search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
66 post


Deel uw mening in de brievenrubriek. Mail de redactie: checkpoint@ mpg.today o.v.v. brieven. Of stuur uw brief naar Checkpoint, rubriek brieven, Postbus 862, 1180 AW Amstelveen. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te redigeren, in te korten of niet te plaatsen.


Eerherstel dienst- weigeraars


Geachte minister-president. Met belangstelling heb ik uw rede ge- volgd die u hield in het kader van de Indië-herdenking 2022. Uw excuses golden de militairen. Jammer genoeg hebt u de dienstweigeraars niet ge- noemd. Zij hebben destijds de mijns inziens juiste beslissing genomen door te weigeren naar Nederlands- Indië uitgezonden te worden: zij had- den door dat de Nederlandse politiek egoïstisch, nationalistisch, heers- zuchtig, bekrompen en dom was. Genoemde dienstweigeraars hebben begrepen wat vrijheid betekent na vijf jaar Duitse bezetting. Zij begre- pen dat de Indonesiërs meer dan driehonderd jaar van hun vrijheid beroofd waren geweest; zij begrepen de gerechtvaardigde vrijheidswens van de Indonesiërs. Zij zijn zwaar ge- straft geworden. Voor de nog levende dienstweigeraars breek ik een lans: bied hun de excuses aan namens regering, parlement, legerleiding en gerechtshoven. Feliciteer ze met hun juiste beslissing. Verleen hun eerher- stel, ook als zij zijn overleden. Met gepaste hoogachting, Goos Blok, Indiëveteraan met spijt


Juiste parlementaire geschiedenis


Peter Rufi roept in CP06 (Excuses aan nabestaanden Srebrenica) ‘de nog aanwezige leden van de regering-Kok, alle Kamerleden en de Defensietop die hun fiat destijds hebben gegeven aan de onzalige missie’ op hun excuses te maken. Voor een goede weergave van de parlementaire geschiedenis moet het volgende worden gezegd. Het was het kabinet-Lubbers III dat met instemming van de Tweede Kamer (1 februari 1994) de beslissing nam om een luchtmobiel bataljon naar Srebrenica te sturen. De toenmalige commandant der strijd- krachten, generaal Van der Vlis, en de bevelhebber der landstrijdkrachten, luitenant-generaal Couzy, hadden minister van Defensie Ter Beek negatief geadviseerd, maar stelden hun functie niet ter beschikking toen anders werd besloten. Voor de tweeslachtige rol van de landmachtstaf verwijs ik graag naar het NIOD-rapport. De leden van het ka- binet-Kok I en de minister van Defensie Voorhoeve werden bij hun aantreden op 24 augustus 1994 geconfronteerd met voldongen feiten. Voor mijn eigen standpunt verwijs ik graag naar het NRC-artikel van 30 augustus 1995 (Niet Dutchbat, maar de VN faalden in Srebrenica). Dr. M. van den Doel, voormalig lid van de Tweede Kamer


Column Barry


Hofstede De column ‘Het spel is gespeeld’ van Barry Hofstede in CP06 is mij uit het hart gegrepen - het moge geen illusie zijn dat de veteranenorganisaties mede hierdoor ooit hun koers zullen wijzigen. M. de Lange, Maassluis, Indiëveteraan


Dankbaar!


Ik vind het zo jammer en niet terecht dat ik Indiëveteranen vaak hoor zeggen dat het een foute missie was. Ze hebben ons, de burgerbevolking in Indië, het leven gered. Dat hoor ik nooit. Ik was 1 toen de Jappen het kamp binnenkwamen en 5 toen ze zich overgaven. De Jap was de vijand, en dat begreep ik heel goed. Maar daarna, in de bersiaptijd, heb ik veel gezien. Die misdaden toen werden gepleegd door de mensen die wij vertrouwden. Dat was een angstige tijd. En als onze ‘jongens’ er niet geweest waren, denk ik dat ik er ook niet meer was geweest. Ik heb mij altijd stilgehouden en gewacht tot er uit een andere hoek tegengas gegeven zou worden. Maar ik vind het zo jammer dat de manschappen van toen het gevoel hebben dat ze voor een verkeerde zaak gevochten hebben. Maar ze hebben ons verde- digd en levens gered. Telt dat dan niet mee? Er zouden nog veel en veel meer doden te betreuren zijn geweest als de jongens er niet geweest waren. Ik durf er bijna niets over te zeggen omdat ik dan links en rechts om mijn oren geslagen wordt met: ‘Jij was nog een kind, wat weet jij daar nou van.’ Maar ik wilde dit toch eens gezegd hebben. Ik heb heel lang nachtmer- ries gehad, en ben verschillende jaren in therapie geweest bij Stichting 45 in Oestgeest. Ik zou zo graag de jongens van toen laten weten dat ik hun dank- baar ben voor wat ze gedaan hebben. Dat ze mij daar voor meer onheil behoed hebben en mijn leven hebben gered. Zo voel ik dat. Mevr. CdC (naam bekend bij de redactie).


checkpoint


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76