search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Thuis op de voorgrond


29


Laura Matthijssen (56), getrouwd met André (60), is wethouder in de gemeente Rucphen. Hiervoor werkte ze als accountmanager in het bedrijfsleven. André werkt in de beveiliging. Samen hebben ze een dochter Akyra (24).


#gespreksonderwerp Dansen in de discotheek ‘André en ik kenden elkaar van gezicht. We zaten op dezelfde scho- lengemeenschap, ik op de mavo, hij op de lts. Hij is vier jaar ouder, dat is op die leeftijd nog best veel. Dus we waren niet echt close verder. Hij ging na de lts in dienst en koos ervoor om uitgezonden te worden naar Libanon. Toen hij terug was, kwam ik hem tegen in de discotheek. Hij stuurde zijn vriend naar me toe om me ten dans te vragen. En zo begon het tussen ons. André was toen al anderhalf jaar terug en Libanon was helemaal geen gespreksonderwerp.’


#beschietingen Schuilkelder ‘De tweede keer dat we samen kerst doorbrachten, merkte ik dat hem iets dwarszat. Hij was kortaangebonden en prikkelbaar. Hij vertelde me dat hij in 1980 kerst in een schuilkelder had doorgebracht. Er waren hevige


beschietingen. Toen het wat rustiger leek, moest André boven gaan kijken wat er was gebeurd en of het veilig was.’


#bescherming Relativeren ‘Het was niet elke kerst raak. Er gingen jaren voorbij dat het ok was. Maar hoe ouder hij werd, hoe erger het werd. Ik nam mezelf in bescherming als hij die buien had. Dit heeft niets met mij te maken, dacht ik dan. Dit is André niet, hij kan hier niets aan doen. Gelukkig kon ik die buien los zien van hem als persoon. Dat hielp bij het relativeren. Maar op een gegeven moment werkte dat ook niet meer.’


#hulp Liedje op de radio ‘Soms duurde zo’n bui een paar dagen. Ook kreeg ik verwijten: ik zei niet het juiste en ik hielp hem niet. André vond dat het aan ons lag, wij snapten niet wat hij had meegemaakt. En we wisten ook niet wat hem triggerde, het kon van alles zijn. De ene keer was het een liedje op de radio, de andere keer een luchtje. Dat was wel heftig, want ik kon hem ook niet helpen. Ik weet niet hoe het daar is geweest, ik weet niet wat hij daar heeft meegemaakt. Ik heb erop aan- gedrongen dat hij hulp ging zoeken.’


#feestdagen Escaleren ‘Ik dacht niet aan ptss, meer aan heftige herinneringen die hij geen plek kon geven. Maar elk jaar als het december werd, vroeg ik me af of we gezellige feestdagen zouden hebben. De ene keer ging het prima en een jaar later kon de boel escaleren.’


#herkennen Aanrader ‘Therapie heeft zeker geholpen. Ik kan het iedereen aanraden. Het begint met herkennen dat je een probleem hebt en vervolgens moet je erkennen dat je hulp nodig hebt. André moest flink met zichzelf aan de slag. Zo nu en dan ging ik mee. Er werd mij ook gevraagd of ik hulp nodig had, maar ik vond dat niet nodig.’


#dankbaar WOII-veteraan ‘Weet je wat ook geholpen heeft? Het bezoek van een Amerikaanse WOII-veteraan aan onze gemeente in 2019. André zei vaak dat hij vindt dat zijn werk in Libanon voor niets is geweest. Hij heeft het gevoel dat de kinderen daar niet goed terecht zijn gekomen, dat de situatie daar nooit zal veranderen ondanks de inzet van militairen. Kijk naar hem, zei ik tegen André. Deze oude veteraan neemt ons toch ook niet kwalijk dat onze levens zijn doorgegaan, op een manier die voor ons goed voelt. We zijn hem juist dankbaar.’


#terug Oprakelen ‘André is al drie keer terug geweest naar Libanon. Die reizen hebben wel wat opgerakeld. Vooral na die laatste keer was hij erg onrustig en sliep hij slecht. Maar deze reizen maakte hij voordat hij in therapie ging. Door die reizen realiseerde hij zich ook dat als hij een mooie, oude dag wilde hebben, hij aan de slag moest met zichzelf. André wil nog een keer terug, maar dan als toerist. Ik weet niet of ik mee wil, want ik zal zijn Libanontijd nooit echt begrijpen.’


checkpoint


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76