Expertisecentrum


49


zegt een veteraan: ‘Ik denk joh, ik ben niet raar, jullie zijn raar. Zo kwam het op mij over. Ik heb daar nooit direct iets achter gezocht, dat er iets niet goed met mij was.’ Vervolgens moet een veteraan erkennen dat hulp nodig is. Veteranen zoeken vaak pas hulp als zij geen uitweg meer zien of als zij het niet meer volhouden. Vaak is daar een aanleiding voor. Zo vertelt een veteraan dat hij geblesseerd raakte ‘(…) toen kwam de PTSS naar boven, want ik kon het niet meer van mij af sporten.’


6 factoren die een rol spelen bij


het zoeken naar hulp: 1


Herkennen en erkennen van het probleem


2


Noodzaak voor hulp 3


Cultuur en mentaliteit van Defensie


4


Stigma’s 5


Sociaal steunsysteem 6


(Ervaringen) hulpverlening


Veteranen worden bij Defensie opgeleid om elke situatie aan te pakken, niet te zeuren als het tegen zit en door te gaan. Deze can-domentaliteit helpt veteranen om met klachten om te gaan, maar zorgt er ook voor dat zij blijven doorlopen met klachten: je moet niet klagen, maar dragen. Daarnaast heerst bij veel veteranen een beeld dat het zoeken naar hulp een teken van zwakte is. Het past voor hen gevoelsmatig niet binnen de cultuur van Defensie. ‘Je wordt opgeleid om nooit op te geven, een sterke man te zijn en zwakte tonen mag niet’, aldus een van de veteranen. Deze gedachten kunnen er tientallen jaren na vertrek bij Defensie nog voor zorgen dat de drempel om hulp te zoe- ken hoog is.


Verspreiden van kennis over mogelijke gevolgen van een missie


De sociale omgeving van de veteraan kan op verschillende momenten het zoeken naar hulp bevorderen, bijvoor- beeld doordat mensen in de omgeving erop wijzen dat er iets aan de hand is of doordat veteranen zich herkennen in de verhalen van andere veteranen. Ook kan vanuit de omgeving een ultimatum worden gesteld, zoals een partner die aangeeft de relatie te beëindigen als de veteraan geen hulp zoekt. Aan de andere kant zorgen beperkte sociale contacten ervoor dat er nie- mand in de buurt is om de veteraan die spiegel voor te houden. Tot slot spelen eerdere ervaringen met de hulpverlening een belangrijke rol in de overweging om hulp te zoeken. Wanneer veteranen eerder het gevoel


hadden niet serieus te zijn genomen of de hulp niet het gewenste effect had, is de drempel erg hoog om opnieuw hulp te zoeken. Positieve ervaringen kunnen daarentegen zorgen dat men sneller en gemakkelijker aan de bel trekt wanneer het opnieuw dreigt mis te gaan.


Kantelmoment De meeste veteranen in het onderzoek zochten hulp op een ‘crisispunt’, een punt waarop zij het niet meer volhielden of geen uitweg meer zagen. Wanneer veteranen in dit stadium hulp zoeken, is de problematiek vaak complex, wat het vinden van passende hulp die bijdraagt aan het herstel bemoeilijkt.


Beter ondersteunen De vraag is dan ook hoe het NLVi vete- ranen beter kan ondersteunen, zodat zij in een eerder stadium hulp zoeken. In aanvullende gesprekken met veteranen, thuisfrontleden en nuldelijnsonder- steuners zijn eerste aanbevelingen geformuleerd. Belangrijk is volgens hen het verspreiden van kennis over mogelijke gevolgen van uitzending, het vergroten van de zichtbaarheid en vind- baarheid van het NLVi, het faciliteren van mogelijkheden voor ontmoetingen, het delen van ervaringsverhalen en het inzichtelijk maken en afstemmen van de mogelijkheden voor hulp en onder- steuning. Helaas is er niet één eenvou- dige oplossing die voor iedere veteraan effectief is. Verschillende oplossingen moeten worden gecombineerd om de veteraan beter te ondersteunen bij het zoeken naar en vinden van de juiste hulp en dat maakt het een uitdagende missie.


Meer weten over de onderzoeken? Kijk op www.nlveteraneninstituut.nl/ onderzoek/


checkpoint


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76