STICHTING MEFORYOU ZET ZICH IN VOOR RELATIES VAN GEÜNIFORMEERDEN
‘Steun bieden voordat het escaleert’
De op 18 maart gepresenteerde nieuwe stichting MeforYou zet zich in voor de belangen van relaties van (voormalig) geuniformeerden, die door hun werk psychische klachten hebben opgelopen. Voorzitter Marianne Noot, zelf echtgenote van een veteraan: “Partners hebben een signalerings- functie.”
Door: Fred Lardenoye Foto: Birgit de Roij
V
oorzitter Marianne Noot en secretaris Nicole van Dijl zijn beiden ervaringsdeskundigen als het gaat om de invloed op een gezin van optredende psychische klachten als gevolg van militaire inzet. Noot is gehuwd met een veteraan met een posttraumatische stress stoornis (PTSS). “Vanaf het moment dat mijn man uit Bosnië terugkwam, had ik al het gevoel dat er iets niet klopte. Maar bij hem is er altijd ontkenning geweest, totdat het echt helemaal fout ging. En toen was het een lange zoektocht naar hulp.” Van Dijl is inmiddels gescheiden van haar man, die als militair ook in voormalig Joegoslavië een trauma opliep. “Op de een of andere manier kun je er niet de vinger op leggen. Langzaam maar zeker pas je je aan de situatie aan. En pas achteraf zie ik hoe ik mijn grenzen steeds heb zit- ten oprekken. De hulpverlening voor hem heb ik echt af moeten dwingen. Maar voor mij was er zo weinig.”
Vroegtijdig signaleren MeforYou is niet de enige organisatie die zich mede
richt op relaties van veteranen. In het verleden was er al de Stichting Partners Oorlogsgetroffenen, die inmid- dels is omgedoopt tot de stichting In Luwte. Noot: “Ons speerpunt is het proactief signaleren van symptomen van werkgerelateerde klachten en dat vind je verder in geen andere stichting of vereniging terug.” Van Dijl: “Het gaat om het moment dat symptomen naar buiten komen en dat ze ook als zodanig herkend worden. Vaak gaat daar een langdurig proces aan vooraf, waarin je als partner ook aan jezelf begint te twijfelen. Als daar wat meer informatie over zou komen en wat meer bewustwording in gecreëerd wordt, dan kun je dat in een vroeg stadium signaleren en hulp bieden voordat het escaleert.” Noot benadrukt dat de voorlichting van MeforYou zich vooral zal richten op (ex-)relaties van geüniformeer- den. “Zodat zij een signaleringsfunctie krijgen, zij staan immers het dichtste bij. Door het vroegtijdig herkennen van de problemen is de kans op herstel ook het grootst.”
Voorzitter Marianne Noot (l) en secretaris Nicole van Dijl van de stichting MeforYou: vroegtijdig herkennen van problemen vergroot kans op herstel.
Die relaties beperken zich niet tot de partners, maar bijvoorbeeld ook tot de kinderen en andere verwanten. In de stichting zijn ook een dochter en een zus van een veteraan actief.
Veteranenloket MeforYou gaat zich bezighouden met lezingen en voor-
lichting, bijvoorbeeld voor thuisfrontcomités, maar ook basisscholen en huisartsen. Van Dijl: “Het is echt niet de bedoeling om mensen bang te maken, het gaat juist meer om preventie. Neem het zekere voor het onzekere als je iets vermoedt. En wij kunnen in eerste instantie een luisterend oor bieden.” De stichting richt zich bewust op een bredere groep dan alleen veteranen en hun omgeving. “Dat komt ook omdat we zeker weten dat ongeacht of je nou bij de politie of brandweer bent of dat je militair bent, de problematiek die je naar aanleiding van een trauma thuis krijgt, is hetzelfde. En juist omdat deze problematiek vaak bij andere geüniformeerde beroepen minder aandacht heeft, is die verbreding noodzakelijk”, aldus Noot. Van Dijl en Noot benadrukken dat er samenwerking wordt gezocht met verwante organisaties, zoals In Luwte, Wounded Warriors en de Stichting Maatschappelijk Ondersteuning Geuniformeerden (Stimog). “We zullen mensen natuurlijk ook doorverwijzen naar de hulpverle- ning zoals het Veteranenloket en het Landelijk Zorgsysteem voor Veteranen. Maar dat is allemaal hulp achteraf, ons motto is toch meer: voorkomen is beter dan genezen!”
Meer info op de Facebookpagina van MeforYou of op
www.stichtingmeforyou.nl.
APRIL 2015 25
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65
