54


Gevoelige plaat


‘There are children standing here.


Arms outstretched into the sky’


De favoriete plaat van Thijs ter Avest: James Blunt – No Bravery


Thijs ter Avest (44)


MISSIE KFOR-1, Kosovo, 1999 RANG Sld 1 NU Politie, bedrijfsvoeringsspecialist arbeidsveiligheid


‘James Blunt is Kosovoveteraan, net als ik. Toen ik No Bravery voor het eerst hoorde, was het alsof er een puzzelstukje op zijn plek viel. Blunt en ik zaten daar in dezelfde tijd. Het nummer past ook helemaal in de context van wat er momenteel speelt in Oekraïne. Het is in dat opzicht, spijtig genoeg, tijdloos. Wat ik bijzonder vind aan No Bravery is dat Blunt niet over zichzelf zingt, maar over de mensen daar. Hun wereld, hun werkelijkheid. Wij stonden net zo goed


checkpoint


bloot aan gevaar, maar het was niet ons land dat verscheurd werd en het waren niet onze families die moesten vluchten. Na de NAVO-bombardementen gingen wij het land binnen om de infrastructuur op te bouwen, de orde te bewaken en de strijdende partijen uit elkaar te houden. Ik werkte als chauffeur en ‘flitsende fotograaf’ voor het blad KFORmaatje, het magazine voor Nederlandse mili- tairen in Kosovo en Macedonië. Wat ik ook mooi vind aan No Bravery is de symboliek. Blunt zingt niet over de mens die zich te buiten gaat aan de vreselijkste misdaden. Hij zegt nergens “dit is de vijand”. Het zinnetje “He has been here” gaat over het kwaad, het duivelse in de mens, de oorlog zelf. Daarmee ontstijgt het het niveau waarop je kan zeggen “dat zijn de slechteriken”. Het fenomeen oorlog is groter dan één mens of een groep mensen. Oorlog is een vorm van slechtheid die alles overstijgt, als een soort natuurgeweld. Ik zag ook geen goed en fout tijdens mijn uitzending. Ik zag alleen oorlog, leed en ellende. En mensen. “There are children standing here,


arms outstretched into the sky.” In de videoclip zie je als hij die regel zingt kinderen die het vredesteken maken, door hemzelf gefilmd. Mij herinnert die zin aan hoe wij werden ontvangen door de plaatselijke bevolking. De mensen stonden zwaaiend en met bloemen langs de kant van de weg. We werden onthaald als bevrijders. Ik voelde me geen bevrijder of wat dan ook. Ik was negentien en met heel andere dingen bezig. Op dat moment was het één groot avontuur en hard werken. In 2013 ben ik terug geweest. Toen besefte ik pas wat voor impact onze aanwezigheid had gehad en hoe belangrijk onze rol in Kosovo was. Ik heb James Blunt ook live gezien. Ik heb weinig gehuild in mijn leven, maar toen hij dit lied zong, heb ik het niet droog gehouden. In No Bravery zingt hij niet alleen over zijn eigen erva- ringen, maar ook over die van mij.’


Welk nummer staat in je geheugen gegrift en herinnert je aan een bijzonder moment op je missie? Mail naar: checkpoint@mpg.today o.v.v. gevoelige plaat.


Tekst: Barry Hofstede


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76