LEZERS SCHRIJVEN Een vrouw...


Toen wij met onze hagelnieuwe Hymer een proeftocht door Neder- land maakten, bleek de nogal kwetsbare plastic afvoer van de spoel- bak te lekken. Gelukkig was er vlakbij een Gamma: met een beetje inventiviteit moet daar iets op te verzinnen zijn, dacht ik. Maar nee, we werden verwezen naar een camperspecialist vijftien kilometer verderop. Ook daar zag men echter geen oplossing en stuurde men ons door naar een Hymer-dealer. De techneut daar trok het onder- deel los, keek bedenkelijk en zei dat het twee weken zou duren voor hij het onderdeel in huis kon hebben. Een noodoplossing had hij niet, we moesten ons maar behelpen met een emmer in onze mooie fonkelnieuwe camper.


Dan maar terug naar de camping. Op een fi etstocht kwamen we lang een bescheiden Hubo in Annen. Toch maar even vragen. Een leuke, jonge vrouw stond me te woord, maar ja, een vrouw... Ze sneed een compleet afvoerpakket open en haalde er een ring uit. Vervolgens zocht ze de juiste kit en een spuit, zo moest het lukken, zei ze. En ik hoefde niet eens het hele pakket te betalen. Op mijn vraag hoe het kwam dat ze zo technisch was, vertelde ze dat ze vroeger altijd met haar ouders kampeerde en dat ze dit van haar vader had geleerd. Helaas houdt haar partner niet van kamperen. Toen we vertelden waar we stonden, zei ze: nou, dan kom ik daar ook een week met mijn kind en blijft hij maar lekker thuis. Bij de deur riep ze me nog na: “Wel 24 uur laten drogen hoor!” Richard Sauer, Heiloo


Vieze woorden


De afl evering van de rubriek Onderweg in Kampeerauto 1-2014 deed ons denken aan onze ervaring met vieze woorden. Op onze toer door Denemarken kwamen we op Rømø, dat via een dam aan het vasteland is verbonden. Op de westkust ervan kun je met de camper het brede strand op, tot vlak aan de branding. Een geweldige ervaring, met goede afl oop. Een paar dagen later en heel wat noordelijker, zagen we een bordje Slettestrand. Dat wilden we wel eens zien. Het viel wat tegen en er


waren geen sletten te bekennen, maar ik zag wel een mooi stalen kunstobject, dat een krab voorstelde. Dat leek me een leuk fotomotief: onze Hymer in de greep van een krab. Met onze recente strandervaring in het geheu- gen rijd ik er pardoes heen. Ik kom tot net voor de krab, maar dan zit onze Hymer helemaal vast. Een schop, matjes en andere attributen: het mag niet baten. Een Nissan X-Trail komt ons uiteindelijk bevrijden. Dat Slettestrand zullen we nooit meer vergeten. Theo Jongmans, Baarlo


Het nieuwe rijden (2)


Plaatsing van ingezonden brieven betekent niet dat de redactie of de NKC de daarin weergegeven mening deelt. De redactie kan bijdragen inkorten of weigeren. Brieven en e-mails, maximaal 150 woorden en voorzien van naam en woonplaats, richten aan redactie Kampeerauto, redactie@kampeerauto.nl. Anonieme brieven worden niet geplaatst.


8 | Kampeerauto nr. 2/2014 NKC


Het nieuwe rijden, zoals dat is beschreven in Kampeerauto 7-2013, kent een valkuil. Vooral als de camper een sterke motor met een groot kop- pel heeft en dus vrij gemakkelijk bergopwaarts gaat. Dat geldt ook voor onze Ford. Afgelopen vakantie in Noorwegen overkwam het ons tot tweemaal tot dat de computer bij een klim van tien kilometer ingreep en de motor in de veilige modus zette. Dat wil zeggen: de motor blijft lopen, zodat de stuurbekrachtiging en de rem nog functioneren, maar rijden is er niet meer bij. Niet fi jn als je op een weg rijdt waar je elkaar niet kunt passeren. Het toerental was ongeveer 2.200 tpm, terwijl de motor nog niet volledig was belast. Toch liep de temperatuur op en ging de motor in de veilige modus. Omdat ik ervan was overtuigd dat er niets aan de motor mankeerde, hebben we de vakantie gewoon afgemaakt, met nog 3.500 kilometer zonder problemen. Er is maar één verklaring voor dit probleem: door het relatief lage toerental van de motor draait de ventilator ook minder hard, waardoor de koelcapaciteit evenredig afneemt. Als de motor langdurig zwaar wordt belast, is het dus beter om terug te schakelen en een toerental te kiezen tussen de 3.000 en 3.500 tpm. Neem het extra brandstofverbruik dan maar voor lief. Freek Speckmann, Kwadijk


Reactie Martin Kroon, instructeur het nieuwe rijden: in zo’n geval is er niks mis mee om meer toeren te maken, het besparen van brandstof mag natuurlijk nooit tot motorschade leiden.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84