Dubbel Check


‘Een volslagen onverwachte kans’


Naam en leeftijd: Rang en functie: Uitzending: Is nu:


Hobby’s: Hekel aan: Rikkert Jan Swieringa (57)


adjudant, Base Hoofd Inwendige Dienst Irak (SFIR4, 2004)


docent Veiligheid en Vakmanschap modelbouw


gezeur om niets Beste oorlogsboek/-film: Bravo Two Zero


Tijdens de evaluatie van een oefe- ning met 13 Luchtmobiel werd NATRES-adjudant Rikkert Jan Swieringa in 2004 gevraagd of hij mee wilde op uitzending. Hoewel het thuisfront niet echt enthou- siast was over zijn voornemen, twijfelde hijzelf geen moment en zei ja. Als Base Hoofd Inwendige Dienst moest hij 800 man onder- brengen op een kamp dat was ingericht voor 350.


Door: Klazien van Brandwijk-Wiltjer Foto: Fred van Brandwijk


N


a het vervullen van zijn dienstplicht werd Rikkert Jan Swieringa in 1976 reservist bij het Korps


Nationale Reserve (NATRES). Na de aanslagen op 11 september 2001 ver- anderden de werkzaamheden van de reservisten. En vanwege reorganisaties, zowel bij de NATRES als bij Defensie,


werkte de bevlogen reservist vanaf dat moment bijna fulltime voor Defensie. “Ik werd nauw betrokken bij het schrij- ven en het oefenen van de roleplay voor 13 Luchtmobiel en belandde soms in bizarre situaties. In de oefensitua- ties trachtten we de werkelijkheid te benaderen. Ik vond het geweldig, die samenwerking met Luchtmobiel.” Het enthousiasme van de reservist bleef niet onopgemerkt en regelmatig merk- ten beroepsofficieren op dat Swieringa een goede aanvulling op het team zou kunnen zijn dat op het punt stond om uitgezonden te worden. “Toen ik na een oefening echt werd gevraagd om mee te gaan met SFIR4 kon ik dat bijna niet geloven. Ik wist dat het thuis gevoelig lag, maar ik heb geen seconde geaarzeld.” Door zijn grote operationele ervaring hoefde Swieringa vaktech- nisch niet bijgeschoold te worden. Wel moest hij naar de uitzendcursus op de Harskamp en ging hij met zijn gezin naar de familiedag in Assen.


Camp Smitty


In juli 2004 vertrok Swieringa naar Koe- weit om na een acclimatisatieperiode met de bus naar Camp Smitty bij As Samawah in Irak te worden gebracht. “Mijn eerste indruk was niet echt posi- tief. Niet zo vreemd omdat de basis, die was bedoeld voor 350 man, werd bemand door 500 man. Ik moest zorgen dat er nog eens 300 extra ondergebracht konden worden. Ik begreep dat mijn voorgangers ook hadden geroeid met de riemen die voorhanden waren, dus ik hield mijn commentaar voor me tot ze waren vertrokken. In overleg met de base-commander en betrokken leiding- gevenden werden extra prefabs en ten-


ten besteld en na het vertrek van onze voorgangers kon ik echt aan de slag. Zo zette ik een huisvuildienst op en orga- niseerde een grote schoonmaakoperatie waarbij 40 ton rommel en afval werd opgehaald. Hygiëne was erg belangrijk om ongedierte van de base te houden.” Om te weten wat er op de basis leefde, maakte hij dagelijkse rondes en ont- dekte zo dat er weinig gemeenschap- pelijks was. “Dat had ik me anders voorgesteld. Veel mensen keken op hun laptop naar een filmpje. Een eenzame aangelegenheid. In overleg met wat mannen heb ik apparatuur geregeld, de manschappen leverden de films en zo was er op woensdagavond bioscoop.”


In vertrouwen


Om de gemeenschappelijkheid nog meer te bevorderen werd er op vrijdag, de zogeheten low ops dag, een brunch geserveerd. “Juist ook voor de jongens die veel op patrouille waren, vond ik het belangrijk om op de base een soort van thuis te creëren. Zij reden in open voertuigen om makkelijker contact met de lokale bevolking te kunnen leggen. Dat was bepaald niet zonder gevaar. De aanval op 15 augustus 2004 in Ar Rumaythah waarbij KMar-wachtmeester Jeroen Severs sneuvelde, staat in mijn geheugen gegrift. Sowieso was de mis- sie niet zonder gevaar, ook op ons kamp waren regelmatig mortieraanvallen.” Als oudere onderofficier werd Swie- ringa in vertrouwen genomen door jonge militairen van wie sommigen de base liever niet meer wilden verlaten. “Ik kan uren vertellen over mijn erva- ringen in Irak. Ik heb geen seconde spijt gehad van mijn ja op deze volsla- gen onverwachte kans.”


JANUARI-FEBRUARI 2013 33


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64