46
Eerste mens doodschieten De eerste nacht in de jungle kan Terwiel zich nog goed herinneren. Het was een benauwd moment voor hem geweest. De sergeant had hen in een cirkel neergelegd met ieder zijn eigen schietsector. ‘Als er iemand komt, schiet je hem dood.’ Ik lig daar en ik hoor “roetsj roetsj”, daar komt iemand. Ik denk: oh g**ver, nu moet ik mijn eerste mens doodschieten. Dus ik heb mijn geweer op scherp gesteld. En toen merkte ik dat het eigenlijk niet klonk als voetstappen. Het was een miereneter. Met een lange slurf en die kwam met zijn neus tegen mijn geweer aan. Dat was de eerste keer dat ik dacht dat ik iemand neer moest schieten. Ik had het gedaan hoor, nou ik had hem in ieder geval in zijn voet geschoten’, vertelt Terwiel. Toen het einde werd aangekondigd voor Nederland in Nieuw-Guinea, zag Terwiel hoe het de Papoea’s aangreep. ‘Die waren kapot. En omdat we Nieuw-Guinea plotsklaps moesten verlaten, besloot onze commandant alles van waarde in zee te gooien.’
over Barend Jan Terwiel
Barend Jan Terwiel (80), missie Nieuw Guinea (1962), diende als gewoon soldaat infanterie KLin de Charlie Compagnie zesde infan- teriebataljon regiment Van Heutz Vogelkop, Fak Fak
programma gemaakt, zodat ik niet elke keer volgens hetzelfde patroon wachtliep. Ja, je had een telefoon ... dan kon je opbellen als je doodgeschoten werd. Dus uiteindelijk was ik gewoon blij om daar in het cachot mijn biertje door een rietje te krijgen.’
Parachutisten in de bomen Terwiel moest behalve wachtlopen ook met de patrouilles mee de jungle in. Hij en zijn kameraden werden er elke keer op uit gestuurd als er Indonesische parachutisten als infiltranten in de jungle waren neergelaten. ‘En dan moesten we bewapend, door Papoea’s geleid, met een sergeant op een patrouille
checkpoint
om die kerels te vinden. Die hingen vaak nog in de bomen. Want met parachutes in de jungle landen is geen eenvoudige zaak. En als ze blijven hangen, kunnen ze niet los. Als ze zich los willen maken, dan vallen ze tien meter naar beneden. Die gevallen vijand was niet zo moeilijk te vinden, één had een arm gebroken. We hebben ook overnacht in de jungle. Dat was fantastisch. Het regende daar in de Vogelkop 10 kubieke meter per vierkante meter per jaar. Kun je je voorstellen, iedere dag regent het dan. We moesten in die stromende regen overnachten en dan maken de Papoea’s met bladeren een hutje dat ongeveer 30 centimeter hoog is en daar kon je onder kruipen. En het was droog! Dat moet je maar eens proberen. Fantastisch wat zij konden. Zij konden bijvoorbeeld ook de richting bepalen in de jungle. Dat hadden we zelf niet kunnen doen.’
Alle materieel in zee dumpen ‘We hadden al die tijd een tam hert in de bar gehad, die heel veel bier dronk. Die werd bij het laatste appel doodgeschoten en zat ’s avonds in de rijst. Het smaakte wel, dat was een ‘gemarineerd’ beest. Die kon je niet aan andere mensen overlaten, die was volledig aan ons gewend. Ik was maar een soldaatje, maar ik heb het met verbazing aangekeken. Met bootjes zijn we toen met de jeeps het water op gegaan en werden die jeeps in het water gekiept. En onze bulldozers, hup allemaal in het water. Totdat er niets meer was. En de dag dat we weg moesten, hebben ze aan de Chinezen het dak van de kazerne verkocht. Het was allemaal een kortzichtige, emotionele, domme zaak.’
Oorontsteking Terwiel kreeg kort voor vertrek bij het zwemmen koraal in zijn oor en leed daardoor aan een oorontsteking. Doordat hij ermee naar het hospitaal moest, zou hij niet met de rest van de groep per schip worden afgevoerd. Maar toen hij uiteindelijk met de allerlaatste overgebleven Nederlanders zou vertrekken, was er niet voor iedereen plaats in het toestel. Er moesten ook mensen via Bangkok reizen en Terwiel zorgde ervoor dat hij daarbij zat. Dat zou een ommekeer in zijn leven worden. Terug in Nederland ging hij antropologie
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76
