To the Point


In To the Point kunt u kort en bondig uw mening kwijt. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te redigeren en in te korten. Helaas kunnen slechts enkele van de vele brieven die dagelijks binnen- komen worden geplaatst. Brieven kunt u sturen naar: Checkpoint, brievenrubriek To the Point, Postbus 1091, 6501 BB Nijmegen of tothepoint@veteranen.nl (o.v.v. uw huisadres).


Vergeten veteranen (4) Met belangstelling heb ik de artikelen


gelezen in Checkpoint 10-2012. Interes- sante verhalen zoals altijd. Zo ook in To the Point de bijdragen over vergeten veteranen. Daar reken ik me niet toe. Ik vind mijn weg nog wel, zonder gere- gelde deelname aan massale veteranen- bijeenkomsten waar je (bijna) niemand kent en met wie je geen belevenissen en herinneringen deelt. Daarom trof mij in het verhaal van Jan van der Doe de opmerking ‘Nodig er wat uit bij u thuis, dat kan net zo gezellig zijn!’ Mijn vrouw en ik hebben dat gedaan in november. Aanwezig waren vier maten (sommige met vrouw) met wie ik van februari 1957 tot augustus 1958 als ser- geanttelegrafist bij de MARID in Hol- landia en Biak heb verbleven. Geweldig om bij een hapje en een drankje herin- neringen op te halen over gebeurtenis- sen die we samen hebben ondergaan, omdat we onder zeer gunstige omstan- digheden bij elkaar woonden, werkten en recreëerden. Bij het bekijken van de foto’s en dvd’s uit die periode kwamen o.a. de adat-dansen (te zien op de dvd Nieuw-Guinea in kleur bij de Koningin- nedagviering in Hollandia in 1957), de ‘trappenberg’ vanuit het van Heutsz- kamp, het Sentanimeer en de Catalina aan het strand in Biak ter sprake. Biakgangers zullen dat tafereel in hun hoofd hebben; dat kan niet missen. Jan van der Doe heeft gelijk over het thuis ontvangen. Groeten aan Jacques B. en T., Charles, Gerard, Evert en allen die zich in het verhaal van 1957 en 1958 herkennen


Ton Voorbraak, Tilburg


Vergeten veteranen (slot) Naar aanleiding van de ingezonden brief over vergeten veteranen in Check- point 9-2012 wil ik graag iets toevoe- gen. Als Nederlandse veteraan, 59 jaar geleden naar Australië geëmigreerd, ben ik vanaf het begin lid geweest van


40 JANUARI-FEBRUARI 2013 Foto: privécollectie Dick Schaap


Cambodja Ik wil even reageren op de ingezonden brief van dhr. Mak uit België in Check- point 9-2012. Het betreft het artikel ‘Rode Khmer was heer en meester’ aan- gaande mijn bevindingen in Cambodja (Checkpoint 7-2012). Meneer Mak, u doet het lijken of ik niet de waarheid heb verteld en de redactie mijn verhaal


de NESWA, de vereniging van Neder- landse mannelijke en vrouwelijke vete- ranen in Australië. Ieder jaar nemen we deel aan de ANZAC Day March op 25 april. Daarna onder meer een lunch en ontmoeting met oude kameraden. Dit op eigen kosten. De laatste paar jaar is ons een heerlijke lunch aangeboden rond de Nederlandse Veteranendag om deze dag mee te vieren. Personeel van het consulaat en de ambassade is altijd present en voor zover ik weet, wordt dit allemaal door Defensie betaald. De heer. R. Smit uit Winchester, USA, de schrijver van de ingezonden brief, heeft misschien geen contact met Neder- landse veteranenorganisaties of de ambassade in de USA. Of ze zijn onvol- doende op de hoogte om de Neder- landse Veteranendag mee te vieren zoals dat voor ons hier mogelijk is.


C.T. Viset, Kellyville, Australië


Politiek en Papoea’s (2) Ik heb van 1947 tot 1960 in Hollandia, Nederlands Nieuw-Guinea gewoond. En ik ben het helemaal niet eens met de heer Addink in Checkpoint 9-2012. Zeker, er is druk vanuit de wereld op Nederland uitgeoefend om het land aan de Indonesiërs over te dragen. Zeker, een oorlog tegen Indonesië zou moei- lijk geweest zijn. Maar vooral omdat we het niet wilden. Niet omdat het niet mogelijk zou zijn. Maar waar het mij om gaat, we wisten begin 1949 al dat we politiek fout zaten en nooit de steun van de wereld zouden krijgen en in 1954 dat de militaire situatie moeilijk, zo niet onhoudbaar zou zijn. Toch startten we de ontwikkeling van


projecten voor de Papoea’s. In 1958 wisten we dat de blanken het nooit zonder Papoea’s zouden redden, dus hoestten we het Papoeabataljon op. In 1960 wisten we dat het politiek onmogelijk zou zijn hen ook maar iets van zelfstandigheid te kunnen geven, laat staan te garanderen. Toch richt- ten we de Nieuw-Guinea Raad op. We beloofden ze wel niet een duizend- jarig rijk, maar wel het recht op en de mogelijkheid van zelfbeschikking. We garandeerden het hun. En de militaire opbouw van de Nederlandse troepen in die periode, de instelling van poli- tieke organen, inclusief bezoek van hoogwaardigheidsbekleders bij die installatie uit Nederland en Australië, bevestigden wat we hun beloofden. De Papoea’s hadden niet de kennis, de middelen, de interesse, het inzicht en de informatie om iets anders te vermoe- den. Zij waren aan het leren. Leren hoe ze een land moesten besturen. Leren hoe ze ‘beschaafd’ konden worden. Wij hebben ze in augustus 1962 ordinair verraden! We zijn met de staart tussen de benen weggelopen en hebben ze aan hun lot overgelaten. Ons vertrek kwam voor hen als een donderslag bij heldere hemel. En bij het referendum in 1967 waren wij, de Australiërs en de VN niet eens prominent aanwezig. We accep- teerden de intimidatie en chantage door Indonesië. We veroordeelden de Papoea’s die zich al enigszins ontwik- keld hadden ter dood door hen over te leveren aan de peloppers! Net zoals we weggeslopen zijn uit Libanon, Eritrea, Cambodja, Irak en nu uit Afghanistan. Steeds weer beloofden we de mensen een beter leven, een betere toekomst en onze blijvende steun en steeds weer vonden we een uitweg om de mensen die ons hielpen en vertouwden, te ver- raden en over te leveren aan hun vijan- den. Slapen zonder hulpmiddelen kan ik niet meer. Ik was er bij. Ik was een van hen. Ik schaam me, net zoals de heer Ten Borg in Dubbel Check 8-2012, rot.


R. van Beek, Losser


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64