search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
22 Impressie Najaarsweekend 2022


De Zandkreek in Hattem is ook vorig jaar weer de locatie geweest waar de schippers neer- strijken voor het Najaarsweekend van het Binnenvaart Pastoraat.


Zo rond etenstijd zijn de meeste deelnemers wel aanwezig. Enkele ‘ouwe getrouwen’ komen niet meer door verschillende omstandigheden. Gelukkig zijn er een aantal nieuwe gezichten.


Na genoten te hebben van diverse soepen be- ginnen we aan het programma. Het thema dit jaar is: Een hoopvolle toekomst. Natuurlijk hoort daar een lied bij en wel dat van Sela: Een toekomst vol van hoop. Laura begeleidt ons bij het zingen en heeſt versterking gekregen van Emma. Na een korte inleiding worden we in groepjes verdeeld en praten over de vraag: is er in je leven iets gebeurd waar je heel sterk op hoopte? En hoe ben je daarmee omgegaan? Je kan op iets gehoopt hebben en dat die hoop niet vervuld is; tenminste niet op de manier waarop jij gehoopt had. Inmiddels is het ge- woonte geworden om als groep zaterdagavond iets te brengen dat met het thema te maken heeſt. Daar moeten we dus het hoofd nog eens over breken.


Bijbelstudie Zaterdag staat de bijbelstudie over Jeremia 29: 4-14 op het programma. Daarin staat on- der meer dat God tegen Jeremia zegt: Mijn plan met jullie staat vast, ik zal jullie een hoopvolle toekomst geven. Nu is het niet zo dat je zo’n bij- beltekst één op één op jezelf kan toepassen. Drie dingen gebruik je daarvoor: observatie, oriëntatie en applicatie. Allereerst observeer je wat in de tekst staat, vervolgens kijk je wie het geschreven heeſt en aan wie in welke tijd. Als laatste: in welke context staat dit tot mijn situ- atie? Jeremia schreef de brief in een tijd van


Godsverlating; een gedeelte van het volk is in ballingschap in Babel. De profeten daar vertel- den wat de mensen wilden horen. Zij waren val- se profeten, want ze waren niet door God aan- gesteld. Jeremia was nog in Jeruzalem en werd als onheilsprofeet gezien, want hij bracht een heel andere boodschap. Het volk zou nog 70 jaar in ballingschap blijven. Wel de beloſte van een hoopvolle toekomst, maar eerst moest het volk nog door een moeilijke tijd heen.


Wat betekent het voor ons als we moeilijke tij- den doormaken? God is onveranderlijk en heeſt ons geluk voor ogen. Verlaat de afgoden en keer terug naar God. De eerste gespreksvraag is dan ook wat de afgoden van onze tijd zijn en op welke wijze die een bedreiging kunnen zijn. Hebzucht en afgunst worden genoemd, maar ei- genlijk álles wat tussen jou en God in staat, kan als afgod benoemd worden. In de diverse groep- jes is er over deze en andere vragen stevig door- gepraat en de tijd is voorbij voor je het weet.


Weer in Hattem moeten we ons toch echt gaan voorbereiden op onze opdracht voor de avond. Het groepje waar ik deel van uitmaak, heeſt gekozen voor een lied van Mattijn Buwalda: Hotel de Hoop. Zingen is lastig, dus besluiten we het op te zeggen. De tekst komt op deze manier beter tot zijn recht. Daarna wordt het via YouTube door Mattijn gezongen. Prachtige tekst en de moeite waard om het eens te luis- teren. Intussen hebben André en Nicolien weer voor een heerlijk diner gezorgd en genieten we van de diverse gangen in het menu, afgewis- seld met bijdragen van de verschillende groep- jes. Eentje springt eruit, een zelfgemaakt lied van Laura.


