EROPUIT
5. Resten van de Inca-cultuur.
6. Met de nodige haar- speldbochten worden grote hoogteverschillen overwonnen.
7. De zoutvlakte van Uyuni in Bolivia is letterlijk en fi guurlijk oogverblindend mooi.
8. Morenogletsjer bij El Calafate in Zuid-Argentinië.
9. World’s most dangerous road – WMDR, bij La Paz in Bolivia.
Tom daar zijn eerste natuurkundeles gegeven, aanschou- welijk gemaakt met lege fl essen”, zegt papa Johan trots.
Te gevaarlijk
In Argentinië en Chili kwamen ze regelmatig medecam- peraars tegen, veel Duitsers, in Man-overlanders, vol luxe en elektronica. “Als ze motorstoring hebben, wordt het motorprogramma via hun laptop geactiveerd en lukt dat niet, dan bellen ze met de satelliettelefoon naar Man- Duitsland en vliegt de monteur naar Argentinië, om na enkele uurtjes weer terug te keren”, beschrijft Johan. “Ik heb dat gezien. Een decadente manier van reizen”, zegt hij, met duidelijke voldoening denkend aan zijn rechttoe- rechtaan-motor, het reservemateriaal, het gereedschap en het lasapparaat dat hij heeft meegenomen.
“Wij wilden van La Paz naar de jungle en de pampas in Rurrenabaque om de exotische dieren te zien en te zwem- men met dolfi jnen”, gaat Anita verder. “Maar we waren ook razend benieuwd naar de WMDR, ofwel de world’s most dangerous road. Het leek ons te gevaarlijk voor de truck, maar ik wilde wel mountainbiken: lekker veel bobbels, supersmal, diepe afgronden, prachtige vergezichten, kortom: geen
superlatief ontbrak en het avontuur lokte.” Het werd anders: mist, regen, water en gladheid, maar ze zette toch door met de regencape om. “Lekker scheuren naar beneden, waar Johan en Tom me in de truck zouden opwachten. Maar de remblokjes raakten versleten en ik moest te voet. Dertig kilometer, terwijl het nog vier uur duurde voor het donker zou worden. Dat was niet zo han- dig. Na een poos kreeg ik gsm-bereik en kon ik het Johan uitleggen.” Vader en zoon in de truck waren stiekem blij om het avontuur op de WMDR alsnog te gaan beleven, niet wetende dat Anita intussen een lift had gekregen. Omdraaien ging niet, dus ze moesten doorrijden tot ze bij een rivier konden keren. “Ik heb de beruchte weg dus op vier manieren ervaren: fi etsend, lopend, meerijdend in de auto en in onze berengoede truck”, grijnst Anita nu, veilig aan de keukentafel.
Toeristenbus De zoutmeren in Bolivia zijn fenomenaal. “Niet goed voor je truck”, zegt Johan. “Er staan diverse bedrijfjes klaar om je truck af te spuiten, big business. Je kunt hier tot je enkels in het zoute water staan, het landschap is surrea- listisch, wolken en bergen spiegelen in het witte water. Je kunt hier lukraak rijden, maar je moet wel opletten, want er zitten her en der gaten.” “Het is allemaal zo mooi, maar je went er toch aan, dat is het gekke”, fi losofeert Anita.
5
1
6
7
8
68 | Kampeerauto nr. 2/2013 NKC
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84
