BEDRIJFSREPOR T AGE
Tijdens het weideseizoen krijgen de koeien nauwelijks bijvoeding
Een tweede melkrobot gaf definitief de ruimte om volop te kunnen weiden. Maar het weiden van koeien die dat niet gewend zijn, gaat niet zonder slag of stoot, zo was de ervaring van Philip. ‘In het begin moest ik de koeien naar buiten drukken en wilden ze geen gras vreten. Het texaspoortje zat met een touw vastgeknoopt om te vermijden dat er koeien zouden terugkeren naar de stal. Uiteindelijk ben ik helemaal gestopt met bijvoeren en hadden ze weinig an- dere keuze dan het vreten van weide- gras. Leren weiden is ook de kunst van het loslaten’, ontdekte de emigrant. In Frankrijk bestaat het weideseizoen uit twee perioden: één vóór de droge maan- den juli en augustus en één in het na- jaar. ‘In het voor- en najaar weid ik 24/7. De koeien komen alleen binnen om te melken en om brok te eten. In de warme zomermaanden voer ik wel bij op stal. Dan is het te warm en groeit er nauwe- lijks gras, de koeien hebben die maan- den alleen een uitloop’, vertelt Smid.
Alle grassilage wordt in balen verwerkt
Hij oriënteert zich nog op een drieweg- selectie, zodat hij het robotbezoek meer kan spreiden over de dag. Het vee zal dan gefaseerd gaan weiden. De huiska- vel van Smid omvat 72 hectare, die is in- gezaaid met grasklavermengsels en is opgedeeld in blokken van drie hectare. Elke drie dagen krijgen de dieren een nieuw perceel. De drijfmest gaat in het voorjaar met een sleepslangbemester het land op, een voor Franse begrippen nieuw systeem. Om zo veel mogelijk mest op het juiste moment te kunnen aanwenden investeerde Smid vorig jaar in extra mestopslag.
Voermengwagen werkloos De veestapel is nog niet volledig aange- past aan de biologische bedrijfsvoering. Smid fokt richting een meer persistente koe die sober en eenvoudig is te voeren. Op dit moment hanteert hij daarom een driewegkruising van holstein, montbé- liarde en brown swiss. De pinken krijgen een jerseystier als partner. De daling in
De tweedehands melkrobot geeft de ruimte om volop te weiden
de melkgift heeft de veehouder niet op andere gedachten gebracht.
Het verdienmodel met een hogere melk- prijs en lagere kosten is een bewuste keuze. ‘We komen van een systeem waarin de koeien permanent op stal stonden en produceerden op een tmr- rantsoen van hoofdzakelijk mais, tarwe en een beetje graskuil. Nu voeren we uit- sluitend gras en per 100 kilo melk nog 18 kilo brok. Mijn voermengwagen staat stil in het weideseizoen, ik voer op stal zo min mogelijk bij en het loopt als een speer’, vertelt Philip, die er in één adem aan toevoegt dat hij nu ook eiwit- neutraal produceert. De eiwitvoorzie- ning komt volledig uit het ruwvoer. Via krachtvoer koopt hij alleen nog een deel van de energievoorziening aan. De financiële resultaten overtuigen ook de boekhouder. Philip: ‘In de periode dat we het areaal mais afbouwden van veer- tig naar nul hectare, zag hij de bruto- marge verder toenemen: van 171 euro naar 247 euro per duizend kilo melk.’ l
Speciaalkazen verhogen de omzet uit de kaasmakerij
38
VEETEEL T FEBRUARI 2 2017
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48
