Stuiteren op het water
Met de camper naar de zee of genieten aan een prachtig meer is heerlijk. Blijf dan niet alleen aan de kant staan, maar geniet ook ín het water. Dit wordt een stuk leuker met de Aqua Bouncer, de bal die stuitert op het water. Er zijn verschillende spelvariaties mogelijk: overgooien, waarbij de bal minstens een keer het water moet raken of de bal zo vaak mogelijk op het water laten stuiteren. Echt spannend wordt het in de branding van de zee.
De bal blijft drijven en is daardoor uitstekend terug te vinden. Gebruik de bal alleen in het water, want hij is niet gemaakt voor harde ondergronden.
De Aqua Bouncer kost € 6,95 en is te koop bij
www.megagadgets.nl.
ONDERWEG
Bemoeizuchtige camperaars
Veiligheid bij sneeuwpret Velen gaan dit jaar weer met de camper naar de sneeuw om te genieten van allerlei winterse sporten. Mensen die kiezen voor off-piste skiën, moeten zeker extra zorg besteden aan de veiligheid. Gevaar ligt op de loer en goed lawinemateriaal is zeer belangrijk.
Een lawinepieper-safety-set kan levens redden. Deze set bestaat uit een lawinepieper, een schep en een sonde. De pieper helpt alleen als de persoon die onder de sneeuw ligt er ook een heeft. Iedere off-piste skiër moet zo’n zendertje ingeschakeld op zijn lichaam dragen. De skiër die hem zoekt, schakelt zijn apparaatje dan om van zenden naar zoeken. Door de drie antennes kan hij snel de plaats van het slachtoffer bepalen. De sonde wordt gebruikt om te controleren of het zoekapparaat de juiste plek heeft aangegeven. Een goede sonde moet snel en makkelijk in elkaar te zetten zijn. Dan kan een stevige schep gebruikt worden om het slachtoffer zo snel mogelijk uit te graven. Om te overleven dient een slachtoffer binnen negentien minuten te zijn uitgegraven. Oefen dus van tevoren met deze apparatuur. In diverse wintersportplaatsen kan dat. Een dergelijke set is vanaf € 239,95 onder andere verkrijgbaar bij
www.snowcountry.nl.
Camperaars zijn nieuwsgierig. Daar is niks mis mee. Op camper- plaatsen voeg ik me dan ook algauw bij een groepje keuvelende camperaars die, weliswaar met de nodige overdrijving, bruikbare tips over reisroutes en bezienswaardigheden ten beste geven. Maar soms ontaardt die prijzenswaardige nieuwsgierigheid in bemoeizucht, uiteraard van collega-camperaars. Het gebeurde op een camperplaats bij onze zuiderburen. Terug- komend van een fi etstochtje sloeg de schrik me om het hart toen ik twee mannen onder onze camper zag liggen. Toen ik onze terugkomst overdreven hoestend meldde, kwamen er twee be- zorgde gezichten tevoorschijn. Hun vingers wezen naar de grond onder de camper, waar zich een donkerbruine vlek aftekende. Om kort te gaan: de heren maakten in niet mis te verstaan Vlaams duidelijk dat onze camper olie lekte. Er was gelukkig geen woord Frans bij. De mannen toonden zich erg hulpvaardig. Ze wilden wel even het oliepeil controleren, alsof ik daar zelf niet toe in staat was. Bereidwillig opende ik de motorkap. Nadat de peilstok aan een grondig onderzoek was onderworpen, concludeerde het duo dat ik geen centimeter meer kon rijden.
Nu begrijp ik hoe een automotor werkt, maar daarmee is zo’n beetje alles gezegd. Sleutelen laat ik graag aan anderen over. In mijn verbeelding drongen zich al angstige visioenen op met een bergingsvoertuig en uren wachten in een sombere garage. Een van de mannen die kennelijk mijn gedachten kon raden, had al z’n mobieltje gepakt om een monteur te bellen. Hij wist wel een goeie. De monteur kwam ‘gezwind’, zoals de heren vaststel- den. Motorkap weer omhoog, peilstok bekeken, onder de camper gekropen, motor gestart, weer onder de camper gekropen. De monteur schudde nadrukkelijk z’n hoofd en er kwam een brede grijns op z’n gezicht. “Er ligt geen spatje verse olie, ook de motor morst geen druppel, hij loopt als een tierelier”, stelde hij vast. Maar ja, hij moest wel voorrijkosten in rekening brengen. Of meneer wel vijftig euro bij zich had. Terwijl de behulpzame cam- peraars stilzwijgend afdropen, pakte ik m’n portemonnee. Míjn eega heeft me er vervolgens van weerhouden fi nancieel verhaal te halen bij de drie heren. Ik weet het nu zeker: camperaars zijn niet alleen nieuws gierig, ze zijn ook nog bemoeizuchtig. Of geldt dat alleen voor Vlamingen?
Douwe de Vries NKC Kampeerauto nr. 2/2014 | 49
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84