COLUMN VANLIFERS
vrouw van de wereld D
e zon zakt net achter de bergen als ik de camperplaats in Tirol op rijd. Zo’n heerlijk chao tisch
wagenpark, waar de rollende Hiltons naast de geriatrische rammelkasten geparkeerd staan. Als ik even later mijn kreupele camperstoel probeer uit te klappen, zie ik vanuit mijn ooghoe- ken de hippe oldtimer naast me open- gaan. “Mooie camper buurvrouw!” Nog voordat ik kan antwoorden, staat de vlotte tuinbroek al naast me en gluurt onbeschaamd mijn huis in. “Heb je hem zelf gebouwd?” Ik gniff el, want het is bijna altijd de eerste vraag die wij van- lifers elkaar stellen. Een belangrijke vraag, zo weet ik inmiddels.
BEN JE WEL EEN ECHTE VANLIFER ALS JE NIET EIGENHANDIG JE BED IN ELKAAR HEBT GETIMMERD?
Er zijn namelijk twee soorten vanlifers. En tot welke van de twee je behoort, is ook meteen redelijk bepalend voor je identiteit als busbewoner. Boven aan de vanlife-keten vind je de doe- het-zelvers. Dit zijn de klussers, de handige Harries, de MacGyvers. Deze technische tovenaars kopen een leeg voertuig (het liefst een roestige brand- weerwagen met een indrukwekkend militair resumé) en spenderen ver- volgens een royaal jaarsalaris en elke vrije minuut aan het isoleren, beka- belen, bouwen en vooral herbouwen van een volwaardig huis op wielen. Een behoorlijke investering, maar hoe problematisch is een milde burn-out en tweede hypotheek nou werkelijk? Aan het einde van de rit heb je dan wel een unieke camper die bijna altijd start
en alleen lekt bij een matig tot harde zuidwestenwind. En dan zijn er de gewone stervelingen zoals ik, die nog geen schroevendraaier van een nijptang kunnen onderschei- den en hun vrijheid gewoon af open in de vorm van een kant-en-klare camper. Klinkt toch iets minder sexy hè. Vond ik ook. Ik heb daarom toch zeker een aantal uren overwogen om ook zo’n gezellige T1 om te bouwen. Dat voelde passend, als onaf ankelijke vrouw van de wereld en zo. Want ben je wel een echte vanlifer als je niet eigenhandig je bed in elkaar hebt getimmerd, zo oreerde ik tegen vader Heimans.
Die droom was echter van korte duur. Want nog voordat hij een interventie had kunnen plannen, liep de illusie al stuk op de eerste DIY-camperblog die ik enthousiast opende. Want ik mag dan wel onverschrokken de wereld over reizen, maar van pijlenschema’s met ampère-uren krijg ik dus klamme handen en hartkloppingen. Een over- blijfsel van de jaren van de traumatise- rende en vergeefse natuurkundebijles op school, vermoed ik.
“Dus heb je hem zelf gebouwd?” vraagt de doe-het-zelver in Tirol me nog- maals. Nee, gelukkig niet, antwoord ik lachend. “Ik ben een weloverwogen doe-het-niet-zelver.”
Onafhankelijke
WWW.NKC.NL KAMPEERAUTO 7 - 2023
63
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92
