JONGSTE BEWONER SJABBE MULDER IS 71 JAAR
‘Bronbeek hoort bij Defensie’
Met zijn 71 jaar is Sjabbe Mulder de jongste van de Bronbeek- bewoners. In zijn kamer speelt op de achtergrond een Duitse radio- zender. “WDR 2”, zegt Mulder, “die draaien de beste muziek.” Het Duitse element is niet verwonderlijk. Twintig jaar lang was Mulder gestationeerd bij de oosterburen bij 5 Groep Geleide Wapens. “In Stolzenau. Ik had daar een vriendin, maar ze wilde niet mee naar Nederland. Dat is een van de redenen waarom ik uiteindelijk naar Bronbeek ben gekomen. Want alleen kon ik me niet meer redden.”
H
ij is gepokt en gemazeld in de jaren van de Koude Oorlog. In 1960 kwam hij voor zijn nummer op
bij de geneeskundige troepen van de Koninklijke Landmacht. Na zijn afzwaaien begon hij als beroeps bij de Koninklijke Luchtmacht. “Varen wilde ik niet, de landmacht had ik ook gezien en dan blijft alleen de luchtmacht over.”
Terug bij af Als specialist motortransport vertrok
hij begin jaren tachtig van de vorige eeuw naar de Sinaï. “Een mooie tijd. Ik heb het hele gebied gezien, zowel Egypte als Israël.” Hij vraagt zich wel eens af wat de missies toen hebben bewerkstelligd. “Ze zijn nu weer terug bij af. Althans, die indruk krijg ik soms als ik naar de televisie kijk. Wellicht hebben we ervoor gezorgd dat de vrede is gebleven. Of wat voor vrede moet doorgaan.” Zijn tweede missie, begin jaren negentig, naar Turkije was anders. “Je las wel wat in de krant en je zag wat op televisie, maar wat daar nu precies aan de hand was, wist niemand.” Het was de eerste uit- zending met Patriot-raketten naar het Turkse vliegveld Diyarbakir. “Ook wat dat betreft is er niet veel veranderd; ze gaan nu weer.” Hij voegt eraan toe dat het weliswaar
een oorlog was, maar dat er niet is geschoten. En lachend: “Er is wel geschoten, maar dat was per onge- luk.” Hij doelt op de actie van 24 januari 1991 waarbij een Patriot- raket als gevolg van een systeemfout per ongeluk werd gelanceerd. Uit deze uitzendperiode is hem vooral één ding bijgebleven. “In Turkije vonden nog lijfstraffen plaats. Mijn toenmalige commandant heeft ons bij de start van de missie gewaar- schuwd om ons erbuiten te houden. Gelukkig heb ik het nooit gezien.”
Landgoed Een van zijn lievelingsplekken op
het landgoed is de kroeg. “Net als van veel anderen. Maar ook daar heb je clubjes. De rivaliteit tussen de verschillende krijgsmachtdelen is en blijft, ook hier. Maar we lachen ook veel.” Hij waardeert de manier waarop aandacht wordt besteed aan herdenkingen. “Dat is vooral mooi voor de mensen die daar hebben gediend. Ik ben daar te jong voor. Maar ja, er moet er één de oudste zijn en één de jongste.” Hij voegt daaraan toe dat het slechts een kwestie van tijd is voor de huidige generatie vete- ranen haar intrek neemt in het tehuis. “Bronbeek hoort bij Defensie en dat moet ook zo blijven. Niet spe- ciaal voor mij, maar voor al die vete- ranen in de komende jaren.”
Door: Marleen Wegman Foto: Birgit de Roij
JANUARI-FEBRUARI 2013
15
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64
