Wat is dat nou?
Een zwelling van de gingiva
Y Wat zie ik? Bij een 52-jarige patiënte is tijdens het re- guliere tandheelkundig controlebezoek een vast-aanvoelende zwelling van de aange- hechte gingiva zichtbaar aan de buccale zijde van de 45 met een omvang van 10 bij 7 milli- meter. De zwelling is niet gevoelig bij palpatie, rondom de 45 worden geen verdiepte pockets gemeten en het element reageert positief op een sensibiliteitstest. Bij navraag blijkt de patiënte de zwelling zelf niet te hebben opge- merkt. Het is dus niet duidelijk hoe lang deze al aanwezig is. Tijdens de controle een half jaar geleden was de zwelling in elk geval niet aanwezig. Verder zijn er geen afwijkingen van het mondslijmvlies en/of de gingiva. Op een aanvullend vervaardigde solo röntgenopname worden geen afwijkingen gezien, waarbij er met name geen aanwijzingen zijn voor aan- tasting van het onderliggende kaakbot.
Y Wat is het? Voor een lokale zwelling van de gingiva wordt de klinische term epulis gebruikt. Het betreft dus een gingivazwelling zonder dat de oorzaak hiervan bekend is. Verschillende aandoeningen kunnen een dergelijke zwelling
veroorzaken. Pas na histopathologisch onder- zoek kan een definitieve diagnose worden ge- steld. In dit geval werd na een incisiebiopt van de zwelling het beeld gezien van een neuro- fibroom. Het neurofibroom is een langzaam groeiende goedaardige tumor en is, evenals het Schwannoom, een goedaardige perifere zenuwschedetumor. In tegenstelling tot het Schwannoom bestaat het neurofibroom naast cellen van Schwann uit fibroblasten, perineu- rale cellen en axonen. Het Schwannoom groeit altijd van binnen het kapsel van een van de zenuwbundels en heeft daarom een duidelijk kapsel. Bij een neurofibroom ontbreekt dit, omdat deze uitgaat van het kapsel rondom een zenuw. Het neurofibroom komt vooral voor in de leeftijd van 15 tot 45 jaar. Neuro- fibromen kunnen solitair voorkomen of als onderdeel van neurofibromatose type 1 (NF1), beter bekend als de ziekte van Von Reckling- hausen. De meeste neurofibromen komen voor op de huid en ongeveer 5 tot 10 procent komt voor in de mond met als voorkeursloka- lisaties de tong, het palatum, de gingiva en het wangslijmvlies. Een enkele maal bevindt een neurofibroom zich in het kaakbot, meestal de onderkaak.
Y Wat doe ik? Besloten wordt de patiënte te verwijzen naar een mka-chirurg voor medebeoordeling. Op grond van de door de mka-chirurg gestelde diagnose neurofibroom werd besloten de afwijking te excideren. Omdat geadviseerd wordt om bij ieder solitair neurofibroom nader onderzoek te verrichten ter uitsluiting van een mogelijk onderliggende neurofibromatose type 1, werd de patiënte verwezen naar de dermatoloog. Bij dermatologisch onderzoek werden geen aanwijzingen gevonden voor een neurofibromatose type 1. Z
Literatuur George JP, Sai Jyothsna N. Solitary neurofibro- ma: a rare occurrence on gingiva. Gen Dent 2016; 64:28-31.
Dr. Erik van der Meij bespreekt in deze rubriek afwijkingen rond en in de mond. De nadruk ligt op het herkennen van de afwijking en het zo nodig behandelen ervan of, waar zinvol, verwijzing naar meestal de mka-chirurg.
DECEMBER 2023 NT DENTZ 63
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80
