search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Dossier


25


‘Ik herkende haar bijna niet’


Maarit Albers (19) was 7 jaar toen haar moeder voor vijf maanden naar Afghanistan vertrok. ‘Van tevoren had ze heel duidelijk gemaakt dat ze geen soldaat was die ging vechten, maar dat zij meer op het kamp bezig was om met mensen te praten, en dat ze daar veilig was. Daardoor heb ik me nooit zorgen gemaakt om haar veiligheid toen ze weg was. In mijn klas heeft ze ook verteld waar ze heen ging en wat ze ging doen. Dat was fijn, want daardoor was het makkelijker om erover te praten als ik eens met iets zat. Telefonisch contact had ik niet met mijn moeder, maar we stuurden wel filmpjes en


tekeningen via de mail. En zij stuurde ons stenen, waar ze op schreef. Ik herinner me ook dat we een keer via een soort Skypeverbinding contact hadden, dat was de enige keer dat ik heb gezien tijdens haar uitzending. De tijd dat ze weg was ging redelijk snel. Mijn leven hier in Nederland ging gewoon door met vriendjes en school. Mijn vader werkte toen niet en mijn opa en oma kwamen wat vaker langs. Ik had genoeg afleiding. De laatste paar weken vond ik wel heel lang duren; toen begon ik haar echt te missen. Toen we haar ophaalden, gingen we met familie en vrienden naar het vliegveld. Ik


herkende haar bijna niet, omdat ze zo bruin was geworden! Thuis vertelde ze verhalen over daar, bijvoorbeeld dat ze altijd in haar schoenen moest kijken omdat er een spin in kon zitten, en hoeveel zand er lag. In het begin wilde ik alleen maar bij haar zijn, maar na ongeveer een week was het weer redelijk normaal dat ze thuis was. Ik ben wel blij dat mijn ouders ons zo goed hebben voorbereid op haar uitzending. We zijn soepel door die periode heen gekomen.’


‘Hij schreef over de leuke dingen’


Mareine Roelen (17) was 6 toen haar vader voor drie en een half maand werd uitgezonden naar Afghanistan. ‘Ik wist al heel lang van tevoren dat hij weg zou gaan, ik denk wel een jaar. Ik heb er met zowel mijn vader als mijn moeder veel over gepraat en ik kon met al mijn vragen bij ze terecht. Mijn vader heeft ook in een kinderatlas laten zien waar hij heen ging en hij vertelde verhalen over de dieren, mensen en kinderen daar. In de weken voor hij wegging, hebben we veel leuke dingen gedaan, zoals naar de dierentuin, de Efteling en naar het zwembad. Op de dag van vertrek hebben we hem op het vliegveld in Eindhoven uitgezwaaid. Van mijn oma kreeg ik een soort goodiebag met allerlei spulletjes die ze samen met mijn vader had gekocht, en een aftelkalender. Zo had ik toch een beetje het idee dat hij bij me was. Ik besefte wel dat hij lang weg zou blijven, en miste hem ook. We hadden ‘s avonds een vast


ritueel met stoeien en naar bed brengen, en dat was er opeens niet meer. Ik sprak mijn vader ongeveer elke maand telefonisch en hij stuurde me brieven op het briefpapier dat ik hem had meegegeven. Hij schreef over de leuke dingen die hij had gezien. Toen hij terugkwam zag ik hem weer op de kazerne. Ik vond dat heel intens. Hij zag er heel anders uit: heel bruin, met een grote baard en lang haar. En er moesten veel mensen huilen. Sommige kinderen op mijn school dachten dat hij een moordenaar was. Dat vond ik niet leuk, en ik wist niet goed wat ik daarop moest zeggen. Gelukkig kwam hij later zelf op school vertellen over zijn missie. Dat heeft wel geholpen. Toen ik zo klein was, wist ik niet hoe veilig of onveilig het daar was. Daar hebben we het pas over gehad toen ik al op de havo zat.’


hij vertrok gingen wij naar de Efteling’


‘Voordat


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76