Slingeren met uitzicht in woonkamers
Wuppertal Schwebe W
e rijden op een winterse vrijdagmiddag weg en overnachten in Kalkar. De grote camper- plaats is bijna leeg. Kalkar is meer het uit- gangs punt voor zonnige fi etstochten, zoals de
NiederRheinroute. Nu bezichtigen wij nog even de St. Nicolai- kerk, want de zeven middeleeuwse retabels en het hoofdaltaar daar zijn wereldberoemd, met veel pracht en ongeloofl ijk knappe houtsnijkunst. De volgende dag gaan wij vroeg op weg naar Wuppertal. Door het Ruhrgebied rijden geeft niet echt een vakantiegevoel, maar de infrastructuur is geweldig. Je rijdt van de ene snelweg de andere op, gewoon intrigerend hoe je zigzagt in deze regio. Leve de elektronische navigatie!
Platgebombardeerd
Wij hebben een camperplaats ingetoetst die op loopafstand ligt van het zweefbaanstation Zoo Stadion. Gezellig is anders. Wij vragen een autochtoon hoe het kopen van kaartjes gaat, volgen zijn aanwijzingen nauwgezet op en horen de trein al aanzweven. Als je instapt, voelt het alsof je aan boord van een schip gaat. Er is veel volk. Eerst volgt de trein de straat van ons instappunt, daarna glijdt hij verder door de stad, volgt al wie- belend de kronkelende loop van de Wupper, kruist een snelweg en slingert weer door nauwe straten met uitzicht op woonka- mers en achteraf gelegen binnenplaatsjes. Het is echt bizar. Ik vraag een medereizigster bij welk station wij moeten uitstappen voor de Altstad. Zij kijkt mij verwonderd aan: “Altstad..., die hebben wij niet, wel een centrum, maar welke?” Ik denk direct: oei, de oorlog, alles is platgebombardeerd, geen Altstad, had ik me maar goed voorbereid. Maar het zit even anders. De stad Wuppertal ontstond pas in 1929 uit de Wupper-steden Elberfeld en Barmen en de kernen Vohwin- kel, Cronenberg, Ronsdorf en nog enkele dorpen in het dal. De bij elkaar gevoegde steden hebben in feite allemaal een centrum, daar is dus de keuze uit. Het is daardoor wel een ingewikkelde stad en het geheel doet aan als een aantal bij elkaar geraapte plaatsen en gebouwen.
INFORMATIEF Camperplaats Kalkar sitecode 810 op
Campercontact.nl
Camperplaats Wuppertal sitecode 8737, 10934, 8736 en 10933 op
Campercontact.nl
Camperplaats Oberhausen sitecode 828 en 14736 op
Campercontact.nl
68 | Kampeerauto nr. 2/2014 NKC
We besluiten eerst in Elberfeld uit te stappen, om bij de toe- ristische informatie aldaar meer over Wuppertal en de alom bekende Schwebebahn te weten komen. De curieuze zweefbaan – de trein hangt onder de rail – is al ruim 110 jaar oud en is de veiligste manier van voortbewe- gen ter wereld, beweert men. Sinds de opening door Kaiser Wilhelm II en keizerin August Viktoria op 24 oktober 1900 schijnt er pas één ongeluk te zijn gebeurd. Er staan 450 stalen pijlers, soms bizar opgesteld in straten of imposant versterkt, omdat er anno nu een brede snelweg onderdoor moet. De rivier Wupper is praktisch overal door de baan be- dekt. Er zijn twintig zweefbaanstations in de stad. De stations Werther Brücke en Landgericht zijn door monumentenzorg als beschermde Jugendstilstations bestempeld, de andere stations zijn veelal gemoderniseerd met veel glas en buizen. De totale lijn is 13,3 kilometer lang en de rit duurt non-stop 35 interessante minuten.
Geen hoofdpijn In 1527 kregen de twee Wupper-steden het monopolie voor het bleken van garen en dat was het begin van een bloeiperi- ode in de textielnijverheid, die helaas als gevolg van concur- rentie van lagelonenlanden is verdwenen. De universiteitsstad toont nog veel sporen van die vroege industrialisatie. Een paar fabrieken zijn nu tot musea getransformeerd. Er zijn hier overigens tientallen musea, veel kunst en cultuur. Bekend is de Historische Stadthalle, het concertgebouw met bijzondere akoestiek, dat in 1900 werd geopend door de Duitse keizer Wilhelm II en zijn gemalin. Hoofdpijn hoef je hier niet te heb- ben, want hier komt de aspirine van Bayer vandaan. Wil je uitgebreid winkelen, dan is Wuppertal uitermate geschikt: er is echt van alles. Maar wij zijn hier voor de histori- sche Schwebebahn en laten alle cultuur en commercie links liggen. Ten slotte stappen wij – een beetje zeeziek – weer uit bij het station Zoo Stadion en wandelen naar onze camper. “En, nieuwsgierigheid bevredigd?”, vraagt mijn man. Zeker weten! Wuppertal is echter met 352 duizend inwoners veel te groot om in een dag te doen, maar voor mij is het wel genoeg zo. Omdat de camperplaats bij een drukke weg ligt, nog on aan genaam oogt ook, willen wij hier snel weg. Het wordt Oberhausen, waar wij de volgende dag de tentoonstelling Magische Orte in de Gasometer kunnen meepakken. Hebben wij ook nog de Taj Mahal, de Chinese Muur, de Akropolis en nog meer hoogtepunten kunnen bewonderen. En dat alles in één weekendje weg met de camper!
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84