lezersreacties


Veilig asbest verwij deren


‘Lij dt Nederland aan asbesthysterie?’ (apr. pag. 11)


Met verbazing heb ik uw stelling- name op het TNO-onderzoek over asbestverwijdering gelezen. U stelt dat ook een gekwalifi ceerde dakdek- ker of timmerman in veel gevallen veilig asbest verwijderen kan. Als dat zo zou zijn, ben ik benieuwd welke beschermingsmaatregelen de heer Helsloot van TNO afdoende acht als hij zelf als timmerman maandelijks wat asbest zou moeten verwijderen in opdracht van zijn werkgever. R.J. van Mourik


veiligheidsdeskundige


Gewoon de telefoon niet opnemen


‘Ik heb een aantrekkelij k voorstel voor u’ (mei pag. 46)


In het artikel wordt het ‘Bel- me-niet-register’ aangekaart. Wat ik niet begrijp, dat dit nog steeds een probleem blijkt te zijn. De meeste communicatieap- paratuur is tegenwoordig voorzien van nummerweergave. De meeste telefonische verkopers (call centers) bellen anoniem of met een bedrijfs- kengetal, bijvoorbeeld een 0800 nummer.


Sommige call centers gebruiken wel een gewoon kengetal en veelal een regio waar geen familie, vrienden of bekenden wonen. Dus vrijwel ieder- een kan onmiddellijk zien of men met een bekende te maken heeft of een ongewenst gesprek. Indien het echt van belang is, spreekt men wel


56 eigen huis magazine juni 2019 Tachtig jaar in hetzelfde huis


‘Altij d in je eerste huis blij ven wonen‘ (mei pag. 18) Met veel plezier las ik het artikel over mensen die al jaren in hun eerste huis wonen. Mijn oma van 91 jaar is ook zo iemand. Zij kwam in haar huis in Hil- legom wonen toen ze zes of acht jaar oud was, in 1934/1936. Haar ouders hadden altijd op een schip gewoond en wilden nu aan wal een huis betrekken. Ze hebben er negen kinderen opgevoed, hoewel de oudsten al praktisch uit huis waren. Toen mijn oma met mijn opa trouwde, hebben ze het huis gekocht. Ze kregen twee kinderen en de moeder en een zus van mijn oma woonden bij hen in. Al die jaren bleven mijn opa en oma daar wonen en het huis was het centrum van de familiebijeenkomsten en feesten. Elke zondag was er wel iemand van de familie op bezoek. Ook mijn zus en ik bleven vaak slapen bij ze. Inmiddels is het huis wat aangepast aan de oudedag en leeft mijn opa niet meer, maar nog steeds woont mijn oma zelfstandig in haar eerste huis. Met meer dan tachtig jaar in hetzelfde huis wonen, denk ik niet dat er veel mensen zijn die haar dat na kunnen zeggen. L. Dittmar-Rusman


Het eerste, het beste


Altijd in je


eerste huis


‘Onze kinderen groeiden hier op, ons moeder lag hier opgebaard’


blijven wonen


Vorig jaar daalde het aantal mensen dat verhuisde, na jaren van stijging. Sommige mensen verhuizen überhaupt nooit. Die wonen dertig, vijftig, zeventig jaar in het eerste huis dat ze kochten. Vijf van hen vertellen waarom ze (bijna) niet aan verhuizen denken.


TEKST GONNIE OUSSOREN FOTOGRAFIE RUUD VAN DER GRAAF 18 eigen huis magazine mei 2019


Wim (69) en Elma (74) Renders - Dirksen Woning: Twee-onder-een- kapwoning in Nederwetten Bouwjaar: 1931 Bewoners sinds: 1949 (Wim) en 1976 (Elma) Aankoopprijs (in 1973): 45.000 gulden


Wim: ‘Mijn oom Jan was aan- nemer en bouwde op verzoek van mijn ouders dit huis. We woonden hier uiteindelijk met z’n elven: vader, moeder en negen kinderen. En dat met drie slaapkamertjes en een open zolder. Riolering was er niet. Tot 1976 hadden we een beerput in de tuin. In 1936 bouwden mijn ouders een woning aan voor opoe. Ze overleed in 1956, jaren erna is haar huis verkocht. Begin jaren zeventig kon ik de ouderlijke woning kopen. Mijn ouders wilden toen naar een bejaardenwoning. Mijn broers en zussen waren al geset- teld. Ik was een nakomertje en nog alleen: ik had het kooitje voordat ik het vogeltje tegenkwam. Niet veel later ontmoette ik Elma. Op 1 mei 1975 trouwden we en zijn we


tijdelijk in Elma’s flatje in Eind- hoven gaan wonen, totdat de bejaardenwoning van mijn ouders af was. Dat was in januari 1976. Vrienden hielpen ons mijn ouderlijke woning te verbouwen.


Dit hele huis ademt herin- neringen: onze drie kinderen groeiden hier op, ons moeder lag opgebaard in de hal. We konden afscheid van haar nemen in het huis waar ze zoveel jaar woonde. We hebben meerdere ke- ren verbouwd, altijd zoveel mogelijk met behoud van de originele details. Alle deuren, klinken en kozijnen stammen uit 1931. De appelboom waarin ik als kind speelde, staat nog altijd in de tuin. Meer dood dan levend, maar ik wil hem graag behouden.’


Over Nederwetten: Nederwetten ligt vlak bij Nuenen in de provincie Noord-Brabant. Het kerkdorp ontstond in de twaalfde eeuw en telt zo’n 850 inwoners, on- der wie Songfestivalwinnares Lenny Kuhr.


eigen huis magazine mei 2019 19 


een bericht in. Kortom op onbeken- de nummers en bij twijfel gewoon niet reageren en je hebt nergens last van. P. Betten


In het artikel wordt gezegd dat er een bedenktijd van veertien werkdagen bestaat. Dit kan mensen op het verkeerde been zetten. Art 6: 230.o BW heeft het toch echt over 14 (kalender)dagen. Tot mijn pensioen gewerkt bij bureau rechtshulp/juri- disch loket. Ik ging twijfelen en heb het daarom toch nog even gecheckt A. Pont


Aanbellen pas toestaan na


goedkeuring, kan nadelig zijn. Uw denkbeeld lijkt ingegeven door de opdringerige verkopers van ingewikkelde zaken, zoals elektri- citeitslevering. De ouderwetse niet- agressieve bakker en andere levens- middelenhandel aan de deur wordt


hiermee over één kam geschoren. Wij waren juist blij met een nieuwe kaashandelaar aan de deur, die op goed geluk aanbelde en zojuist nieuw begonnen was. Prima kaas en wij hoeven nu niet ver te reizen voor bijvoorbeeld boerenkaas. Ook de SRV-man moet dan eerst een (schriftelijke?) vergunning vragen voor hij voortaan aan de deur mag komen.


Mij lijkt de bedenktijd bij het sluiten van contracten aan de deur ver genoeg gaan: men kan toch bij ongewenst verkoopbezoek het gesprek aan de deur meteen beëin- digen! Of voor de zekerheid nooit zoiets aan de deur af andelen? Of vragen documentatie te sturen (dan verneem je meestal nadien niets meer). W. Advokaat


wonen


1949


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60