Geduld is nou niet bepaald haar sterkste punt, geeft ze toe. Maar zodra tandarts-geriatrie Nelleke Bots-van ’t Spijker een patiënt in de stoel heeft, wordt ze de rust zelve. “Mondzorg voor ouderen vergt een andere aanpak.” Het NT liep een dagje met haar mee in verpleeghuis De Haven in Bunschoten.
TEKST: ANITA ZIJLSTRA FOTOGRAFIE: LEONIE VAN SOMEREN
9:15
De eerste patiënt die gepland stond komt onverwacht niet opdagen. “We
horen net van de verzorging dat mevrouw tij- dens het aankleden niet lekker is geworden. We plannen daarom gewoon een andere afspraak voor haar in”, licht de assistent toe. Het geeft de dames een beetje tijd om zorgdossiers bij te werken en rapportages te maken. “Een ouderen- tandarts let op de hele gezondheidstoestand van de patiënt en niet alleen op tanden en kiezen. Ziekte, medicijngebruik, de lichamelijke maar ook geestelijke conditie; het is noodzakelijk en belangrijk samen met andere zorgverleners al- les goed in kaart te brengen. Dat vraagt om veel overleg en afstemming.”
Daar is Riet Koelewijn*. Ze is nog mobiel genoeg om zelf naar de praktijk te komen, kamer 142 in het verpleeghuis. ”Uw mond ziet er weer goed uit, keurig!” complimenteert Bots-van ‘t Spijker de hoogbejaarde dame. Die glundert, want ook zij weet dat het bijzonder is om op 95-jarige leef- tijd geen gebitsprothese te hebben. Een restaura- tie en na een half uur is mevrouw weer klaar.
10:25
“Afgelopen woensdag vond het multidisciplinair overleg plaats
met de specialist ouderengeneeskunde”, vertelt Bots-van ‘t Spijker. “Ik sprak met haar over een dame met dementie bij wie de wortelresten in verband met pijn en sterk afwerend reactie onder narcose geëxtraheerd moeten worden. Het was nog maar de vraag of ze dit fysiek aan zou kunnen. ”Aan de hand hiervan is zij druk be-
zig om de verwijzing en de logistiek eromheen rond te maken. “Je hebt met veel mensen, disci- plines en factoren te maken, zoals de kinderen, de zorg, de apotheek, het ziekenhuis, het vervoer. Alles moet goed op orde zijn en op de rit staan.”
11:15
Jaapje Beekhuis is op van de ze- nuwen. Haar vriendin Riek Muijs
probeert haar gerust te stellen. Ze gaat altijd met haar mee. “We kennen elkaar al bijna 60 jaar. We paradeerden altijd samen op de meidenmarkt”, vertelt ze. “Gingen jullie dan achter de mannen aan?” grapt de tandarts.
Door tijd en aandacht heeft Bots-van ‘t Spijker eindelijk het ijs kunnen breken en doet ze voor- zichtig een uitgebreid mondonderzoek. “Bene- den nog uw eigen tanden en wat kronen en brug- gen. Heeft u last van uw bovenprothese?” Voor- al ’s nachts, beaamt mevrouw.
“Die moet u uit-
doen voordat u gaat slapen. Eerst schoonmaken met zachte groene zeep en droog wegleggen.” Er volgt een nuchtere reactie: “Als er dan een dief komt, sta ik mooi voor schut.”
“En poets uw tanden maar liever elektrisch”, ad- viseert Bots-van ‘t Spijker. “Als dat door uw ziek- te minder makkelijk gaat, vraag dan hulp aan bijvoorbeeld uw dochter.” Door Parkinson kan Beekhuis ook moeilijk haar speeksel wegslikken. “Ik zal met uw arts overleggen of die overmati- ge speekselproductie met uw medicijngebruik te maken heeft. We kunnen dan kijken of we u kunnen helpen.”
Tijd voor een uitgebreid mondonderzoek
25 NT
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56
