919 | WEEK 36-37 04 SEPTEMBER 2019
ZEILAAK VERTROUWEN BEREIDT ZICH VOOR OP INDIVIDUELE BOEKERS ‘We voelen ons af en toe als een melkkoe’
AMSTERDAM Er komen steeds meer indivi- duele boekers, de kwaliteit van de havens is achtergebleven bij die van de chartersche- pen en de keuringen zouden meer op vei- ligheid gericht moeten zijn, vertelt Axel Schäfer, schipper-eigenaar van de zeilaak Vertrouwen.
HEERE HEERESMA JR.
Axel Schäfer (1972) en zijn vrouw Katja Renner (1968) zijn sinds 2002 eigenaar van de zei- laak Vertrouwen. Wat maakt een aak een aak? “Overspitst gezegd, is de aak de duwbak van het verleden”, zegt de uit Hannover afkomsti- ge Axel.
“In ons geval is het de goedkope versie van een tjalk. Bij ons loopt het boeisel vanaf het dek gezien met de huid recht naar boven toe door en bij een tjalk loopt het naar binnen aan de voor- en de achterkant, waardoor ruim- te ontstaat voor een botsrand. En doordat het rond gebouwd is, wordt het ook duidelijk sterker. Het is gecompliceerd om te bouwen, neemt meer tijd in beslag, en daarom heeſt men dat bij de ‘duwbakken’ niet gedaan”.
“Verder is een aak wat lichter gebouwd, de spantafstand is groter. Maar dat levert van- daag de dag ook weer voordelen op. Doordat het een lichter schip is, kun je er wat harder mee varen”. De Vertrouwen (24,70 x 5,35 me- ter, 240 vierkante meter zeiloppervlak, 100 pk Daf 615) werd in 1910 bij Boot in Vrijenban (Delſt) gebouwd en werd begin jaren ’80 tot charterschip verbouwd. “We kennen de laat- ste drie eigenaren, maar daarna heeſt het spoor zich verloren”.
Onvoorspelbaar “De chartervaart is een lastige branche om het hoofd boven water te houden. Dat heeſt aan de ene kant te maken met het feit dat wij een absolute nichebranche zijn. We tellen iets van 300 zeilende binnenvaartschepen. Dat is eco- nomisch gezien in Nederlandse verhoudingen niets. Hierdoor is het heel lastig om zowel in- vloed uit te oefenen op overheidsbeleid als- ook lastig acquisitie te plegen. Aan de andere kant is de laatste jaren de groei van de omzet- ten ver achtergebleven bij de groei van de kos- ten, waardoor ook het nodige geld voor ver- nieuwingsexperimenten ontbreekt”.
“Verder zien we over het algemeen hele grote verschillen in de omzetten van het individuele schip. In het ene jaar draai je een topomzet, het volgende jaar is matig, daarna weer een topomzet en daarna draai je het slechtste jaar ooit om daarna weer naar gematigd te gaan. Het is gewoon zeer onvoorspelbaar geworden, wat het heel lastig maakt, ook met betrekking tot investeringen. Acquisitie is een probleem op zich omdat wij met heel weinig geld
SCHEEPVAARTKRANT 30 JAAR GELEDEN
9
“Een gehele overname van vervoer over de weg door de binnenvaart, zoals sommige groene warhoofden graag willen, is volstrekt buiten de realiteit”. Dat zegt voorzitter T.C. van Leeuwen van de vereniging van wegvervoerders KVO in zijn jaarrede, die hij afgelopen zaterdag in Noordwijk hield. Zijn woorden spreken voor zich. “Wil de binnen- vaart een deel van de groei van het vervoer binnenhalen, dan moet de samenwerking in de binnenvaart worden verbeterd”.
20 JAAR GELEDEN
Axel Schäfer en Katja Renner op de Vertrouwen. “De chartervaart is een lastige branche om het hoofd boven water te houden”.
moeten proberen mensen aan te speken. Naar mijn idee zou de branche meer moeten sa- menwerken. De BBZ, onze brancheorganisa- tie, levert een heel waardevolle bijdrage, maar zij behartigt niet de commerciële belangen”.
Schaalvergroting De Vertrouwen biedt plaats aan zestien slaap- gasten en behoort daarmee tot de kleinere charterschepen. “Ik denk dat de maatschap- pelijke ontwikkelingen een kant opgaan, waar steeds meer individuele boekers uit voort zul- len komen en minder groepsboekers. Terwijl de groepsboekers voorlopig van groot belang blijven en zeker voor de grote schepen school- groepen onvervangbaar zijn. Uiteindelijk zul- len we uitsluitend met tweepersoonshutten gaan varen met eigen douches en wc’s erin. Maar deze markt zal zich eerst nog moeten ontwikkelen”.
