFFE GAST GOUDEERLIJK


KAN NIET ZINGEN


Serge


i Arnold Dekker (44)


BOSNIË 1996/1997


FUNCTIE Chauffeur bergingsvoertuig


Oproep


Brothers in arms en kameraden voor het leven? Meld je dan aan voor deze rubriek. Mail naar checkpoint@mpg.today o.v.v. BiA.


‘ Het is ouwe-jongens- krentenbrood, met sambal’


Arnold: ‘Haha, Serge noemt het een takelwagen. Alsof het speelgoed is. Dat is zijn jongensachtige branie. Het is gewoon een bergingsvrachtwagen. We hebben samen veel lol gehad in Bosnië. Ik weet nog dat we een keer een hele dag bezig zijn geweest met het takelen van een tank uit een sloot. Waren we eindelijk klaar, kregen we het bericht dat de Engelsen dat moesten doen en of we de tank terug wilden zetten. Toen hebben we hem gewoon weer teruggegooid. Zo hebben we ook ontzettend gelachen om de opblaaspop die Serges vrienden hem hadden gestuurd. Die trokken we militaire kleertjes aan en dan zette Serge haar naast zijn bed.


Hij was apetrots op zijn opblaaspop. Hij had een vrouw bij zich, wij niet. Banger hart, van Rob de Nijs, herinner ik me opeens. Dat klonk vaak in de cabine van onze vrachtwagen. Niet alleen Hollandse muziek, we luisterden ook naar Brothers in Arms van de Dire Straits, en al die bekende oorlogsliedjes. Onderweg hebben we niet alleen naar muziek geluisterd en meegezongen – Serge zong trouwens net zo vals als ik – maar ook persoonlijke gesprekken gevoerd, over onze jeugd, onze ouders, over vrouwen. We hadden geen geheimen en deelden lief en leed met elkaar. En nu zijn we allebei bij de Natres. Onlangs heb


ik als reservist de dropzone van de parachutisten moeten bewaken op de Ginkelse Heide, tijdens de herdenking van Market Garden. Dat was een gekkenhuis, veel te druk. Maar we hebben het gered. Toen ik terugkwam op de kazerne stond Serge daar met eten klaar. Ik zou zo weer met hem op uitzending willen. Wat mij betreft hebben we een vriendschap voor het leven. Het is altijd ouwe-jongens-krentenbrood, met sambal. En het is waar, ik eet het ook met patat. Van die extra hete sambal badjak. Mijn familie stuurde van die grote potten van 500 gram naar Bosnië. Zo’n pot ging er in drie weken doorheen.’


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77