weet had van de geaardheid van Van Weerd. Samenwerking was alleen mogelijk als Van Weerd die geaard- heid zou verzwijgen, hetgeen voor hem onbespreekbaar was: “Geen denken aan. Terug de kast in… Bela- chelijk! En daar heb ik dan jaren voor moeten strijden”, aldus Van Weerd in Defensies Trots. “Ik heb toen tegen mezelf gezegd: misschien trek ik dan maar aan het kortste eind, maar terug de kast in ga ik echt niet.” Abel van Weerd zag af van de IFOR- uitzending en om die reden is hij dus ook geen veteraan. Wel veteraan is de hiervoor al genoemde Hamstra. Hij werd in oktober 1995 als waarnemer uitge- zonden naar Bosnië en in 1999/2000 voor een tweede keer met het genie- hulpbataljon naar Kosovo (KFOR1). In hoeverre werden zijn uitzend- ervaringen beïnvloed en ingekleurd door zijn homoseksualiteit? “Als waarnemer maakte ik deel uit van een heel internationaal gezelschap van tien collega-waarnemers uit alle windrichtingen en drie vrouwelijke tolken uit de regio zelf. Zeker aan het begin van de uitzending heb ik mijn homoseksualiteit verzwegen, maar al vrij snel heb ik het verhaal verteld, met name aan Scandinavische col- lega’s. Veel terughoudender was ik tegenover militairen uit bijvoorbeeld Kenia of Bangladesh. In die cultu- ren wordt hier regelmatig toch veel moeilijker over gedacht. Opmerke- lijk genoeg zat in het team wel een


heel genuanceerde Pakistaan die prima met dit gegeven kon omgaan. Ik heb over mijn homoseksualiteit ook gesproken met onze vrouwelijke tolken en ze gevraagd hoe daar bin- nen de Joegoslavische cultuur mee werd omgegaan. Zij gaven aan daar heel tolerant tegenover te staan, maar zeiden gelijk dat ik dit onderwerp beter niet in de nabijheid van Joe- goslavische mannen ter sprake kon brengen. Dat heb ik dan ook maar niet gedaan”, aldus Hamstra. “Kosovo was anders omdat ik daar deel uitmaakte van een Nederlandse eenheid waarvan een heleboel col- lega’s mij al langer kenden en ook wisten dat ik actief was in de SHK. Goedbeschouwd heb ik daar hele- maal geen problemen ondervonden, sterker: tijdens die missie heb ik een Nederlandse militair nog kunnen helpen met zijn coming-out.”


Toekomst Als gezegd, de doelstelling van de


stichting om zichzelf binnen 5 jaar overbodig te maken, is niet gehaald. Er is weliswaar heel veel bereikt, zoals verschillende sprekers ook vaststelden, en Defensie doet het ook in vergelijking met de civiele samen- leving helemaal niet slecht. Wat valt er dan nog te doen? (Inter)nationale incidenten en ontwikkelingen laten zien dat er nog veel moet gebeuren voordat de SHK inderdaad kan wor- den opgeheven. In 2010 maakte de Amerikaanse generaal Sheehan dat


Defensiepersoneel zwaait naar het publiek vanaf de eigen boot tijdens de Canal Parade van 2011.


nog eens pijnlijk duidelijk toen hij een verband suggereerde tussen de val van Srebrenica in juli 1995 en de aanwezigheid van homoseksuele militairen binnen de Nederlandse Defensieorganisatie.


Ook binnen Nederland zelf blijft er werk aan de winkel, want de soms zo makkelijk met de mond beleden tolerantie van het personeel is in de vorm van praktische acceptatie vaak ver te zoeken, zoals in Defensies Trots staat opgetekend. “Ik wil niet geto- lereerd worden, ik wil geaccepteerd worden”, zo stelt mede-oprichter Van Weerd. Onderweg daar naartoe zijn en blijven belangrijke speerpunten “voorlichting, onderwijs en hulpver- lening”, aldus voorzitter Hamstra. Misschien wel het mooiste compli- ment aan het adres van de SHK werd gemaakt door generaal Van de Water, die in een openhartige en indruk- wekkende afsluiting van zijn jubile- umrede stelde: “Mijn jongste dochter is net afgestudeerd en begint nu aan haar eerste baan. Ik hoop dat op het moment dat zij daar vanwege haar lesbische geaardheid problemen gaat ondervinden, dat ze dan kan terug- vallen op een organisatie met een- zelfde betrokkenheid en motivatie als de Stichting Homosexualiteit en Krijgsmacht.”


JANUARI-FEBRUARI 2013 23


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64