854 | WEEK 10-11 08 MAART 2017


Kapitein Anna, een varend monument De Kapitein Anna


AMSTERDAM Na een grondige restauratie van drie jaar is de Kapitein Anna, voorheen be- kend onder de naam Kapitein Kok, terug in de vaart en terug in haar oude thuishaven Amsterdam.


De stichting Federatie Varend Erfgoed Nederland heeſt afgelopen december de ra- derboot Kapitein Anna in haar register inge- schreven als varend monument. De Kapitein Anna gaat één- of meerdaagse tochten ma- ken. Daarnaast doet het 57,8 meter lange schip dienst als restaurant- en hotelschip en is te huur voor evenementen, feesten en presentaties.


De Kapitein Anna is in 1911 gebouwd als stoomraderboot voor de Stoomboot Reederij op de Lek als raderboot 6. Tot 1948 verzorg- de het schip een lijndienst tussen Culemborg, Schoonhoven en Rotterdam. In 1950 werd de raderboot verkocht aan de Duitse onderne- mer Karl Pister. Hij liet de stoommachine, ke- tel en raderen verwijderen en zette het schip


Foto Evert Bruinekool Fotografie


in als varend partycentrum. In 1976 ontdek- te de Hilversumse muzikant Wijnand Key het toen zwaar verwaarloosde schip in de haven van Ludwigshafen en bracht het terug naar Nederland.


Na restauratie, waarbij het schip werd voor- zien van twee hydraulisch aangedreven sche- praderen, kreeg het schip de naam Kapitein Kok en een ligplaats in Amsterdam. Key ver- zorgde van 1977 tot 1980 lijndiensten op Rotterdam, Utrecht, Gorinchem, Dordrecht en IJmuiden. Van 1980 tot 2012 werd de Kapitein Kok, eveneens vanuit Amsterdam, ingezet voor de chartervaart.


De Kapitein Anna is sinds juni 2013, na een bankroet van de vorige eigenaar, in bezit van Ton Schellekens met zijn rederij Quo Vadis. Bij de faillissementsveiling was deze reder de eni- ge inschrijver. Hij vernoemde het schip naar zijn moeder. De Kapitein Anna heeſt een nieu- we vaste ligplaats gevonden aan de kop van de NDSM-pier in Amsterdam Noord.


Ere-boeganker voor Marjolein Warburg


ROTTERDAM Marjolein Warburg, scheidend directeur van de Rotterdam Port Promotion Council (RPPC), heeſt op 23 februari van Allard Castelein het boeganker – een onder- scheiding van het Havenbedrijf. De CEO wil- de met dit sieranker namens de directie zijn waardering uitspreken voor de bijdrage van Warburg aan de ontwikkeling van de haven.


Dertien jaar gaf Warburg leiding aan de RPPC. In die functie was ze verantwoordelijk voor de internationale commerciële promotie van de Rotterdamse haven. Op 1 maart is ze aan de slag gegaan als commercieel directeur van collega-havenbedrijf Zeeland Seaports.


De RPPC is in 1933 opgericht onder de naam Stichting Havenbelangen Rotterdam- Europoort. De organisatie fungeert als


ZO


kan het


OOK Corrosie passiveren


De techniek van corrosie passiveren is, zonder milieuvervuilend en tijdrovend bik-, straal-, en verfwerk, het metaal te passi- veren tegen inwerking van corrosie. Zout, water, zuurstof en warmte hebben geen invloed meer op staal. Hierdoor stopt het corrosieproces en blijven materiaaldiktes in stand. Vanuit de Nederlandse zeevaart werd gezocht naar een dergelijke oplossing en zijn een aantal rederijen vanaf 2012 ingestapt op deze ontwikkeling. Ook voor de binnenvaart is deze techniek relevant, want we hebben allemaal wel kofferdam- men, voor- en achterpieken en uiteraard ruimte tussen de romp en het ruim waar corrosie op de loer ligt.


1


Foto 1: Dubbele bodem tank 5 bakboord van mv Flintersky, zoals aangetroffen vlak vóór de behandeling in oktober 2014. De tank was niet gecoat en dus niet beschermd tegen de invloeden van het zoute water dat in en uit de tank wordt gepompt voor ballast.


Bijgaand ziet u een aantal foto’s waarbij het effect van corrosie passiveren zichtbaar is. Het betreſt hier de situatie op het zeeschip mv Flintersky, welke in oktober 2014 werd voorzien van een behandeling met nC Nano Corrosie Passivator in de ballast watertanks. De foto’s laten de situatie vóór, net na en na 27 maanden zien.


De komende maanden laten we hier een aantal projecten rond corrosie passive- ring in woord en beeld zien, zodat ook er- varingen uit de praktijk worden gedeeld met elkaar. Voor verdere informatie en re- ferenties omtrent corrosie passiveren kunt


2


Foto 2: Dubbele bodem tank 5 bakboord van mv Flintersky, enkele uren na de behandeling in oktober 2014. De techniek heeſt een bijkomend applicatievoordeel: naast kwasten of sprayen kan het aangebracht worden via zout of zoet water. Doordat nC Nano Corrosie Passivator blijſt drijven op water, hoeſt de te behandelen ruimte niet te worden betreden en kan tegelijkertijd een 100 procent dekking worden gegarandeerd. In ruimten waar mensen niet of nauwelijks kunnen komen is dit zeer bruikbaar.


u contact opnemen met nC Marine, via r.vanhoorn@ncsurfacetechnology.com of kijk op www.nc-marine.com.


