TANDARTSENPRAKTIJK
NT-KENNISTOETS: over ambities in de mondzorg
W
elke van de onderstaande ambities hoort niet in rijtje
van ambities voor de mondzorg, die door de Nederlandse Zorgautoriteit samen met andere beroepsvereni- gingen in de mondzorg, cliënten- en patiëntenorganisaties en zorgver- zekeraars zijn vastgesteld?
a. Meer inzetten op bewezen eff ectieve preventie
b. Meer ruimte voor innovatie c. Maatwerk in de bekostiging en organisatie van mondzorg voor jeugd tot 23 jaar
d. Meer ruimte voor esthetische of cosmetische mondzorg
Dit is een van de negen vragen uit de kennistoets die aan dit NT is gekoppeld. Het juiste antwoord kunt u vinden in het artikel ‘Dankzij samenwerking gaat dit traject lukken!’ op pagina 14. De toets, die KNMT-leden kunnen invullen op
www.knmt.nl/scholing/ kennistoetsen, bevat ook vragen uit andere artikelen. Het maken van de toets levert één KRT-punt op. Ook de toetsen uit eerdere NT’s kunnen nog worden ingevuld.
COLUMN BERTHELLE PASSCHIER
Waar zijn de kopjes?
E
en aantal jaren geleden was ze nog een vriendelijke, ver- standelijke beperkte vrouw.
Tegenwoordig is Cora, begin vijftig, veranderd in een zeer agressieve persoonlijkheid met doorlopend psychosen. En hoewel ze niet de grootste is, reageert ze nauwelijks op grote doses dormicum en andere sedativa. Iets dat de behandelmoge- lijkheden sterk beperkt. Ook de dagelijkse verzorging op de woning leidt tot krab- sla- en scheldpartijen. Daardoor kunnen de paropathogenen voluit woekeren. Ons rest niet anders dan loszittende kiezen te verwijderen voordat Cora het zelf doet, wat ook regelmatig voorkomt. “Hij is eruit, hij is eruit”, meldt zij dan ‘s ochtends aan het personeel, dat een bebloed bed vond en Cora triomfantelijk met een tand in haar hand. Enige tijd geleden is Cora geval- len. Ze is door een arts gezien en die constateerde dat er niets kapot leek te zijn. Sindsdien zat ze echter als een klein vogeltje in haar stoel en kermde: ”Pijn, pijn.” Omdat ze op haar kin viel, waren we alert op een fractuur van een kaakkopje. Cora kon haar mond open en dicht doen, van occlusie was met haar restdentitie al geen sprake, dus con- trole hierop was niet mogelijk. Met veel moeite maakten we een OPT, waarbij het temperament in Cora volop ontbrandde en mijn schenen
dus meerdere malen hard geraakt werden. Verbijsterd bekeken we de foto. Bei- de kaakkopjes waren verdwenen! Nadere bestudering leerde dat de linker ergens rond de kaakhoek was afgedaald; de rechter vonden we te- rug halverwege de opstijgende tak. De geconsulteerde mka-chirurg kwam tot de conclusie dat fi xeren van de kaken geen optie was. Al- lereerst niet omdat er niet genoeg tanden en kiezen aanwezig waren en meer nog omdat Cora dit niet zou accepteren. Cora kreeg daarom fi kse hoeveelhe- den Tramadol die, zoals alle medica- tie bij haar, nauwelijks werkte. Met lede ogen zagen we toe hoe haar herstel verliep. De pijn die ze voel- de, vertaalde ze naar ‘kiespijn’. Dat leidde tot een volgende auto-extrac- tie. En tegelijk at ze haar bord leeg en schreeuwde ze met wijd open mond. Pas na een week of zes werd Cora rustiger. Een jaar later wil ik graag een OPT maken om te zien waar de kaakkop- jes nu zijn. Cora is tevreden met een tandeloze bovenkaak en een rijtje ondertanden. Ze praat honderduit, kan weer lachen en eten. Maar een foto maken laat ze mooi niet toe. Het enige wat mijn poging oplevert, zijn de blauwe plekken waar ze me geknepen heeft. NT
Berthelle Passchier
19 NT
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56