1. We komen samen in Najaarsweekend Uit alle windstreken komen we saam Maar wie denkt er altijd aan ons eten Dat is Johanna, zij staat altijd voor ons klaar


2. Of het soep is ofwel een koekje Zij zorgt dat er alles is We komen niets tekort qua eten Want zij zorgt wel dat het er altijd is


Refrein: Dankjewel Johanna Dat je voor ons zorgt Dankjewel Johanna Dankjewel voor je zorgzaamheid


Kamper Kogge Zaterdagmiddag brengen we een bezoek aan de Kamper Kogge. Gastheer- en vrouw zijn Martin en Elly Mannak, geen onbekenden in onze kring. Behalve het schip is er ook een film over de bouw van de kogge en een tentoonstelling. We hebben prachtig weer en kunnen het bezoek af- sluiten met koffie en koek op het terras.


3. En dan het thema van dit weekend Komt van onze dominee Dirk Ook op hem is onze hoop gevestigd Dat hij ons over Gods woord leert


4. Hoop voor de toekomst wil hij ons geven Door het woord van onze lieve Heer Dat we mogen prijzen en mogen zingen Voor God en zijn hoogste eer


1010 | WEEK 10-11 08 MAART 2023


Refrein: Dankjewel Meijvogel Voor uw gelovig woord Dankjewel Meijvogel Dank dat u Gods woord verwoordt


5. En als laatste willen we bedanken André de kok, die ons buikje heeſt gevuld Met heerlijke culinaire hapjes Die hij gekookt heeſt of heeſt gevuld


6. Dus onze hoop voor dit Najaarsweekend Ligt bij André, Johanna en Dirk Als dank voor jullie dit liedje Dat jullie met Gods liefde blijven gevuld


Refrein: Dankjewel Johanna Dankjewel Meijvogel Dankjewel André Dat jullie dit steeds doen


Zondagmorgen gaan we naar een kerkdienst in Heerde, waar op ons gerekend is. Na de dienst nog gezellig koffie gedronken en gepraat met gemeenteleden. Dan alweer de laatste maal- tijd en is het voor de meeste mensen tijd om weer naar huis of boord te gaan. Wel met de af- scheidsgroet: tot volgend jaar!


Elly Blokzijl


Hoe moeten christenen in Turkije, in Syrië en Oekraïne en nog zoveel andere rampgebie- den deze lijdenstijd, deze veertigdagentijd, beleven? Als je hele leven in puin ligt, je huis, je dorp, je stad… Als je ouders, je kinderen, je familie, je vrienden omgekomen zijn… Als de hulp te traag op gang kwam of door oor- log of gesloten grenzen jou niet kon berei- ken… Als voor de zoveelste keer het energie- netwerk kapotgeschoten is en je opnieuw in het donker en in de kou zit… Als je weer je toevlucht moest nemen tot de schuilkelder of de metrotunnel… Hoe komen dan Jezus’ woorden aan het kruis bij je binnen: “Mijn God, mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?” En ook toen beefde de aarde en heerste er duisternis. Zal nu soms ook niet door men- sen heen gaan: heeſt God ons verlaten?


Meditatie: En toch!


Veel van dit alles komt terug in het boek Openbaring: duisternis, oorlog, aardbevin- gen, ondergang. En bij alles wat in de af- gelopen tijd gebeurde, kunnen we dan zo- maar denken: is dit nu? Ja ook! Het boek Openbaring houdt ons een spiegel voor waarin mensen van alle tijden en in allerlei situaties zich herkend hebben. Openbaring is steeds opnieuw actueel. Maar vooral zegt Openbaring met alles wat hierin geschilderd wordt: God ziet ons in hoe wij eraan toe zijn. Zoals God ook zijn eigen Zoon zag, lijdend aan deze wereld, lijdend aan ons dus ook, aan wat wij elkaar en deze aarde aandoen.


Maar tegelijk gaat Gods verhaal met zijn Zoon, met deze wereld en met ons ver- der. Jezus’ lijden en zijn dood zijn het laat- ste niet. God reikt met Jezus verder dan de dood. Hij roept zijn Zoon wakker uit de dood. Pasen: de Heer is waarlijk opgestaan! En ook dit weerspiegelt zich in Openbaring: een nieuwe hemel en een nieuwe aarde! Pasen voluit! Heel de schepping erin mee- genomen. “Zie, Ik maak alles nieuw”! Maar wanneer dan? Ja, ooit! Nee, hier en nu ook! Openbaring houdt ons immers een spiegel voor waarin mensen van alle tijden zich mo- gen herkennen.


