This page contains a Flash digital edition of a book.
854 | WEEK 10-11 08 MAART 2017


SCHIPPERSINTERNAAT DE DRIEMASTER WEET OMVANG STABIEL TE HOUDEN


“Wij blijven investeren, want er zullen toch altijd schippers zijn”


KRIMPEN AAN DEN IJSSEL Het schippersin- ternaat gaat nooit verloren. Dat is de stel- lige overtuiging van Wichard van Vliet (60), directeur van de in 2009 tot Limena ge- fuseerde reformatorische internaten De Driemaster in Krimpen en het Dordtse Eben Haëzer. Uitgerekend vanmiddag beginnen de fusiebesprekingen met collega-internaat De Merwede in Werkendam.


De harde realiteit is namelijk dat er landelijk een enorme terugloop gaande is van het aan- tal op te vangen schipperskinderen. Zaten er in 1981 nog 3500 kinderen op de schippersin- ternaten; recent op de teldatum in september 2016 waren dat er nog maar 687. “De situatie is zorgelijk, dat is juist”, aldus Van Vliet.


Ik hoop dat we de bodem hebben bereikt


“Maar de grote sanering heeſt gelukkig elders plaatsgevonden”, zo verwijst de directeur naar de zeer stabiele situatie op zijn eigen reforma- torische Driemaster. Dit nogal traditionele in- ternaat aan de voet van de IJsseldijk telde in 1973 nog honderd kinderen en dat zijn er mo- menteel nog altijd 107 in totaal. Van Vliet: “Ik hoop dat we de bodem bereikt hebben. We blijven dan ook investeren, want er zullen al- tijd schippers zijn”.


Directeur Van Vliet zit zelf meer dan dertig jaar bij De Driemaster en verzorgt zaterdag 18 maart in Dordrecht een uitgebreide lezing over de geschiedenis van de internaten, met als titel: ‘Schippersinternaten, vroeger en nu’. Door sommigen verguisd en door anderen ge- liefd, vinden de internaten als particulier ini- tiatief hun oorsprong bij de invoering van de leerplichtwet in 1901, die daarna enkele uit- breidingen kende.


Dilemma Als geen ander kan Van Vliet vertellen over de verschillen. “Dertig jaar geleden was het klip en klaar dat schipperskinderen naar een inter- naat gingen”, aldus de directeur. “Maar nu niet meer. Je ziet dat de scholingsgraad veel ho- ger ligt. Er kan ook een betere afweging wor- den gemaakt tussen: wat win ik en wat raak ik kwijt? Daarnaast kiezen veel schippers voor een woning aan de wal en wordt er meer in maatschap-verband gevaren”.


De voor- en nadelen van een internaatop- voeding laten zich raden. Van Vliet herkent de zwetende ouders bij het intakegesprek:


Directeur Van Vliet aan de tafelvoetbaltafel – onmisbaar attribuut in elk internaat.


som- mige


oud-be- woners raken daar na jaren nog steeds overstuur van”.


“Daarbij spelen ook groeps- processen, wanneer er eentje zegt dat iets niet te eten is”. Ook diverse huisregels worden heden ten dage soepeler toegepast; afhanke- lijk van de leeſtijdsgroep waarin een kind is geplaatst. Lijfstraffen zegt Van Vliet nooit te hebben meegemaakt, maar hij kent wel voor- beelden dat kinderen werden opgesloten in een voorraadkast of op hun kamer. En koos vroeger bijna iedere jongen voor het schip- persvak van zijn ouders; inmiddels gaat dat nog maar op voor circa tien procent.


Van Vliet bladert door enkele oude fotoboeken van de internaatgeschiedenis.


“Het blijſt altijd de overweging van de ouders en een keuze voor een internaat lijkt in strijd met het oer-gevoel. Want iedere ouder wil zijn kinderen zelf zien opgroeien. Maar het grote voordeel is dat ze hun kinderen tot hun zesde jaar juist heel veel zullen zien. Daarna komt pas het grote dilemma. Als het stil wordt wan- neer ook het laatste kind van boord gaat. Die bui komt eraan, dat weet iedereen”.


Een andere heikele keuzekwestie is - volgens Van Vliet - hoe gaat het met het kind op het in- ternaat? “Ouders hoeven zich geen zorgen te maken”, zegt de directeur, uiteraard. “Ik kan het ook uit eigen beleving meteen checken. Wij houden exitgesprekken met alle kinderen die hier op hun 18de


jaar vertrekken en dan


zegt vrijwel iedereen dat ze het prima naar hun zin hebben gehad. Elke puber zal wel een bui hebben waarin ze alles waardeloos vin- den, maar per saldo heeſt men het hier goed. En ze worden er niet slechter van”.


Kindgericht Wat er zoals veranderd is in de afgelopen der- tig jaar? Toen Van Vliet in 1981 in Nijmegen begon als gewoon groepsleider was de bena- dering sterk groepsgericht, nu helemaal kind- gericht. Men ging ook van een strafcultuur naar positieve stimulering. Van Vliet: “Je hoort verhalen op reünies dat kinderen soms na an- derhalf uur nog aan tafel zaten, omdat ze hun bord nog moesten leegeten. Je moest eten wat de pot schaſte. Dat gaf soms drama’s. En


Ons nut staat nu wel vast


Op de schippersinternaten wordt formeel toe- zicht gehouden door de Inspectie Jeugdzorg. De Driemaster heeſt zichzelf inmiddels naar ISO-normen laten certificeren door Lloyd’s. Daarnaast worden de ouders bij de direc- tie vertegenwoordigd door een oudercom- missie en hebben ook de kinderen een eigen raad. Van Vliet heeſt alle vertrouwen in de toe- komst: “We kosten de belastingbetaler veel geld. Ons nut staat nu wel vast, anders heb- ben niet alleen wij maar ook de ouders een groot probleem”.


‘Schippersinternaten vroeger en nu’-lezing


DORDRECHT Onder de titel ‘Schippersinternaten, vroeger en nu’ verzorgt Limena-directeur Van Vliet op zaterdag 18 maart in Dordrecht een uit- gebreide lezing over de ontwikkeling. Zijn presentatie wordt ondersteund door een korte film en oude foto’s.


De lezing is onderdeel van het program- ma van de Contactdag Varenden van het Centrum voor Gereformeerde Kerken (CGK). De bijeenkomst wordt gehou- den van 10.00 tot 14.00 uur in het CGK- verenigingsgebouw Krooswijkhof aan de Singel 184-186 in Dordrecht.


5


Uit de oude doos: foto’s uit het verleden van schippersinternaat De Driemaster.


Uw partner in scheepsverven @nelfpaints


www.nelfmarine.nl


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60