62 Provincie Zuid-Holland verzamelt ‘toekomstmakers’


DEN HAAG De Fokker Terminal in Den Haag stond op donderdag 10 november voor even in het teken van de toekomst. Zogenoemde ‘toekomstmakers’ konden zich laten inspireren door kennis en door innovaties die er al in de provincie Zuid-Holland zijn. Aangezien deze provincie over veel water beschikt, kon natuurlijk ook de binnenvaart deze dag niet ontbreken.


846 | WEEK 46-47 16 NOVEMBER 2016


Binnen de provincie Zuid-Holland wordt er veel gedaan op het gebied van duurzame energie, groene groei en duurzame mobili- teit. Een toekomstbestendige regio moet uit- eindelijk slimmer, schoner en sterker wor- den. Zo wordt er bijvoorbeeld fors ingezet op energiebesparing. Bewezen innovatieve con- cepten worden gesteund door testen in de praktijk mogelijk te maken, en de inzet van schone energiebronnen zoals zonne-energie en energie uit water wordt gestimuleerd. Op het gebied van duurzaamheid speelt de bin- nenvaart een belangrijke rol. “De provincie beschikt over meer vierkante meters water dan Friesland en dat moeten we goed benut- ten”, volgens Ingrid van Leeuwen, program- mamanager Schone Binnenscheepvaart/ Clean Inland Waterway Shipping van de pro- vincie Zuid-Holland. Volgens haar is het als bedrijf tegenwoordig heel goed om te zeg- gen ‘wij maken gebruik van duurzaamheid’. “Nu zijn er heel veel bedrijven in Zuid-Holland dus er is veel te winnen op het gebied van samenwerking”.


CLINSH Een goed voorbeeld van die samenwerking is het Europese LIFE project CLean INland SHipping (CLINSH), dat onlangs officieel van start is gegaan. Op 27 oktober bekrachtigden zeventien partijen – overheden, bedrijven en


Foto Sanne Verhoeff


kennisinstellingen – uit vier Europese landen: (Nederland, België, Duitsland en Engeland) in Düsseldorf hun samenwerking in CLINSH. Door het testen van vernieuwende technie- ken, alternatieve brandstoffen en walstroom willen de partijen komen tot forse emissiere- ducties in de binnenvaart. Het effect wordt vervolgens continu gemonitord op dertig schepen. De data bieden een handvat voor beleidsmakers bij lokale, regionale, nationa- le en internationale overheden en instanties. Ook brengt CLINSH de businesscases van de verschillende maatregelen voor schippers in kaart, om zo de vloot te stimuleren tot ver- dere verduurzaming. Van Leeuwen: “Uniek aan dit project is dat we real life monitoren. In 2018 hopen we de eerste resultaten te kun- nen laten zien. Vanaf 2020 willen we het gaan uitrollen”. Uiteindelijk hoopt men dat ook


beleidsmakers iets kunnen doen met de gege- vens die middels CLINSH verzameld worden. Van Leeuwen: “De olievlek die optreedt met CLINSH is evident”.


De Europese binnenvaart telt bijna 15.000 schepen. CLINSH stelt zich ten doel de uitstoot te beperken en de concentraties aan stikstofoxiden en fijnstof veroorzaakt door de binnenvaart terug te dringen. Naar verwach- ting heeſt in 2025 een kwart van de binnen- vaartschepen aanpassingen ter beperking van de uitstoot doorgevoerd. In 2050 moet het gaan om de helſt van alle binnenvaartschepen. Over de periode 2020-2030 zou dit een bespa- ring opleveren van 141 kiloton uitgestoten stik- stofoxiden. De milieuwinst hiervan uitgedrukt in geld is 1,6 miljard euro – denk aan brand- stofbesparing en verbeterde luchtkwaliteit.


Innovation Lab Ook Khalid Tachi van het Expertise- en InnovatieCentrum Binnenvaart (EICB) was tijdens het festival aanwezig om meer te vertellen over het Innovation Lab. Hij gaf aan het helemaal eens te zijn met de eerder die dag gedane uitspraken ‘denk niet in sectoren maar in missies’ en ‘denk niet in concurrentie maar probeer samen te werken’. Hij gaf tevens aan best trots te zijn over de resultaten die het Innovation Lab tot nu toe heeſt bereikt. “We zijn nu vier jaar bezig en er liggen oplossingen die CCR2 en Stage V normen kunnen halen. Technisch is er veel mogelijk alleen hebben we soms te maken met blokkades in de wetgeving. Gelukkig is er nog steeds enthousiasme om door te ontwikkelen”.


