Aan het begin van de paneermeelfabriek: een deeglap voordat er wordt versneden.


Vochtmigratie Bij hoge uitzondering mogen we een kijkje nemen in de paneermeelfabriek. Alsof we in de Efteling staan, waaiert de groep uiteen, driftig filmend en fotograferend met smart- phones. Opvallend is dat er ongelofelijk veel ruimte is in de fabriek. “Dat klopt”, beaamt Westerbeek, “we hebben hier de ruimte voor een extra productielijn.” In de paneermeelfabriek wordt bloem ge- mengd met gist en water en worden er in drie uur tijd ‘broodjes’ gebakken die worden gebruikt als de basis voor paneermeel. Ook voor het paneermeel geldt dat de homoge- niteit van het eindproduct constant moet zijn. In het kiemcentrum treffen we later die dag een medewerker van Koopmans aan die de vochtmigratie in diverse snacks aan het onderzoeken is. “Het gebruikte paneer- meel is van grote invloed op de houdbaar- heid van een snack”, legt hij uit, terwijl hij op zijn laptop enkele grafieken toont. “Als de snacks in de vriezer worden bewaard, is de vochtmigratie bijna nihil, maar in snackbars


liggen de snacks in een koelvitrine. Wij kun- nen door ons onderzoek vrij exact bepalen hoe verschillende factoren van invloed zijn op de vochtmigratie in een snack en hoe dat de houdbaarheidsdatum beïnvloedt.”


Afkoeling in de koeltoren.


Grof volkoren Ook de molen maakt indruk op de bezoe- kers. Westerbeek staat er breed lachend naast en beantwoordt vragen van de deel- nemers. “Molen A, de nieuwste molen, ver- werkt zo’n 12,5 ton product per uur”, vertelt hij. “Daarnaast hebben we nog een drietal andere molens, elk met een andere capaci- teit en een ander doel. De molen met de laagste capaciteit is een breekmolen die we gebruiken voor gebroken rogge en gebro- ken tarwe producten. Daar gaat slechts 800 kilo per uur doorheen.”


De groep kan voelen, ruiken en proeven. De ‘paneermeelbroodjes’ zijn niet echt een alternatief voor het ontbijt...


8 | nummer 2 | 2017


Geen hamer De Sortex van Bühler krijgt een aparte uitleg van Westerbeek: “Met behulp van camera’s en sensoren weet deze machine er deeltjes met een afwijkende kleur uit te halen. Het zogenaamde moederkoren heeft een donkerder kleur doordat deze roggekorrel onder bepaalde omstandigheden door een bacterie kan worden aangetast. Die donkere korrels willen we niet in het meel hebben, want het is eigenlijk schimmel. De Sortex identificeert deze deeltjes en blaast ze er met een beetje perslucht weer uit. Vroeger


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48