Axel en Katja hebben al maatregelen geno- men om de Vertrouwen op een veranderen- de markt voor te bereiden. Zo staat in twee tweepersoonshutten een dubbelbed in plaats van een stapelbed. “Dat hebben we gedaan met het oog op wat oudere mensen en fami- lies, omdat wij als klein schip nauwelijks meer met scholen varen. Dat heeſt heel simpel met de schaalvergroting te maken. Aan de ene kant heb je de grote schepen en des te meer
Foto Heere Heeresma jr.
bedden een schip aanbiedt, des te goedkoper wordt de persoonsprijs. Schaalvergroting heb je ook in het onderwijs. De klassen worden groter en het is lastig om leraren te vinden. Een schoolklas wordt niet in tweeën gesplitst op twee kleinere schepen, want dan heb je ex- tra leraren nodig”.
Stroomkast Ten aanzien van de toeristenbelasting heeſt Axel een stoïcijnse houding. “Gewoon beta- len. Er zijn wettelijk geen mogelijkheden om dat tegen te gaan. In die zin voelen we ons wel degelijk af en toe als melkkoe. Vooral als je ziet dat havenplaatsen er heel trots op zijn dat er voorzieningen zijn als een waterslang en een stroomkast. Na inmiddels vijſtig jaar chartervaart is dat toch een vanzelfsprekend- heid waarvoor je je niet meer op je borst hoeſt te kloppen”.
Axel vindt dat de havenplaatsen zich niet heb- ben mee-ontwikkeld met de chartervaart. ‘Wij hebben ons in de laatste twintig jaar van een low-budgetproduct voor jeugdgroepen veran- derd in een vrij prijzig, bijna exclusief product in het wat hogere marktsegment. Er is een tegenspraak tussen wat wij aan boord kun- nen aanbieden en in de plaats van bestem- ming. Persoonlijk vind ik het vandaag de dag niet te doen om te zeggen: als u over deze vijf schepen loopt bent u aan de wal. Wij varen bijna uitsluitend op getijdenhavens en dan is het lastig om fatsoenlijk van boord te gaan. Voorzieningen als drijvende steigers zouden onze branche zeer ten goede komen”.
Keuringen Ten aanzien van de veelbesproken keuringen voor de zeilende charterschepen heeſt Axel niet zozeer een probleem met de keuringen op zich, maar met de kwaliteit ervan. “Van schippers komen steeds meer meldingen, ook richting onze brancheorganisatie, over goed- gekeurde schepen die ze onveilig vinden: ‘Op dit schip zet ik geen voet, dit is onveilig om mee te varen!’ En keuringsinstanties hebben niet altijd de goede instructies wat ze moeten controleren. Ze werken min of meer een lijst- je af. Als er iets niet op het lijstje staat, wordt er niet naar gekeken. Wat op dat lijstje moet staan, is niet een kwantitatief, maar een kwali- tatief vraagstuk. Het lijstje hoeſt niet oneindig lang te zijn, als er maar op de goede plekken wordt gekeken”.
De Vertrouwen zeilt de haven van Texel in. Archieffoto Vertrouwen
Onder grote belangstelling van zowel de landelijke als de vakpers bracht troonopvol- ger koninklijke hoogheid prins Willem-Alexan- der een werkbezoek aan de binnenvaartsec- tor. Het werkbezoek was georganiseerd door het Bureau Voorlichting Binnenvaart en een uitvloeisel van zijn werkzaamheden op het gebied van watermanagement. De pers was in groten getale aanwezig om de prins uit te horen over privézaken en minder geïnteres- seerd in waar het werkelijk over ging: de binnenvaart.
10 JAAR GELEDEN
De Zeehavenpolitie hield vorig jaar tussen 14 en 20 september ADNR-controles. 22 schepen werden er gecontroleerd. Aan tien schippers werd een proces-verbaal uitgereikt. De actie was gericht op het verhogen van de veiligheid van het transport van gevaarlijke stoffen. Eén van die tien processen-verbaal was voor Igor Janssen van het bunkerschip Jade. Hij had, tijdens het bunkeren van een zeeschip, in plaats van de door de ADN(R) voorgeschreven staaldraden Dyneema lijnen uitgezet.
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46