EERSTE ‘SEEKUH’ MOET EEN KUDDE PLASTIC-GRAZERS WORDEN Catamaran om rivierdelta’s en zeeën van plastic te bevrijden


DÜSSELDORF “We willen de aarde van mari- tiem plastic afval bevrijden”, zegt de Duitse milieuactivist Günther Bonin. “Er is zo veel plastic in binnenwateren en wereldzeeën. Het doet er niet toe waar je begint met de schoonmaak. Als je maar begint”. Bonin heeſt zijn zinnen op de riviermondingen ge- zet. Oefenen deed hij met zijn rubberboot- je Seehamster in de Oostzee. Nu heeſt hij zijn eerste zeewaardige exemplaar van de ‘Seekuh’ klaar. Het moet een kudde Seekühe worden die de zeeën afgrazen op plastic. Dit verzamelde plastic wil Bonin in de toekomst tot synthetische diesel verwerken.


een multifunctioneel schip”, onderstreept Bonin. Terwijl de Seekuh vaart en plastic op- vist kan onderzoek naar de kwaliteit van het water worden doorgevoerd. En het schip kan – met milieuvriendelijke bindmiddelen – ook worden ingezet als opruimer bij olie- en chemierampen.


Eind september werd de Seekuh in de Oostzeehaven Kiel gedoopt. Het is een 11,90 meter lange catamaran uit alumini- um. Het schip is tien meter breed en steekt 0,7 meter diep. De Seekuh is met twee be- weegbare netten uitgerust, die tussen de twee en vijf meter diep steken. De netten zijn zodanig geconstrueerd dat kleine waterdie- ren door de mazen kunnen zwemmen, gro- te vissen kunnen langs de zijkant wegkomen. Het schip kan het opgeveegde vuilnis in con- tainers aan boord dumpen, of ook aan wal deponeren. Tijdens één vaart kan hij twee ton plastic vuil opnemen. “Het is bovendien


De Seekuh is een tussenstap naar een groter plan. Het huidige model gaat eerst proefvaren. Het Bundesamt für Seeschifffahrt und Hydrographie in Hamburg is de eerste klant. Maar Bonin wil de Seekuh in Azië demonstreren. Het schip bestaat uit vijf de- len die uit elkaar gehaald in twee zeecontainers passen. De Seekuh is ontworpen met de zwaar vervuilde kustmetropolen in Azië en Afrika op het oog. Denk aan Hong Kong of Manila. Het gaat om dergelijke, sterk vervuilde delta’s ter wereld.


Visie Het opgeruimde plastic wil Bonin verzamelen en verwerken tot synthetische diesel. “Plastic is geen afval, maar is een waardevolle grond- stof. Dat willen we ook de mensen ter plekke laten weten”. Bonin wil met lokale organisa- ties samenwerken om de bevolking bewust te maken van het plastic probleem én van de


mogelijkheden. Plastic-naar-diesel recy- cling kan aan de wal. Maar het kan ook op volle zee. Zo ziet de toekomstvisie van Bonin en zijn medestrijders er na- melijk uit. Hij wil tientallen Seekühe op volle zee laten rondtoeren: volautoma- tisch en aangedre- ven door zonne- en windenergie.


Deze Seekühe le- veren hun la- ding af bij een – nog te


brandstof kan zelfs direct aan vrachtsche- pen op de route worden afgeleverd. Dat is een dubbele winst. Vrachtschepen hoeven min- der brandstof voor een oversteek op te slaan, en hebben daardoor meer vrachtruimte. En ze varen ook nog eens op minder milieubelas- tende diesel.


Lange weg en veel geld Het is nog een lange weg te gaan voor Günther Bonin, van huis uit een zeiler met passie. Tijdens zijn vele vaarten werd hij met de lelijke werkelijkheid van de consumptie- maatschappij geconfronteerd. Plastic, plastic, overal plastic, waar je ook gaat met je zeilschip. Zo veran- derde de fanatieke zeiler (en onderne- mer) in een gepassio- neerde milieu-activist


Illustratie One Earth One Ocean


ontwikkelen – Seefarmer. Ook dit wordt een catamaran, maar dan veel groter. De rom- pen dienen als laadruim voor het plastic. De Seefarmer brengt de lading vervolgens naar de See-Elefant. Dit is een omgebouwde tanker met een plastic-to-liquid fabriek aan boord. Hier wordt direct op zee het plastic in synthe- tische diesel omgezet. De blauwdrukken voor de See-Elefant liggen klaar. De relatief schone


met – veel belangrijker – dadendrang. In 2013 bracht hij zijn activiteiten onder in de non-profit organisatie One Earth One Ocean. De organisatie heeſt vier projec-


ten lopen. Seekuh is er één van. Verder een databank over waterkwaliteit, een olieop- ruimactie in Nigeria, en een samenwerkings- project met rederijen om de waterkwaliteit in de zeeën te meten en op een wereldkaart te archiveren. One Earth One Ocean is geheel van donaties afhankelijk. De Seekuh kostte 250.000 euro. Voor de apparatuur aan boord waren nog eens 100.00 euro nodig.


www.oneearth-oneocean.com


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68