38


Het dagboek van Paul Pattynama


Paul wil meer bekendheid geven aan de geschiedenis van Nieuw- Guinea van 1962 tot nu. Hij geeft samen met Betsy Torenbos de mensen een stem om hun verhalen te vertellen, óók de Papoea’s die door Nederland beter beschermd hadden moeten worden. Tekst Else de Jonge Illustratie Tobias Dahmen


SEP 15


Paul Pattynama (1958) is productieleider bij het multidisciplinaire oral history kunstproject Tabee Nieuw-Guinea. Hij inter- viewde mensen uit Neder- lands-Indië, missionarissen, militairen, ambtenaren en Papoea’s die in 1962 moesten vertrekken. Deze verhalen zijn verwerkt in de theatervoorstelling Verzoe- ning?, een video-installatie en een website. Ook organi- seert Pattynama symposia rond het kunstproject. www.tabeenieuwguinea.nl


Alweer een jaar geleden Over een paar weken is de aftrap van Tabee Nieuw-Guinea alweer


een jaar geleden. Op 8 oktober 2022, zestig jaar nadat Nederland het gezag over Nieuw-Guinea overdroeg aan de Verenigde Naties, ging de documentaire theatervoorstelling die bij ons project hoort in première in het Indisch Herinneringscentrum in Den Haag. Het aansluitend symposium werd ingeleid door historicus Hans Meijer en ging over de geopolitieke krachten waaronder Nederlands Nieuw-Guinea moest afstaan in 1962. Ongelooflijk dat de officiële start van ons project alweer een jaar geleden is. En wat is er veel gebeurd sindsdien. De video- installatie is onder meer te zien geweest in het Indisch Herinneringscentrum, er is een Nieuw-Guineadag geweest in het Drents Museum, het theaterstuk is opgevoerd in Museum Sophiahof in Den Haag en zo nog wat dingen. In oktober, de maand van de geschiedenis, is het stuk te zien voorafgaand aan een symposium in het Kumpulan-gebouw van Bronbeek. Ik ben druk bezig met de voorbereidingen daarvoor.


OKT 07


Minder emoties Ik kijk met tevredenheid terug op het symposium van gisteren, in Bronbeek.


Na de theatervoorstelling sprak historicus Martin Elands van het Nederlands Veteraneninstituut over de militaire acties in Nieuw-Guinea tijdens de laatste Nederlandse koloniale oorlog en hoorden we Jaap Krikke, die in 1962 als marinier diende in Nieuw-Guinea, over hoe het leven daar er toen uitzag voor militairen. De sfeer was erg goed, minder geëmotioneerd dan vorig jaar in Den Haag. De discussie toen ging met de nodige emoties gepaard. Vriend en vijand is het er wel over eens dat Nederland Nieuw-Guinea in de steek gelaten heeft. Bij de overdracht aan de Verenigde Naties, op 1 oktober 1962, gevolgd door de overdracht aan Indonesië vijf maanden later, had Nederland betere garanties moeten afdwingen voor de rechtspositie van de Papoea’s. Nu leven die al ruim zestig jaar in onderdrukking en worden ze door Indonesië als tweederangsburgers behandeld. Het publiek was zeer belangstellend en stelde veel vragen.


checkpoint


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76