20 amsterdam


Een jaar geleden stak een jongen orthopedagoog Susan dood in de opvanghet Poortgebouw. Maandag is de uitspraak.Hoe gaat methaar collega’s?


tekstHANNELOESPEN fotoELMERVANDERMAREL


es Noordhoek, pedagogisch medewerker,fietstemaan- dagmiddag 15 juni vorigjaar rond half vijf naar het Poort- gebouw, een opvanghuis voor


“Webesprakendat er maatregelen genomen moesten worden. We be- sloten dat Rexinhet weekend om tienuurnaar buiten moest.” Die maatregel werd hem die mid-


ZATERDAG 19 JUNI 2010


Poortgebouwpaktnadedood I


dakloze jongeren aandeWeesper- zijde, waar hij eenavonddienst zou draaien.Toenhijdeambulances,de politie en de vele mensen voor het pand zagstaan, wist hij het meteen. “Dat had met Rextemaken,” zegt Noordhoek. Noordhoekwas die ochtend naar


de wekelijkse teamvergaderingge- gaan die ook over het agressieve ge- drag vanRex vanP.ging.“Wezaten in eenovergangsperiode. De verga- deringengingenvaak over de nieu- we structuur vanons opvanghuis. Degemeentewildedatweper 1sep- tember op poten hadden met wat een instroomhuis zou heten.” In die vergaderingvan maandag-


ochtend kwam eveneenster sprake dat collega’s zichniet veiligvoelden als Rexinhuis wasindeweekends als er slechtséén hulpverlener was.


dagrond half vierverteld dooror- thopedagoogSusanendementor vanVan P. Hetgesprekvond aan de keukentafel plaats. Dezegrote tafel, waaraan de negentien dakloze jon- gerentussen de zestien en 23 jaar aten, staatinhet midden vande keuken. Op tafel staan nu bossen bloemen vancollega’s en (ex)cliën- tenvan het Poortgebouw. De open keuken grenstaan de huiskamer,die gedomineerdwordt dooreen tafeltennistafel en een voetbaltafel. De twee medewerkers hadden juist de keuken uitgekozen omdat hier meer ruimtewasomeen gesprek tehouden. Rexkon het besluit vanhet team


niet ergwaarderenenkreeg een woede-uitbarsting. Hij smeetmet hetmeubilair.Evenlater vroeghij of hij mocht belleninhet kantoortje


waar de conciërge zat.Susan, de mentoreneen anderemedewerker warenmet hem meegelopen. Nadat het telefoongesprek wasafgerond, trok VanP.ineens eenklapmes en rende op Susan af, die iets verder wegstond dan de twee anderen. Zij had hem die maatregel als leiding- gevende verteld. Nadat hijSusan hadgestoken, stak hijook de ande- re twee hulpverleners.Deconciërge zaghet gebeuren. Ookeen andere medewerker en twee jongeren kon- denhet vanuit de huiskamer zien. Toen Noordhoekkwamaanfiet- sen, werd hij direct door de conciër-


Hij pakte opeenseen mesenrende op haar af


ge binnengeroepen.“Hetwas zo raar.Depolitie had alles afge- schermd.Susanwerdopeen bran- card afgevoerd. Ook de twee andere collega’swerdennaar ziekenhuizen gebracht. Binnen eenhalf uurston- denhoofdcommissaris Bernard Weltenenburgemeester JobCohen binnen om ons eenhand te geven. Maar ondertussen stonden ookal- lerlei jongeren voor de deuromzich hier te laten inschrijvenvoor een slaapplek. Wijmoesten eigenlijk di- rect aan de slag.” Zakery Beacher,sinds twee jaar ambulant hulpverlenerinhet Poortgebouw,wasdie dagvrij.Toen hij het nieuws hoorde,besloot hij direct naar één vanzijn collega’s in het ziekenhuis te rijden. “Mijn col- lega wasdaar helemaal alleen. Ik moest naar haar toe. Ze konniet zonder ons.Toen ik bij haar was, bleef ze maar herhalen watzehad gezien.Zehad er ook schuldgevoe- lens over.WaaromwasSusandood- gestoken en niet de anderen?”


HetPoortgebouw,eenjaarlater.Eriseenherdenkinggeweestenerzijnbloemengelegd.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116  |  Page 117  |  Page 118  |  Page 119  |  Page 120  |  Page 121  |  Page 122  |  Page 123  |  Page 124  |  Page 125  |  Page 126  |  Page 127  |  Page 128  |  Page 129  |  Page 130  |  Page 131  |  Page 132  |  Page 133  |  Page 134  |  Page 135  |  Page 136  |  Page 137  |  Page 138  |  Page 139  |  Page 140  |  Page 141  |  Page 142  |  Page 143  |  Page 144  |  Page 145  |  Page 146  |  Page 147  |  Page 148  |  Page 149  |  Page 150  |  Page 151  |  Page 152