Nu wil het licht van Pasen in onze donkere werkelijkheid doorbreken en ons doen op- staan. Ik weet wel: dit is soms moeilijk te geloven. Maar ik moet denken aan het te- geltje dat in de studeerkamer van mijn va- der tegenover zijn bureau hing met twee woorden: “En toch!”. Dit is Pasen! “En toch!” tegen alle donker en dood van deze we- reld in! En toch, door alle donker heen roept God ons een nieuw begin binnen, ook nu al. En toch, het leven mag en zal weer toekomst vinden, in Turkije en Syrië, in Oekraïne of waar dan ook. Zo ook ons le- ven, na de donkere stukken die wij soms gaan.


Gert van Zeben


‘HEIT WAS DE BAAS, MAAR MEM WAS DE SCHIPPER’ Verhalen van schippersvrouwen boven water gehaald


SNEEK “Mem moest voor haar vijf kinderen zorgen, maar ze moest ook heit helpen bij het schipperen. Ze deed veel meer werk dan heit. Gelukkig was ze sterk en flink.” Anne van der Ploeg-Boom vertelt over haar moeder, schip- persvrouw Geeske Jans Postma (1900-1983. Anne is een van de vijſtien vrouwen die cen- traal staan in Schippersvrouwen - verhalen boven water van Sippy Tigchelaar en Alice Booij. Het boek wordt op 8 maart – internati- onale vrouwendag – gepresenteerd voor ge- nodigden in het Fries Scheepvaart Museum.


“Juist de familieverhalen die zo zijn verbon- den met de oude vrachtschepen, maken mijn liefde voor het Skûtsjesilen zo groot”, vertelt Sippy Tigchelaar, die meer dan 35 jaar verslag deed van de zeilwedstrijden op de radio. Om die verhalen nog te horen uit de monden van de vrouwen die de vrachtvaart


onder zeil zelf meemaakten, besloot ze hen te gaan interviewen. “Ik wilde het ze zelf vra- gen, voor het te laat was.”


Samen met Alice Booij ging ze het land door, op bezoek bij veelal vrouwen op leeſtijd – en soms bij hun kinderen. “Het was geen ge- makkelijk leven aan boord”, weet Booij. “Het gezinsleven speelde zich af in een hele klei- ne roef. Op een paar vierkante meter moes- ten ze koken, eten, de was doen, en speel- den de kleine kinderen.” Daarnaast werkten de vrouwen ook keihard mee op het schip. “Vaak stonden ze aan het roer of de fok, of liepen ze in de ‘beage’ om het schip te trek- ken als er geen wind stond.” Tigchelaar vult aan: “Veel vrouwen hielpen ook wel mee bij het laden of lossen van de vracht. Ze waren zonder erbij stil te staan, eigenlijk heel ge- emancipeerde vrouwen.”


Sterke vrouwen Schippersvrouwen - verhalen boven water verschijnt bij uitgeverij Noordboek. De stich- ting Foar de Neiteam, de Kingmastichting en de Stichting Grote Zuidwesthoek maakten de uitgave mede mogelijk, evenals het Fries Scheepvaart Museum in Sneek. Daar wordt op 8 maart ook de vernieuwde Skûtsjezaal geopend, mede gebaseerd op de verhalen in het boek. Directeur Hester Postma is er maar wat blij mee: “De verhalen van deze sterke vrou- wen geven een heel nieuw perspectief op de vrachtvaart onder zeil. We vinden het erg be- langrijk om ook dat te laten zien bij ons ver- haal over het skûtsjesilen.”


Berendtje Beijer-Boom en dochter Bonnie op de Nova Cura, volgeladen met turf. Foto familie Bosgraaf


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64