search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
INTERVIEWMET COMMANDANT BRONBEEK, KOLONEL GERT NOORDANUS


‘Bronbeek is 150 jaar veteranenzorg’


Door: Fred Lardenoye Foto: Birgit de Roij


Hij noemt het ‘de mooiste functie’ in zijn lange carrière bij Defensie. De huidige commandant van het Koninklijk Tehuis voor Oud- Militairen en Museum Bronbeek, kolonel Gert Noordanus, hoeft daar desgevraagd niet lang over na te denken. “Het is heel dank- baar werk en je kunt hier echt iets voor de mensen betekenen.”


N


a een lange reeks functies bij zowel de landmacht als elders bij Defensie, volgend op


zijn officiersopleiding bij de KMA, werd kolonel der Cavalerie Gert Noordanus (56) in de tweede helft van 2005 uitgezonden naar Afgha- nistan, waar hij Chef-staf was van het noordelijk regionaal commando. “Dat is bijna een vergeten historie, maar Nederland heeft eerst in Noord- Afghanistan gezeten. In de provincie Baghlan hadden we een Provinciaal Reconstructie Team, eerst van de luchtmacht, daarna van de marine. Vervolgens is de missie in Uruzgan begonnen en dat is het beeld dat veel mensen van Afghanistan heb- ben.” Noordanus kwam terecht op het hoofdkwartier in Kunduz, tussen voornamelijk Duitsers. “Ik was ook de plaatsvervanger van de Duitse generaal die het commando had. Het was een internationale staf en dat beviel goed. Het was bijzonder om op dat niveau te kunnen werken in een land dat je normaal alleen van tv kent.”


‘Ereschuld’ Terug in Nederland werkte hij eerst


nog op de Landmachtstaf als Hoofd 12 JANUARI-FEBRUARI 2013


Organisatie met als taak de bewaking van de organisatie en het begeleiden van de vele reorganisaties, alvorens hij gevraagd werd voor de functie van commandant van het Konink- lijk Tehuis voor Oud-Militairen en Museum (KTOMM) Bronbeek. “Dit is de mooiste functie die ik in mijn hele carrière heb meegemaakt. Het is heel druk en er gaat heel veel om, maar het is ook heel dankbaar werk. Je kunt heel veel voor de mensen betekenen.” Noordanus wijst in de eerste plaats op Bronbeek als tehuis voor vete- ranen. “Een plek waar wij ze huis- vesting en zorg kunnen bieden. Ik vind het persoonlijk ook een stukje nationale ereschuld, want Bronbeek is eigenlijk 150 jaar veteranenzorg. Voor diegenen waar dit een gepaste oplossing voor is om in hun oude dag te voorzien, is het fantastisch dat dit er is. En ik hecht eraan dat we hier ook heel goede zorg hebben. Dat is ook altijd een van mijn speerpun- ten geweest.”


Daartoe heeft hij onder meer een hoofd verzorging, een zorgcoördina- tor, verpleegkundigen en een zieken- afdeling ter beschikking. “Als men binnenkomt, is de eis ‘ADL zelfstan- dig’ en dat vertaal ik zelf altijd met


het zelf kunnen wassen, scheren en aankleden. Als men vervolgens meer zorg nodig heeft, dan doen we dat op maat, in overleg en gaan we heel ver. Als men aan de apparatuur moet, dan moet men naar het ziekenhuis, maar in principe blijven wij iemand verzorgen.”


Eerst logeren


Het KTOMM Bronbeek heeft momenteel een capaciteit van vijf- tig bewoners en hoeft zich met een permanente wachtlijst geen zorgen te maken over klandizie. Het aan- nametraject begint met het invullen van een aanmeldingsformulier. Ver- volgens wordt door Bronbeek eerst gecheckt of de aanvrager inderdaad veteraan is. “Als we inschatten dat iemand binnen een maand of zes geplaatst kan worden, gelet op de plek op de wachtlijst, dan krijgt hij bezoek van de maatschappelijke dienst en die geeft advies of het een geschikte kandidaat is. Als dat zo is, dan nodigen we die persoon uit om een paar dagen te komen logeren. Dan kan de veteraan zelf kijken of het is wat hij zich ervan had voor- gesteld. En wij kunnen kijken of iemand in de groep past, want we hebben een leefgemeenschap en het moet wel een beetje matchen. En als alles goed is, alle vinkjes gezet zijn, dan hou ik een eindgesprek en meestal weet ik dan wel of ik op korte termijn een kamer heb.”


Indische zaal Nieuwe bewoners worden door de


commandant kort geïntroduceerd bij de ‘ochtendkoffie’ en krijgen de


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64