Tekst: Andrea Linschoten


027


We moeten ons afvragen hoe deze kij k van jonge artsen op het arts-zij n zich laat vertalen naar de organisatie van de zorg. De introductie van peersupport- programma’s komt bij voorbeeld tege- moet aan ondersteuning bij emotioneel belastende ervaringen. Ik vind het een mooie uitdaging om er op die manier naar te gaan kij ken. Jonge dokters willen daaraan ook bij dragen. Ze willen mee- denken en bij dragen aan een groter doel of geheel (aan de zorg, collega’s en/of de organisatie).” Volgens Lombarts wordt er door


zorginstellingen al wel ingezet op per- soonlij ke veerkracht, maar zij vindt dat onvoldoende om tot verandering te komen. “Het sterker maken van zorgpro- fessionals betekent hooguit dat ze het langer volhouden in de huidige werkom- geving. Het ontkent dat het systeem zelf aan verandering toe is. Als individu kun je het systeem niet veranderen. Er is een gezamenlij ke aanpak en beweging no- dig, van dokters, zorginstellingen en de politiek. Iedereen kan vanuit zij n eigen taken en verantwoordelij kheden een bij drage leveren aan het adresseren van het werkplezier van jonge artsen.” Het verlangen van de jonge dokter om


zichzelf te kunnen zij n, zien de onder- zoekers terug in drie thema’s: collectivi- teit, diversiteit en professionaliteit. “Het


kunnen realiseren van meer werkplezier vraagt om erkenning van deze drie thema’s in de praktij k, die we daarmee ook opdrachten kunnen noemen”, zegt Lombarts. “Het gaat om het organiseren van de collectiviteit, het erkennen en rekening houden met diversiteit, en het (her)oriënteren op professionaliteit.” Een sterk collectief van jonge dokters is nood-


‘Jonge artsen willen ook tijd


genoeg hebben voor een


privéleven’


zakelij k om goed te verwoorden wat het verlangen is, en de zorginstellingen waar- binnen zij werken te helpen bij het aan- passen van de organisatie in lij n met de drij fveren van de nieuwe generatie dok- ters. Lombarts: “De schij nbare paradox is dat het realiseren van een verlangen om als individu te worden gezien, vraagt om een collectieve aanpak. Het aanpakken van werkplezier gaat het individu ver te boven. Wat het extra uitdagend maakt, is dat de jonge dokters bovendien willen dat


hun individuele verlangen wordt meege- nomen in die aanpak.” Het collectief staat hier dus niet voor


het streven naar uniformiteit, maar juist voor het streven naar (de erkenning van) uniciteit. De jonge dokter wil zichzelf zij n en begrij pt dat dit ook geldt voor col- lega’s. Diversiteit is daarmee voor de jon- ge dokter vanzelfsprekend. Verschillen worden geaccepteerd en gewaardeerd. In de kij k van jonge dokters op profes-


sionaliteit, is er ook ruimte voor de dok- ter als mens en persoon in het werken voor en met de patiënt. Jonge dokters zien parallellen tussen hun verlangen om zichzelf te zij n en het vermogen om de individuele wensen en behoeften van patiënten te zien. Jonge dokters vinden persoonlij ke ontwikkeling een wezen- lij k onderdeel van professionaliteit waaraan tij dens de opleiding aandacht moet worden besteed. Lombarts wil tot slot nog iets bena-


drukken: “Met de focus op dit onderzoek lij kt het alleen te gaan over gebrek aan vitaliteit en werkplezier bij jonge dok- ters, maar er is meer. Ik zie een enorme bevlogenheid voor dit vak en voor de patiënten. Er is veel energie bij dokters, ze hebben een warm hart voor hun vak. Het nieuwe geluid van de jonge genera- tie dokters vind ik heel hoopvol voor de toekomst van de zorg.” <


De volgende stap


De voorlopige resultaten worden binnenkort met een klankbordgroep van jonge artsen en met de initiatiefnemers besproken en getoetst bij de achterbannen, o.a. via de grote Zin in Zorg-enquête voor aios, anios en jonge klaren. Ondertussen denkt de beweging na hoe ze ervaren artsen bij het proces kunnen betrekken. Voor de zomer volgt een Zin in Zorg-bijeenkomst waar artsen en betrokken partijen, maar ook beleidsmakers en bestuurders zich buigen over welke stappen er nodig zijn om veranderingen in de zorg te bewerkstelligen. Wil je op de hoogte blijven? Meld je zich dan aan voor de Zin in Zorg- nieuwsbrief op zininzorg.nl Uiteraard blijft Arts en Auto de ontwikkelingen volgen.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84