ZO


kan het


OOK 3


Foto 3: Dubbele bodem tank 5 bakboord van mv Flintersky in februari 2017, 27 maanden na de corrosie passivering. Zichtbaar is dat het corrosie proces is gestopt en er geen nieuwe actie corrosie is ontstaan. Dit resultaat is behaald zonder dat zandstralen en bijwerken van roestplekken door middel van verf nodig was. Roest wordt niet omgezet in een harde laag maar de bestaande corrosie word ondergraven en laat los. Daarbij wordt gezond hechtende lak op metaal niet aangetast of beïnvloed. Roestpokken worden gepassiveerd en vreten niet verder in. (Foto’s www.nc-marine.com)


‘Zo kan het ook’ is een bijdrage van nC Marine waarin oude, nieuwe, andere, maar vooral betere en kosteneffectieve toepassingen vanuit de praktijk worden besproken waarmee u als binnenvaarder verder kan.


WAAR LIG JE?


Altijd vakantie GÉ VAN DE ZON


Sommigen beweren dat schippers altijd va- kantie hebben. “Een vrij leven”, meent men te weten. Bij schippers zelf lopen de menin- gen uiteen. De één hoeſt niet met vakantie want het leven is zo wel afwisselend genoeg. De ander vindt dat je af en toe eens weg moet van “dat stuk ijzer” (niet mijn woorden) om- dat je anders altijd met het schip bezig blijſt. Eén ding is opvallend. Áls schippers op vakan- tie gaan heeſt het vaak met varen te maken. Scandinavië gooit dan ook hoge ogen.


Castelein en Warburg met het boeganker.


intermediair voor haar 200 donateurs; bedrijven die actief zijn in en voor de Rotterdamse haven. Namens het havenbe- drijfsleven zorgt de RPPC voor specifieke en algemene promotie van de haven.


Zo heeſt menig schipper een tocht langs de Noorse fjorden gemaakt met de Hurtigruten. De Hurtigruten is een begrip, ontstaan als postboot. Postboten waren noodzakelijk in een land dat bestaat uit vele eilanden en waarbij de kust van meer dan 25.000 km be- staat uit grillige kustlijnen door de prachtige fjorden. Zij vormden de levensader van het land. De oude postboten worden gekoesterd zien we, zelfs hoog in de bergen, waar alles ook in de zomer omgeven is door sneeuw en ijs. Gaandeweg nam men naast de post en de goederen wat passagiers mee. In de loop der jaren ontwikkelde zich dat tot de beroem- de passagiersvaart. Als je in Noorwegen bent en je wilt wat zien ontkom je niet aan varen. Als je niet over prachtige bruggen rijdt (The Guardian riep de Atlantic road met 8 brug- gen uit tot mooiste toeristische route van de wereld) moet je per veerboot hoppend van (schier)eiland naar (schier)eiland in het westen van Noorwegen. Bij de Noordelijke Lofoten, boven de poolcirkel is het vissers- bootjes wat de klok slaat. Er zijn dan heel wat musea die de type bootjes en verschillende constructiemethoden laten zien, zelfs het trol- lenmuseum waar de Trolling Stones optre- den hebben zo’n bootje uitgestald. Ach ja, de


27


Noormannen voeren tenslotte ook al met hun ranke schepen over woeste zeeën.


Wij laten ons niet onbetuigd. Het aantal veer- pontovertochten is niet meer te tellen maar een dag op zee om allerlei soorten walvissen en zeevogels te spotten is andere koek. We maken mee dat zelfs walvissoorten die nor- maal nooit bij elkaar in een gebied te vinden zijn hier rondzwemmen. Is dat een goed teken of is de natuur nu wel heel erg in de war? De bemanning weet het ook niet goed maar ie- dereen is enthousiast. Experts komen met he- likopters en rubberbootjes kijken wat er aan de hand is. We zien ze spuiten en langzaam in zee duiken waarbij hun staartvin een laatste groet geeſt. Zoveel aandacht voor potvissen, orka’s, bultruggen, grienden en dwergvinvis- sen dat er we bijna de papegaaiduikers (die toch heel grappig zijn) of de imposante zeea- renden vergeten.


Weer aan wal vinden we volop vissersdorpjes waarbij sommigen met hun houten vissers- huisjes in pasteltinten zo prachtig zijn dat er toegangskaartjes verkocht worden om er rond te kunnen lopen. De meeuwen zijn er de baas. Als we aan komen lopen beginnen ze te krij- sen, we zijn niet welkom. Hoe ze met hun nes- ten tegen de rotswanden geplakt kunnen blij- ven is een raadsel, maar het is hun wereld dat is duidelijk, wij zijn slechts te gast.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60