over een andere boeg. In plaats van in genetisch hoogwaardig fokmateriaal investeerden ze in 2005 in een biogasinstallatie. Een jaar later breidden ze die verder uit. ‘Iets doen wat een ander niet doet en met nieuwe ontwikkelingen bezig zijn, daar word ik en- thousiast van’, vertelt Douwe. Want alleen heel veel koeien melken, dat is nooit de ambitie van Douwe geweest. ‘Met één tak wordt je bedrijf wel heel een- zijdig. Als de melkprijs dan laag is, gaat het snel ver- keerd. Uitbreiden in koeien was bovendien niet zo eenvoudig. Dan hadden we meer grond én meer melkquotum nodig.’
Een biovergister past ook bij een melkveehouder, vindt Zijlstra. ‘Als melkveehouder weet je hoe je een koe moet voeren. Als je een keer een slechte kuil hebt en de melkproductie daalt, moet je schakelen en het rantsoen aanpassen. Bij een mestvergister werkt dat net zo. Als de gasproductie terugvalt, moet je ook kijken of je andere producten aan de vergister moet toevoegen.’
K
elstein staat er met grote letters op het be- drijfsbord. Het horen van die stalnaam doet bij fokkerijliefhebbers vast een lampje branden.
Wie op de CRV-site bij stierzoeken het woord Kelstein intikt, krijgt bijna 200 hits. Eind jaren negentig inves- teerde de familie Zijlstra volop in fokkerij. Voor hoge bedragen kocht ze onder meer QG Evelyn en Lord Kim, er werd veelvuldig embryotransplantatie toege- past en ki-organisaties reden af en aan in Hallum. ‘We zagen de fokkerij echt als tweede tak. En we hebben heel goede jaren gehad, ook financieel’, ver- telt Douwe Zijlstra (42), die het bedrijf runt met zijn vrouw Bertha (41), met hulp van zijn ouders Jan en Trynke. Maar de opkomst van merkerselectie veran- derde het perspectief. ‘Ons enthousiasme voor de fokkerij bleef, maar het financiële plaatje klopte niet meer. Van de tien stiertjes die in het hok lagen, wer- den er plotseling nog maar twee afgenomen. De afzet zakte weg en de MKZ-crisis hielp ook niet.’ De Friese melkveehouders gooiden de bedrijfsvoering
Algen kweken met warmte van vergister De biovergisters bleken nog maar het begin van de ommezwaai in de bedrijfsvoering. Ze fungeerden als een vliegwiel voor innovatie. Bij het omzetten van biogas in elektriciteit komen namelijk warmte en koolstofdioxide vrij. Die reststromen wilde Zijlstra graag benutten. ‘We hebben zelfs glastuinbouw overwogen – daar heb je warmte voor nodig – maar dat paste niet in het bestemmingsplan.’ Uiteindelijk kwam de Friese melkveehouder uit bij de teelt van algen. ‘Een alg is een grasgewas. Daar heb je als melkveehouder al meteen een bepaalde klik mee.’ Het kweken van algen was in het begin pionieren. ‘Toen we begonnen in 2008, vond ik drie itempjes over algen op internet. Als je nu algen intikt op Google, krijg je duizenden resultaten.’ In eerste in- stantie wilde Zijlstra de algen benutten om er olie uit te halen, maar na twee jaar bleek dat geen haalbare kaart. ‘Met een kostprijs van 40 euro per liter zaten we op een dood spoor.’ Nu zet de veehouder zijn algenproducten af als ingrediënten voor diervoeders voor onder meer honden en katten, maar ook voor paarden en koeien.
Dat hele proces van ontwikkelen van de algenpro- veeteelt MAART 1 2017 13
De biovergisters vormen de spin in het web op het bedrijf
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76